سوال مطالعه مروری: آیا وضعیت قرارگیری بدن بر پارامترهای قلبیتنفسی در تنفس خودبهخودی نوزادان پرهترم مبتلا به آپنه قابل توجه از نظر بالینی تاثیری دارد؟
پیشینه: آپنه حالتی است که در آن تنفس نوزاد برای مدتی کوتاه قطع میشود، اما بعد از آن به تنفس طبیعی ادامه میدهد. آپنه در نوزادان ترم نادر است، اما با کاهش سن بارداری، میزان بروز آن افزایش مییابد. آپنه به طور کلی یک واقعه طبیعی در نوزاد نارس سالم محسوب میشود. با این حال، عواقب طولانیمدت آپنه مکرر که سبب کاهش سطح اکسیژن در نوزادان پرهترم بیمار میشود، ناشناخته باقی مانده است. علاوه بر این، توافق کمی در مورد میزان آپنه قابل قبول وجود دارد. پیشنهاد شده که حالت دادن به بدن یک مداخله آسان، کارآمد و موثر، در مقایسه با سایر اقدامات تهاجمی برای کاهش یا پیشگیری از آپنه است. بنابراین، این مرور انجام شد تا ببینیم حالتهای مختلف بدن میتوانند از آپنه پیشگیری کنند یا آن را کاهش دهند یا خیر.
ویژگیهای مطالعه: نویسندگان مرور، منابع علمی پزشکی را جستوجو و پنج کارآزمایی واجد شرایط را شناسایی کردند که در مجموع 114 نوزاد را پوشش داده بود. جستوجوی بهروز شده ما (نوامبر 2016) مطالعه جدیدی را برای افزودن به این مرور مشخص نکرد. مطالعات وارد شده تاثیرات پارامترهای قلبیتنفسی را در حالتهای دراز کشیده به پشت در برابر خوابیده به شکم، خوابیده به شکم در برابر متمایل به سمت راست، خوابیده به شکم در برابر متمایل به سمت چپ، خوابیده به سمت راست در برابر خوابیده به سمت چپ، خوابیده به شکم افقی در برابر خوابیده به شکم با سر بالا، خوابیده به سمت راست افقی در برابر خوابیده به سمت چپ با سر بالا، خوابیده به سمت چپ افقی در برابر خوابیده به سمت چپ با سر بالا در تنفس خودبهخودی نوزادان پرهترم مبتلا به آپنه بررسی کرده بودند.
نتایج کلیدی: هیچ کدام از مطالعات وارد شده یا متاآنالیزها، تفاوتی را در پارامترهای قلبیتنفسی در حالتهای مختلف بدن نوزاد نارس نشان ندادند.
کیفیت شواهد: کیفیت کلی شواهد، به علت خطر سوگیری (bias) بالا یا نامشخص و نتایج غیر-دقیق حاصل با حجمهای کوچک نمونه، پائین تا بسیار پائین بود. بنابراین، این مرور نمیتواند یک حالت بدنی را نسبت به حالت دیگر برای تنفس خودبهخودی نوزادان پرهترم مبتلا به آپنه توصیه کند.
شواهد کافی در مورد تعیین تاثیرات وضعیت قرارگیری بدن بر آپنه، برادیکاردی، و میزان اشباع اکسیژن در نوزادان پرهترم نیافتیم. هیچ مطالعه جدیدی از زمان انتشار مرور اصیل در این زمینه انجام نشده بود. نیاز به انجام مطالعات بزرگ و چند-مرکزی وجود دارد تا شواهد قطعی فراهم آورند، اما ممکن است این نتیجه به دست آید که وضعیت قرارگیری بدن برای تنفس خودبهخودی نوزادان تاثیری بر پارامترهای قلبیعروقی آنها نخواهد داشت.
پیشنهاد شده که وضعیت قرارگیری بدن در نوزادان پرهترم، در مقایسه با سایر اقدامات تهاجمیتر، میتواند روشی موثر برای کاهش آپنه قابل توجه از نظر بالینی باشد.
تعیین تاثیرات وضعیت قرارگیری بدن بر پارامترهای قلبیتنفسی در نوزادان پرهترم با تنفس خودبهخودی مبتلا به آپنه قابل توجه از نظر بالینی.
تجزیهوتحلیل زیر-گروه در مورد بررسی تاثیرات وضعیت قرارگیری بدن در نوزادان پرهترم با تنفس خودبهخودی مبتلا به آپنه در زیر-گروههای زیر:
• سن بارداری کمتر از 28 هفته یا وزن کمتر از 1000 گرم هنگام تولد.
• آپنه درمان شده با متیلگزانتین (methylxanthines).
• آپنه مکرر (بیش از 10 مورد/روز)
• نوع آپنه اندازهگیری شده (مرکزی در برابر مخلوط در برابر انسدادی)
ما از استراتژی استاندارد جستوجوی گروه مرور نوزادان در کاکرین (CNRG) برای بررسی پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ 2016، شماره 10)؛ MEDLINE via PubMed (از 1966 تا 14 نوامبر 2016)؛ Embase (از 1980 تا 14 نوامبر 2016)، و Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature (CINAHL؛ 1982 تا 14 نوامبر 2016) استفاده کردیم. همچنین بانکهای اطلاعاتی کارآزماییهای بالینی و خلاصه مقالات کنفرانسها را برای یافتن کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده و کارآزماییهای شبه-تصادفیسازی شده جستوجو کردیم.
کارآزماییهای بالینی تصادفیسازی و شبه-تصادفیسازی و کنترل شده با طراحیهای موازی، فاکتوریال یا متقاطع که تاثیر حالتهای مختلف بدن را بر آپنه در نوزادان پرهترم با تنفس خودبهخودی مقایسه کرده بودند، برای مرور ما واجد شرایط بودند.
با استفاده از روشهای استاندارد CNRG، ارزیابی کیفیت کارآزمایی، استخراج داده و سنتز دادهها را انجام دادیم. از روش درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) برای ارزیابی کیفیت شواهد استفاده کردیم.
جستوجوی انجام شده در نوامبر 2016، مطالعات جدیدی را مشخص نکرد. پنج مطالعه (N = 114) واجد شرایط برای ورود بودند. هیچ یک از مطالعات یا متاآنالیزها کاهشی در میزان آپنه، برادیکاردی، عدم اشباع یا اشباع اکسیژن را با حالات مختلف بدنی نشان ندادند (دراز کشیده به پشت در برابر خوابیده به شکم، خوابیده به شکم در برابر متمایل به سمت راست، خوابیده به شکم در برابر متمایل به سمت چپ، خوابیده به سمت راست در برابر خوابیده به سمت چپ، خوابیده به شکم افقی در برابر خوابیده به شکم با سر بالا، خوابیده به سمت راست افقی در برابر خوابیده به سمت چپ با سر بالا، خوابیده به سمت چپ افقی در برابر خوابیده به سمت چپ با سر بالا).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.