چرا این مقایسه مهم است؟
هوای جمع شده میان ریه و دیواره قفسه سینه (فضای جنب (pleural space)) پنوموتوراکس (pneumothorax) نامیده می‌شود. پنوموتوراکس ممکن است به‌وسیله تروما یا بیماری ریوی ایجاد شده باشد، اما گاهی اوقات خودبه‌خودی اتفاق افتاده و علت واضحی ندارد. زمانی که این امر رخ می‌دهد، ریه‌ها نمی‌توانند به درستی منبسط شوند که تنفس موثر را دشوار می‌سازد. فرد می‌تواند دچار تنگی نفس و درد قفسه سینه شود. درمان پنوموتوراکس از طریق خارج کردن هوای جمع شده و التیام یافتن جنب مهم است - غشای نازکی که ریه‌ها را پوشانده و به عنوان آستری برای آنها درون قفسه سینه عمل می‌کند. برای مدیریت ابتدایی هنگامی که نیاز به مداخله پزشکی وجود دارد، می‌توان هوا را به وسیله بیرون کشیدن آن از طریق یک لوله نازک (آسپیراسیون (aspiration) ساده) یا از راه وارد کردن یک لوله بسیار بزرگ‌تر در فضای میان دنده‌ها (درناژ با استفاده از لوله بین دنده‌ای) خارج کرد.
ما چگونه شواهد را برای این مقایسه گردآوری کردیم؟
منابع علمی پزشکی را جست‌وجو کرده (ژانویه 2017) و هفت مطالعه که معیارهای ورود به مرور را داشتند شناسایی کردیم؛ یک مطالعه در حال انجام و شش مطالعه برای ورود به مرور به‌روز شده واجد شرایط بودند.
ما چه چیزی یافتیم؟
شش مطالعه وارد شده متشکل از 435 شرکت‌کننده مبتلا به پنوموتوراکس اولیه خودبه‌خودی بودند؛ 208 نفر از آنها تحت آسپیراسیون ساده و 227 نفر تحت درناژ با استفاده از لوله بین دنده‌ای قرار گرفته بودند. نتایج مطالعه نشان می‌دهد که درناژ با لوله، نرخ موفقیت درمان فوری بهتری را در مقایسه با آسپیراسیون ساده برای پنوموتوراکس اولیه خودبه‌خودی ارائه می‌کند. با این حال، آسپیراسیون ساده مرتبط با مدت بستری در بیمارستان کوتاه‌تر بوده و ممکن است منجر به حوادث جانبی کمتری شود. محققان هیچ تفاوت معناداری را میان این دو درمان از نظر نرخ بستری، نرخ شکست اولیه، نرخ موفقیت یک‌ساله یا رضایت‌مندی بیمار ذکر نکرده بودند. با این حال کیفیت شواهد ارائه شده در این مرور بین بسیار پائین و متوسط متفاوت بود و دستیابی به نتیجه‌گیری‌های قطعی را برای نویسندگان مرور دشوار ساخته بود.
نتیجه‌گیری‌ها
نتایج این مرور، نشان می‌دهد که درناژ از طریق لوله دارای نرخ موفقیت فوری بهتری نسبت به آسپیراسیون ساده برای درمان افراد مبتلا به پنوموتوراکس اولیه خودبه‌خودی است. با این حال، آسپیراسیون ساده منجر به زمان بستری در بیمارستان کوتاه‌تر شده و با وجود کیفیت پائین شواهد ارائه شده برای این پیامد، ممکن است منجر به حوادث جانبی کمتری نسبت به درناژ با استفاده از لوله شود. کیفیت کلی شواهد از بسیار پائین تا متوسط متفاوت است و نیاز به انجام پژوهش‌های بعدی برای تحکیم شواهد عرضه شده در این مرور وجود دارد.
کارآزمایی‌های موجود نشان دهنده شواهدی با کیفیت پائین تا متوسط مبنی بر این بود که درناژ با استفاده از لوله بین دنده‌ای، نرخ‌های بالاتری را از موفقیت فوری ایجاد کرده؛ در حالی که آسپیراسیون ساده منجر به مدت بستری در بیمارستان کوتاه‌تری شده بود. گرچه حوادث جانبی بیشتری برای بیماران تحت درمان با درناژ از طریق لوله گزارش شده بود؛ شواهد با کیفیت پائین مستلزم احتیاط در تفسیر این یافته‌ها است. به‌طور مشابهی با آن‌که این مرور، هیچ تفاوتی را بین گروه هنگام ارزیابی نرخ شکست اولیه، نرخ موفقیت یک ساله یا نرخ بستری در بیمارستان نیافته بود؛ این امر نیز به لحاظ کیفیت شواهد، به‌ویژه شواهد با کیفیت بسیار پائین و پائین به ترتیب برای نرخ بستری و رضایت‌مندی بیمار باید مورد بررسی قرار گیرد. پژوهش‌های آینده با قدرت کافی برای تقویت شواهد ارائه شده در این مرور مورد نیاز است.
