نقش تزریق‌های بوتولینوم توکسین در درمان انقباضات یک‌طرفه غیرارادی عضلات صورت

سوال مطالعه مروری‌

ما شواهد مربوط به تاثیر بوتولینوم توکسین نوع A یا BtA را در افراد مبتلا به انقباضات یک‌طرفه، غیرارادی عضلات صورت، یا اسپاسم نیمه‌صورت (hemifacial spasm; HFS)، بررسی کردیم. این یک به‌روزرسانی از مرور قبلی کاکرین است: ما اثربخشی (کاهش در شدت و ناتوانی) و ایمنی BtA را در مقابل دارونما (placebo) (داروی تقلبی) در اسپاسم نیمه‌صورت ارزیابی کردیم.

پیشینه

اسپاسم نیمه‌صورت وضعیتی است که با انقباضات غیرارادی عضلات یک طرف صورت مشخص می‌شود. اگرچه این وضعیت خطرناک نیست، معمولا باعث ایجاد مشکلات زیبایی و عملکردی در بیمار می‌شود، و ممکن است زندگی حرفه‌ای و اجتماعی وی را مختل کند، و اثرات مهم سلامت و اقتصادی دارد. HFS یک وضعیت مزمن محسوب می‌شود، و بهبودی آن بندرت خودبه‌خودی رخ می‌دهد.

بوتولینوم توکسین یک ماده شیمیایی طبیعی و قوی است که می‌تواند موجب فلجی شدید (عدم توانایی حرکت در قسمتی از بدن که تزریق در آن صورت می‌گیرد) در حیوانات و انسان‌ها شود. هم‌چنین می‌تواند برای درمان بسیاری از بیماری‌ها، مخصوصا در افراد مبتلا به انقباضات غیرارادی عضلات، همانند اسپاسم نیمه‌صورت، مورد استفاده قرار گیرد. بوتولینوم توکسین داخل عضلاتی تزریق می‌شود که بیشترین نشانه‌های بیماری را ایجاد کرده‌اند. انواع مختلفی از بوتولینوم توکسین وجود دارد، که البته همه آن‌ها برای درمان بیماری‌ها در دسترس قرار ندارند. BtA معمولا به عنوان اولین گزینه درمانی در اسپاسم نیمه‌صورت در نظر گرفته می‌شود.

ویژگی‌های مطالعه

در جولای سال 2020 یک جست‌وجوی سیستماتیک را در متون علمی پزشکی انجام دادیم و هیچ مطالعه‌ای را پیدا نکردیم که بتواند در این مرور وارد شود.

‌نتایج کلیدی

ما شواهد بالینی مفیدی را از کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی شده پیدا نکردیم.

قطعیت شواهد

مزایای بالینی درمان با BtA در HFS به درستی در کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی شده بررسی نشده‌اند.

ما به‌طور سیستماتیک به جست‌وجوی داده‌ها از دیگر منابع شواهد نپرداختیم، که طبق تعریف، بیشتر مستعد سوگیری (bias) هستند و سطح بالاتری را از عدم قطعیت به همراه دارند. مطالعات مشاهده‌ای حاکی از آن هستند که BtA در این شرایط موثر و بی‌خطر است. مطالعات تصادفی‌سازی شده آینده باید تأثیر آن را بر پیامدهای مرتبط با افراد مبتلا به HFS ارزیابی کرده، و به هدایت طبابت بالینی در انتخاب فرمولاسیون BtA، دوز و روش تجویز آن کمک کنند.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

ما هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی شده‌ای را نیافتیم که اثربخشی و ایمنی بوتولینوم توکسین نوع A را در افراد مبتلا به اسپاسم نیمه‌صورت ارزیابی کرده باشد، بنابراین نمی‌توانیم در این زمینه نتیجه‌گیری کنیم. داده‌های مشاهده‌ای، ارتباطی قوی را بین درمان BtA و بهبود نشانه‌ها، و همچنین پروفایل ایمنی مطلوب آن نشان می‌دهند. گرچه بعید به نظر می‌رسد RCTهای کنترل شده با دارونما در آینده اثربخشی و ایمنی مطلق BtA را ارزیابی کنند، باید به بررسی سوالات پیش‌آمده برای افراد مبتلا به HFS (از جمله اثرات طولانی‌مدت، کیفیت زندگی، و سایر پیامدهای گزارش شده توسط بیمار) و پزشکان (مانند اثربخشی نسبی فرمولاسیون‌های مختلف BtA و طرح‌های درمانی) به منظور راهنمایی بهتر طبابت بالینی بپردازند.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

این یک به‌روزرسانی از مرور کاکرین است که نخستین بار در سال 2005 منتشر شد.

اسپاسم نیمه‌صورت (hemifacial spasm; HFS) با انقباضات یک‌طرفه و غیرارادی عضلاتی از صورت مشخص می‌شود که توسط عصب صورتی (facial nerve) عصب‌دهی می‌شوند. این یک اختلال مزمن محسوب می‌شود، و بهبودی از آن بندرت خودبه‌خودی رخ می‌دهد. دو روش درمانی که معمولا در دسترس قرار دارند، رفع فشار میکروواسکولار و تزریق‌های عضلانی بوتولینوم توکسین نوع A یا BtA است.

اهداف: 

مقایسه اثربخشی، ایمنی، و تحمل‌پذیری BtA در برابر دارونما (placebo) در افراد مبتلا به HFS.

روش‌های جست‌وجو: 

ما CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase، فهرست منابع مقالات، و مجموعه مقالات کنفرانس‌ها را در جولای 2020 جست‌وجو کردیم. جست‌وجو را در بانک اطلاعاتی الکترونیکی، بدون اعمال محدودیت‌ها در زبان مطالعه، در جولای 2020 انجام دادیم.

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های دوسو-کور، با طراحی موازی، تصادفی‌سازی شده، و کنترل شده با دارونما از BtA در برابر دارونما در بزرگسالان مبتلا به HFS.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم تمامی رکوردها را ارزیابی کردند. ما قصد داشتیم مطالعات وارد شده را انتخاب کرده، داده‌ها را با استفاده از یک فرم حرفه‌ای استخراج کرده، و خطر سوگیری (bias) را بررسی کنیم. اختلاف‌نظرات را از طریق اجماع نظر، یا مشورت با نویسنده سوم مرور حل‌وفصل کردیم. ما قصد انجام متاآنالیزها را داشتیم. پیامد اولیه اثربخشی عبارت بود از بهبودی مخصوص HFS. پیامد اولیه ایمنی، نسبت شرکت‌کنندگان مبتلا به هر نوعی از حوادث جانبی در نظر گرفته شد.

نتایج اصلی: 

ما هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده گروه موازی را پیدا نکردیم که به مقایسه BtA و دارونما در مدیریت HFS پرداخته باشند.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information