تعداد 57 کارآزمایی را با مجموع 48,971 زن وارد مرور کردیم. در مجموع 40 کارآزمایی، تاثیرات مکمل‌های خوراکی روزانه حاوی آهن را با دارونما (placebo) یا مکمل‌های فاقد آهن مقایسه کردند؛ هشت کارآزمایی به ارزیابی تاثیرات آهن + فولیک اسید در مقایسه با دارونما یا عدم مصرف آهن + فولیک اسید پرداختند.

استفاده از مکمل آهن در مقایسه با دارونما یا عدم استفاده از آهن

پیامدهای مادر: مصرف مکمل آهن در دوران بارداری در مقایسه با مصرف دارونما یا عدم استفاده از مکمل آهن، ممکن است کم‌خونی مادر (4.0% در مقایسه با 7.4%؛ خطر نسبی (RR): 0.30؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.20 تا 0.47؛ 14 کارآزمایی، 13,543 زن؛ شواهد با قطعیت پائین) و فقر آهن مادر را در زمان ترم (44.0% در مقایسه با 66.0%؛ RR: 0.51؛ 95% CI؛ 0.38 تا 0.68؛ 8 کارآزمایی، 2873 زن؛ شواهد با قطعیت پائین)، و احتمالا کم‌خونی ناشی از فقر آهن را در مادران (5.0% در مقایسه با 18.4%؛ RR: 0.41؛ 95% CI؛ 0.26 تا 0.63؛ 7 کارآزمایی، 2704 زن؛ شواهد با قطعیت متوسط) کاهش دهد . احتمالا تفاوتی اندک تا عدم تفاوت در میزان مرگ‌ومیر مادران وجود دارد (2 رویداد در مقایسه با 4 رویداد، RR: 0.57؛ 95% CI؛ 0.12 تا 2.69؛ 3 کارآزمایی، 14,060 زن، شواهد با قطعیت متوسط). شواهد مربوط به بروز عوارض جانبی (21.6% در مقایسه با 18.0%؛ RR: 1.29؛ 95% CI؛ 0.83 تا 2.02؛ 12 کارآزمایی، 2423 زن، شواهد با قطعیت بسیار پائین) و کم‌خونی شدید (Hb < 70 گرم/لیتر) در سه ماهه دوم/سوم (کمتر از 1% در مقایسه با 3.6%؛ RR: 0.22؛ 95% CI؛ 0.01 تا 3.20؛ 8 کارآزمایی، 1398 زن؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین) بسیار نامطمئن است. هیچ کارآزمایی‌ای، وقوع مالاریا یا عفونت بالینی را در دوران بارداری گزارش نکرد.

پیامدهای نوزاد: زنانی که مکمل‌های آهن مصرف می‌کنند در مقایسه با زنان گروه دارونما یا عدم استفاده از مکمل آهن، کمتر احتمال دارد که نوزادانی با وزن کم هنگام تولد داشته باشند (5.2% در مقایسه با 6.1%؛ RR: 0.84؛ 95% CI؛ 0.72 تا 0.99؛ 12 کارآزمایی، 18,290 نوزاد؛ شواهد با قطعیت متوسط). با این حال، شواهد برای وزن هنگام تولد نوزاد بسیار نامطمئن است (MD؛ 24.9 گرم؛ 95% CI؛ 125.81- تا 175.60؛ 16 کارآزمایی، 18,554 نوزاد؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین). احتمالا تفاوتی اندک تا عدم تفاوت در میزان وقوع تولد نارس (7.6% در مقایسه با 8.2%؛ RR: 0.93؛ 95% CI؛ 0.84 تا 1.02؛ 11 کارآزمایی، 18,827 نوزاد؛ شواهد با قطعیت متوسط) و احتمالا در میزان مرگ‌ومیر نوزادان (1.4% در مقایسه با 1.5%، RR: 0.98؛ 95% CI؛ 0.77 تا 1.24؛ 4 کارآزمایی، 17,243 نوزاد؛ شواهد با قطعیت پائین) یا ناهنجاری‌های مادرزادی، از جمله نقایص لوله عصبی (neural tube defects) (41 رویداد در مقایسه با 48 رویداد؛ RR: 0.88؛ 95% CI؛ 0.58 تا 1.33؛ 4 کارآزمایی، 14,377 نوزاد، شواهد با قطعیت پائین) وجود دارد.