انجام آسپیراسیون (aspiration) ساده برای مدیریت پنوموتوراکسی (pneumothorax) که بدون بیماری ریوی زمینه‌ای رخ می‌دهد؛ و به‌عنوان پنوموتوراکس اولیه خودبه‌خودی نیز خوانده می‌شود، از نظر فنی ساده‌تر از درناژ با استفاده از لوله بین دنده‌ای است. در این مرور سیستماتیک، به دنبال مقایسه اثربخشی بالینی و ایمنی آسپیراسیون ساده در برابر درناژ با استفاده از لوله بین دنده‌ای برای مدیریت پنوموتوراکس اولیه خودبه‌خودی بودیم. این مطالعه نخستین بار در سال 2007 منتشر و در سال 2017 به‌روز شد.
مقایسه اثربخشی بالینی و ایمنی آسپیراسیون ساده در برابر درناژ با استفاده از لوله بین دنده‌ای برای مدیریت پنوموتوراکس اولیه خودبه‌خودی.
پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ شماره 1، 2017) در کتابخانه کاکرین، MEDLINE (از 1966 تا ژانویه 2017) و Embase (از 1980 تا ژانویه 2017) جست‌وجو کردیم. مرکز ثبت بین‌المللی کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت (WHO) را برای یافتن کارآزمایی‌های در حال انجام جست‌وجو کردیم (ژانویه 2017). فهرست منابع کارآزمایی‌های وارد شده را بررسی کرده و با نویسندگان کارآزمایی تماس گرفتیم. هیچ گونه محدودیت زبانی اعمال نکردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) مربوط به مقایسه آسپیراسیون ساده در برابر درناژ با استفاده از لوله بین دنده‌ای در بزرگسالان 18 سال به بالای مبتلا به پنوموتوراکس اولیه خودبه‌خودی را وارد کردیم.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مطالعات را برای ورود انتخاب کردند، کیفیت کارآزمایی را ارزیابی و داده‌ها را استخراج کردند. مطالعات را با استفاده از مدل اثرات تصادفی ادغام کردیم.
هفت مطالعه از 2332 مقاله حاصل از استراتژی جست‌وجو، دارای معیارهای ورود برای ورود به مرور بودند؛ یک مطالعه، در حال انجام و شش مطالعه با 435 شرکت‌کننده واجد شرایط برای ورود به این مرور به‌روز شده بودند. داده‌ها نشان دهنده تفاوت معنادار در نرخ‌های موفقیت فوری پروسیجرهای جراحی به نفع درناژ با لوله در برابر آسپیراسیون ساده برای مدیریت پنوموتوراکس اولیه خودبه‌خودی هستند (خطر نسبی (RR): 0.78؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.69 تا 0.89؛ 435 شرکت‌کننده؛ 6 مطالعه؛ شواهد با کیفیت متوسط). با این حال، مدت بستری در بیمارستان به‌طور چشم‌گیری برای بیماران تحت درمان با آسپیراسیون ساده، کمتر بود (تفاوت میانگین (MD): 1.66-؛ 95% CI؛ 2.28- تا 1.04-؛ 387 شرکت‌کننده؛ 5 مطالعه؛ شواهد با کیفیت متوسط). سنتز روایت‌گونه (narrative) شواهد نشان می‌دهد که آسپیراسیون ساده منجر به حوادث جانبی کمتری شده بود (245 شرکت‌کننده؛ 3 مطالعه؛ شواهد با کیفیت پایئن)؛ اما داده‌ها نشان دهنده عدم تفاوت میان گروه‌ها را از لحاظ نرخ موفقیت یک ساله (RR: 1.07؛ 95% CI؛ 0.96 تا 1.18؛ 318 شرکت‌کننده؛ 4 مطالعه؛ شواهد با کیفیت متوسط)، نرخ بستری (RR: 0.60؛ 95% CI؛ 0.25 تا 1.47؛ 245 شرکت‌کننده؛ 3 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) و رضایت‌مندی بیمار (میانه تفاوت بین‌گروهی: 0.5 در یک مقیاس از 1 تا 10؛ 48 شرکت‌کننده؛ 1 مطالعه؛ شواهد با کیفیت پائین) هستند. هیچ مطالعه‌ای داده‌ها را در مورد هزینه-اثربخشی ارائه نکرده بود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.