عفونت حاد گوش میانی (اوتیت میانی حاد (acute otitis media)) یک بیماری بسیار شایع در کودکان است و ممکن است باعث درد و کاهش شنوایی شود. درمان تاخیری یا بی‌اثر ممکن است منجر به بروز عوارض جدی مانند سوراخ شدن پرده گوش، کاهش شنوایی حسی‌عصبی (sensorineural hearing loss) یا مزمن شدن بیماری شود. آموکسی‌سیلین (amoxicillin)، با یا بدون کلاولانات (clavulanate)، رایج‌ترین آنتی‌بیوتیک مورد استفاده برای درمان اوتیت میانی حاد است. در حال حاضر، کاهش فاصله دوز دارو به یک یا دو دوز در روز که استفاده می‌شود، نسبت به سه یا چهار دوز در روز، برای کمک به روند تبعیت از درمان، ترجیح داده می‌شود.
ما پنج مطالعه بالینی تصادفی‌سازی شده را با 1601 کودک شناسایی کردیم که دو برنامه دوزبندی را با هم مقایسه کردند. شرکت‌کنندگان، کودکان 12 سال یا کمتر مبتلا به AOM بودند. پیامد اولیه، نرخ بهبودی بالینی از نظر رفع درد گوش و تب در پایان درمان آنتی‌بیوتیکی (روزهای هفت تا 15) بود. پیامدهای ثانویه عبارت بودند از نرخ درمان بالینی از نظر افیوژن گوش میانی در طول درمان، نرخ درمان بالینی پس از درمان (یک تا سه ماه) از نظر رفع عفونت گوش میانی، عوارض AOM و عوارض جانبی دارو. نتایج نشان دادند که درمان عفونت حاد گوش میانی با یک بار/دو بار در روز یا سه بار در روز از آموکسی‌سیلین، با یا بدون کلاولانات، نتایج یکسانی را با استفاده از معیارهای پیامد، از جمله عوارض جانبی مانند اسهال و واکنش‌های پوستی، دارد.
شواهد تا مارچ 2013 به‌روز است.
این مرور نشان داد که نتایج استفاده از یک یا دو بار در روز آموکسی‌سیلین، با یا بدون کلاولانات، با سه دوز برای درمان AOM مشابه است.
اوتیت حاد میانی (acute otitis media; AOM) یک مشکل رایج در کودکان است، که آموکسی‌سیلین (amoxicillin)، با یا بدون کلاولانات (clavulanate)، اغلب به عنوان درمان انتخابی برای آن تجویز می‌شود. توصیه مرسوم، مصرف سه یا چهار دوز از دارو در روز است. با این حال، امروزه اغلب به صورت یک یا دو بار در روز تجویز می‌شود. اگر مصرف آموکسی‌سیلین یک یا دو بار در روز، با یا بدون کلاولانات، به اندازه سه یا چهار بار در روز برای اوتیت میانی حاد موثر باشد، ممکن است راحت‌تر باشد که دارو یک یا دو بار در روز به کودکان داده شود و از این رو تبعیت از درمان را بهبود بخشد.
مقایسه اثربخشی مصرف آموکسی‌سیلین یک یا دو بار در روز در مقابل سه یا چهار بار در روز، با یا بدون کلاولانات، برای درمان AOM در کودکان؛ و مقایسه نرخ عوارض و عوارض جانبی ناشی از آن.
ما CENTRAL (2013، شماره 2)، MEDLINE (ژانویه 1950 تا هفته 1 مارچ، 2013)، EMBASE (1974 تا مارچ 2013) و Science Citation Index (2001 تا مارچ 2013) را جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) را از کودکان 12 سال یا کمتر مبتلا به AOM، با درد حاد گوش (اوتالژی (otalgia)) و التهاب پرده گوش (تایید شده با تیمپانوسنتز (tympanocentesis) مثبت یا تیمپانوگرام (tympanogram) نوع B یا C)، وارد کردیم.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم داده‌های مربوط به پیامدهای درمان را از کارآزمایی‌های فردی استخراج کرده و کیفیت کارآزمایی را بر اساس سوگیری انتخاب (selection bias)، سوگیری عملکرد (performance bias) و سوگیری تشخیص (detection bias)، سوگیری ریزش نمونه (attrition bias)، سوگیری گزارش‌دهی (reporting bias) و دیگر سوگیری‌ها ارزیابی کردند. درجه‌بندی کیفیت را به صورت خطر پائین سوگیری (bias)، خطر بالای سوگیری یا خطر نامشخص سوگیری تعریف کردیم. نتایج را به صورت خطر نسبی (RR) با 95% فاصله اطمینان (CI) خلاصه کردیم.
پنج مطالعه را با 1601 کودک وارد این مرور کردیم. آنالیز تلفیقی نشان داد که پیامدهای زیر میان دو گروه مشابه بودند: درمان بالینی در پایان درمان (RR: 1.03؛ 95% CI؛ 0.99 تا 1.07)، در طول دوره درمان (RR: 1.06؛ 95% CI؛ 0.85 تا 1.33) و در مرحله پیگیری (RR: 1.02؛ 95% CI؛ 0.95 تا 1.09)؛ عود AOM (RR: 1.21؛ 95% CI؛ 0.52 تا 2.81)؛ نرخ تبعیت از درمان (RR: 1.04؛ 95% CI؛ 0.98 تا 1.10)؛ و عوارض جانبی کلی (RR: 0.92؛ 95% CI؛ 0.52 تا 1.63). وقتی آنالیز زیرگروه را به‌طور جداگانه برای کارآزمایی‌های فقط آموکسی‌سیلین و فقط آموکسی‌سیلین/کلاولانات انجام دادیم، نشان داد که همه پیامدهای مهم میان گروه‌های یک یا دو بار در روز و گروه سه بار در روز مشابه بودند. خطر سوگیری میان پنج مطالعه واردشده به شرح زیر بود: برای تولید تصادفی توالی (random sequence generation)، دو مطالعه را با خطر پائین و سه مورد را با خطر نامشخص سوگیری درجه‌بندی کردیم؛ برای پنهانسازی تخصیص (allocation concealment)، همه مطالعات در معرض خطر نامشخص سوگیری قرار داشتند؛ برای کورسازی (blinding) (سوگیری عملکرد و تشخیص)، چهار مورد را با خطر بالا و یک مورد را با خطر نامشخص سوگیری درجه‌بندی کردیم؛ برای داده‌های ناقص پیامد (سوگیری ریزش نمونه) دو مورد را با خطر پائین، دو مورد را با خطر بالا و یک مورد را با خطر نامشخص سوگیری درجه‌بندی کردیم؛ برای سوگیری گزارش‌دهی، چهار مورد را در معرض خطر پائین و دیگری را در معرض خطر بالا قرار دادیم؛ و برای سوگیری «دیگر»، چهار مورد در معرض خطر پائین سوگیری و یکی در معرض خطر نامشخص سوگیری قرار داشتند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.