استفاده از مکمل آهن + فولیک اسید در مقایسه با دارونما یا عدم استفاده از آهن + فولیک اسید

پیامدهای مادر: مصرف روزانه مکمل خوراکی حاوی آهن + فولیک اسید در مقایسه با دارونما یا عدم استفاده از آهن + فولیک اسید، ممکن است کم‌خونی مادر را در دوران ترم (12.1% در مقایسه با 25.5%؛ RR: 0.44؛ 95% CI؛ 0.30 تا 0.64؛ 4 کارآزمایی‌ها، 1962 زنان؛ شواهد با قطعیت متوسط)، و احتمالا فقر آهن مادر را در دوران ترم (3.6% در مقایسه با 15%؛ RR: 0.24؛ 95% CI؛ 0.06 تا 0.99؛ 1 کارآزمایی، 131 زن؛ شواهد با قطعیت پائین) کاهش دهد. شواهد در مورد تاثیرات مصرف آهن + فولیک اسید بر کم‌خونی ناشی از فقر آهن مادر (10.8% در مقایسه با 25%؛ RR: 0.43؛ 95% CI؛ 0.17 تا 1.09؛ 1 کارآزمایی، 131 زن؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین)، یا مرگ‌ومیر مادران (بدون رویداد؛ 1 کارآزمایی؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین) بسیار نامطمئن است. در مقایسه با دارونما یا عدم استفاده از آهن + فولیک اسید، شواهد مربوط به بروز عوارض جانبی نامطمئن بوده (21.0% در مقایسه با 0.0%؛ RR: 44.32؛ 95% CI؛ 2.77 تا 709.09؛ 1 کارآزمایی، 456 زن، شواهد با قطعیت پائین)، و شواهد مربوط به کم‌خونی شدید در سه ماهه دوم یا سوم (کمتر از 1% در مقایسه با 5.6%؛ RR: 0.12؛ 95% CI؛ 0.02 تا 0.63؛ 4 کارآزمایی؛ 506 زن؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین) بسیار نامطمئن است.

پیامدهای نوزاد: در مقایسه بین مکمل آهن + فولیک اسید با دارونما یا عدم استفاده از آهن + فولیک اسید، ممکن است تفاوتی اندک تا عدم تفاوت در وزن کم هنگام تولد نوزادان (33.4% در مقایسه با 40.2%؛ RR: 1.07؛ 95% CI؛ 0.31 تا 3.74؛ 2 کارآزمایی، 1311 نوزاد؛ شواهد با قطعیت پائین) وجود داشته باشد. نوزادانی که از زنانی متولد شدند که در دوران بارداری آهن + فولیک اسید دریافت کردند، احتمالا نسبت به زنان گروه دارونما یا عدم استفاده از آهن + فولیک اسید، وزن هنگام تولد بالاتری داشتند (MD؛ 57.73 گرم؛ 95% CI؛ 7.66 تا 107.79؛ 2 کارآزمایی، 1365 نوزاد؛ شواهد با قطعیت متوسط). در مقایسه بین مکمل آهن + فولیک اسید با دارونما یا عدم استفاده از آهن + فولیک اسید، احتمالا تفاوتی اندک تا عدم تفاوت در میزان وقوع پیامدهای دیگر نوزادان از جمله تولد نارس (19.4% در مقایسه با 19.2%؛ RR: 1.55؛ 95% CI؛ 0.40 تا 6.00؛ 3 کارآزمایی، 1497 نوزاد؛ شواهد با قطعیت پائین)، مرگ‌ومیر نوزادان (3.4% در مقایسه با 4.2%، RR: 0.81؛ 95% CI؛ 0.51 تا 1.30؛ 1 کارآزمایی، 1793 نوزاد؛ شواهد با قطعیت پائین) یا ناهنجاری‌های مادرزادی (1.7% در مقایسه با 2.4%؛ RR: 0.70؛ 95% CI؛ 0.35 تا 1.40؛ 1 کارآزمایی، 1652 نوزاد؛ شواهد با قطعیت پائین) وجود دارد.

در مجموع 19 کارآزمایی در کشورهای آندمیک مالاریا، یا در محیط‌هایی با خطر اندک مالاریا انجام شدند. هیچ مطالعه‌ای وقوع مالاریای بالینی مادر را گزارش نکرد؛ یک مطالعه داده‌های مربوط به مالاریا در جفت را ارایه داد.