برای حمایت از مصرف روغن ماهی خوراکی (به تنهایی یا در کنار دیگر درمان‌ها) برای مدیریت سندرم کاهش وزن که اغلب در بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته دیده می‌شود، شواهد کافی وجود نداشت. بسیاری از افراد مبتلا به سرطان پیشرفته دچار سندرم کاهش وزن ناراحت کننده می‌شوند. تا به امروز، درمان نشانه‌های مرتبط با آن دشوار بوده است. اخیرا، رویکردهای جدید شامل استفاده از روغن ماهی خوراکی است که می‌تواند حاوی اسید چرب امگا-3 ایکوزاپنتانوئیک اسید (یا EPA) برای تثبیت کاهش وزن و بهبود افزایش وزن باشد. این مرور از کارآزمایی‌ها نشان داد که برای مدیریت بالینی کاهش وزن در افراد مبتلا به سرطان پانکراس پیشرفته، یک مکمل غذایی حاوی EPA بهتر از یک مکمل غذایی بدون EPA نبود. با این حال، شواهد کافی برای نتیجه‌گیری در مورد استفاده از آن در بیمارانی که مبتلا به دیگر انواع سرطان بودند، وجود نداشت.
برای اثبات اینکه EPA خوراکی بهتر از دارونما بود یا خیر، داده‌های کافی وجود نداشت. مقایسه مصرف EPA همراه با یک مکمل انرژی پروتئین در مقابل یک مکمل انرژی پروتئین (بدون EPA) در حضور یک محرک اشتها (Megestrol Acetate) هیچ شواهدی را مبنی بر بهبود نشانه‌های مرتبط با سندرم کاشکسی که اغلب در بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته مشاهده می‌شود، ارائه نکرد.
کاشکسی ناشی از سرطان (cancer cachexia) یک سندرم کاهش وزن ناراحت کننده است که عموما در بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته دیده می‌شود. این وضعیت با کاهش کیفیت زندگی و بقا (survival) کوتاه‌تر همراه است. ایکوزاپنتانوئیک اسید (eicosapentaenoic acid; EPA) یک اسید چرب با چند پیوند اشباع نشده با زنجیره بلند (LCPUFA) است که به‌طور طبیعی در برخی از ماهی‌ها یافت می‌شود و برای کُند کردن روند کاهش وزن، بهبود افزایش وزن و افزایش زمان بقا در بیماران مبتلا به کاشکسی ناشی از سرطان تجویز می‌شود.
ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری (safety) مصرف EPA در تسکین نشانه‌های مرتبط با سندرم کاشکسی در بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته.
از طریق جست‌وجوی گسترده در طیف وسیعی از بانک‌های اطلاعاتی الکترونیکی به دنبال مطالعات جست‌وجو کردیم. جست‌وجوی دستی در مجلات منتخب و فهرست منابع، هم‌چنین تماس با محققین، تولید کنندگان و کارشناسان انجام شد. آخرین جست‌وجوی الکترونیکی در فوریه 2005 انجام شد.
مطالعات در صورتی وارد شدند که EPA خوراکی را در مقایسه با دارونما (placebo) یا کنترل در کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده و کنترل شده با حضور بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته و با تشخیص بالینی کاشکسی یا 5% کاهش وزن یا بیشتر بر اساس خود اظهاری بیمار، ارزیابی کردند.
ارزیابی کیفیت روش‌شناسی (methodology) کارآزمایی‌های بالقوه و استخراج داده‌ها توسط دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم انجام شدند.
پنج مطالعه شامل 587 شرکت‌کننده معیارهای ورود را داشتند. سه کارآزمایی EPA را در دوزهای مختلف با دارونما با دو پیامد، وضعیت تغذیه‌ای و عوارض جانبی، مقایسه کردند که در دو مورد از سه کارآزمایی قابل بررسی بودند. علاوه بر این، دو کارآزمایی دوزهای مختلف EPA را با یک کنترل همسان فعال مقایسه کردند. امکان مقایسه پیامدهای وزن، کیفیت زندگی و عوارض جانبی در این دو کارآزمایی‌ها وجود داشت. داده‌های کافی برای تعریف دوز بهینه EPA وجود نداشت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.