مالتیپل میلوما، سرطان سلول‌های تولیدکننده آنتی‌بادی در مغز استخوان است. این وضعیت باعث تخریب استخوان شده و بیماران معمولا در معرض خطر بیشتری برای عفونت و آسیب کلیوی قرار دارند. پیوند سلول بنیادی اتولوگ به عنوان درمان اولیه استاندارد برای بیماران مناسب مبتلا به مالتیپل میلوما دارای علامت ایجاد شده است. طی پیوند سلول بنیادی اتولوگ، سلول‌های بنیادی خونساز پیش از شیمی‌درمانی شدید از بدن بیمار خارج شده و بعدا به همان بیمار بازگردانده می‌شوند. هدف شیمی‌درمانی از بین بردن سلول‌های تومور است (هر چه دوز بالاتر باشد، سلول‌های تومور بیشتری کشته می‌شوند) اما بر سلول‌های خونساز طبیعی که برای مبارزه با عفونت‌ها، انتقال اکسیژن و کنترل خونریزی لازم هستند نیز تاثیر می‌گذارد. با بازگرداندن سلول‌های خونساز به خود بیمار، بهبودی از شیمی‌درمانی، سریع‌تر و بهتر انجام می‌شود. از آنجایی که مشخص نیست پیوند سلول بنیادی اتولوگ به عنوان درمان اولیه مالتیپل میلوما باید یک یا دو بار انجام شود، ما به‌طور سیستماتیک برای یافتن مقالاتی جست‌وجو کردیم که به این سوال پاسخ دادند که سمیّت حاد پیوند سلول بنیادی اتولوگ با مزیت طولانی‌مدت برای بیمار جبران می‌شود یا خیر. چندین مطالعه شناسایی شدند که در آنها بیماران دریافت‌کننده یک بار درمان با پیوند سلول بنیادی اتولوگ با بیمارانی مقایسه شدند که دو بار تحت پیوند سلول بنیادی اتولوگ قرار گرفتند. فقط پنج مورد از 14 مطالعه شناسایی‌شده را می‌توان در مرور سیستماتیک حاضر آنالیز کرد. ما علاقه‌مند به بررسی مزیت طولانی‌مدت مداخله برای بیماران، از نظر بقای کلی یا به اصطلاح بقا (survival) بدون رویداد، یعنی بقای بدون پیشرفت بیماری، بودیم. کیفیت زندگی و مرگ‌ومیر مربوط به درمان باید در مطالعات بالینی نیز مورد آنالیز قرار داشت.

هنگامی که مطالعات واردشده با توجه به رژیم درمانی و ویژگی‌های طراحی آنالیز شدند، مشخص شد که همه دارای مشکلات روش‌شناسی (methodology) بودند که به ما اجازه نداد از یافته‌ها نتیجه‌گیری قطعی کنیم. از آنجایی که از زمان انجام کارآزمایی‌های واردشده روش درمان مالتیپل میلوما تغییر کرده، نمی‌توان با توجه به تصمیمات درمانی کنونی نتیجه‌گیری کرد. ما همچنین خاطرنشان کردیم که روش گزارش‌دهی کارآزمایی‌های تکمیل‌شده باید بهبود یابد.