این مرور بررسی کرد که تجویز مکمل آهن برای نوزادان نارس و کم‌‌وزن هنگام تولد، مفید است یا خیر. مزایای بالقوه آن شامل بهبودی در سطح گلبول‌های قرمز و ذخیره آهن در خون آنها بود. در طولانی‌مدت، به نظر می‌رسید که مصرف مکمل آهن ممکن است رشد و تکامل نوزادان را بهبود بخشد. ما 25 کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) را شناسایی کردیم که مرتبط با این موضوع بودند. ما به این نتیجه رسیدیم که مزایای طولانی‌مدت مصرف مکمل آهن برای نوزادان نارس و کم‌‌وزن هنگام تولد، هنوز نامشخص است. از نظر سطوح گلبول قرمز و آهن، مشخص شد که در سال نخست زندگی، پس از دو ماهگی، مصرف مکمل آهن ممکن است باعث افزایش اندکی در ذخایر آهن و سطوح گلبول‌های قرمز خون، و کاهش در میزان کم‌خونی ناشی از فقر آهن شود. با این حال، تنوع زیادی میان مطالعات مختلف وجود داشت. انجام RCTهای بیشتری با استفاده از گروه‌هایی از بیماران که به خوبی تعریف شده باشند، مورد نیاز است.
داده‌های موجود نشان می‌دهند نوزادانی که مکمل آهن دریافت می‌کنند، در مقایسه با نوزادانی که مکمل‌های مصرف نمی‌کنند، سطح هموگلوبین کمی بالاتر، ذخایر آهن بهبودیافته و خطر کمتری برای ابتلا به کم‌خونی فقر آهن دارند. با این حال، مشخص نیست که مصرف مکمل آهن در نوزادان نارس و کم‌‌وزن هنگام تولد، فواید طولانی‌مدتی از نظر پیامد تکامل سیستم عصبی و رشد دارد یا خیر. زمان‌بندی و مدت زمان مطلوب مصرف مکمل آهن نامشخص است.
نوزادان نارس در معرض خطر تخلیه ذخایر آهن بدن خود بسیار زودتر از نوزادان ترم سالم هستند. تجویز مکمل آهن خوراکی برای نوزادان نارس و کم‌‌وزن هنگام تولد برای پیشگیری از کم‌خونی فقر آهن، رایج است. با این حال، مشخص نیست که مصرف مکمل آهن در نوزادان نارس و کم‌‌وزن هنگام تولد، رشد و تکامل سیستم عصبی آنها را بهبود می‌بخشد یا خیر. گمان می‌رود که آهن اگزوژن اضافی می‌تواند به آسیب اکسیداتیو در نوزادان نارس کمک کند، و باعث ایجاد یا تشدید شرایطی مانند انتروکولیت نکروزان (necrotising enterocolitis) و رتینوپاتی پره‌ماچوریتی (retinopathy of prematurity) شود. علاوه بر این، دوز مطلوب و زمان‌بندی شروع و توقف مصرف مکمل آهن نامشخص هستند.
بررسی تاثیر مصرف پیشگیرانه مکمل آهن خوراکی بر رشد و پیامدهای تکامل سیستم عصبی در نوزادان نارس و کم‌‌وزن هنگام تولد. اهداف ثانویه عبارت بودند از تعیین اینکه مصرف مکمل آهن منجر به بهبود پارامترهای خونی و پیشگیری از دیگر علل عوارض و مرگ‌ومیر می‌شود یا خیر.
از روش‌های جست‌وجوی استاندارد گروه مرور نوزادان در کاکرین استفاده کردیم. در پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL) (کتابخانه کاکرین، 2011، شماره 8)، MEDLINE (1951 تا آگوست 2011)، CINAHL (1982 تا آگوست 2011)، و خلاصه مقالات کنفرانس‌ها و مرورهای قبلی، جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) و کارآزمایی‌های شبه-تصادفی‌سازی شده که مصرف مکمل‌های خوراکی آهن را با مصرف نکردن آنها، یا رژیم‌های مختلف مکمل‌های خوراکی آهن را در نوزادان نارس یا کم‌‌وزن هنگام تولد یا هر دو، مقایسه کردند.
داده‌ها را با استفاده از روش‌های استاندارد گروه مرور نوزادان در کاکرین استخراج کردیم. هر دو نویسنده مرور به‌طور جداگانه، ارزیابی کیفیت کارآزمایی و استخراج داده‌ها را انجام دادند. داده‌ها را با استفاده از خطر نسبی (RR)، تفاوت خطر (risk difference) و تفاوت میانگین وزن‌دهی‌شده (WMDs) سنتز کردیم. در مواردی که اطلاعات مربوط به روش‌شناسی (methodology) و نتایج یا هر دو وجود نداشت، ما سعی کردیم برای دریافت اطلاعات بیشتر با نویسندگان مطالعه تماس بگیریم.
ما بیست و شش مطالعه (2726 نوزاد) را در آنالیز قرار دادیم. ناهمگونی (heterogeneity) میان شرکت‌کنندگان، روش‌ها و نتایج، مانع از سنتز کمّی (quantitative synthesis) گسترده شد. از 21 مطالعه‌ای که مصرف مکمل آهن را با گروه کنترل مقایسه کردند، هیچ یک وضعیت تکامل سیستم عصبی را به عنوان یک پیامد ارزیابی نکردند. از سیزده مطالعه‌ای که حداقل یک پارامتر رشد را به عنوان پیامد گزارش کردند، فقط یک مورد با کیفیت پائین، مزایای قابل توجهی را از مصرف مکمل‌های آهن نشان داد. هیچ مزیتی از مصرف مکمل آهن برای پیامدهای خونی در طول 8.5 هفته اول زندگی پس از زایمان (16 کارآزمایی) نشان داده نشد، به جز در دو مطالعه با کیفیت پائین. پس از این سن، اکثر مطالعات میانگین بالاتر هموگلوبین را در نوزادان مصرف‌کننده مکمل آهن گزارش کردند. ما فقط توانستیم تعداد محدودی از مطالعات را در یک متاآنالیز کمّی بگنجانیم، که نشان داد غلظت هموگلوبین در نوزادان گروه مصرف مکمل آهن حدود 6 گرم/لیتر در شش تا نه ماهگی بیشتر بود. یک مطالعه با مقایسه دوز بالا و دوز پائین مکمل آهن، پیامد تکامل سیستم عصبی را به مدت یک سال بررسی کرد، بدون آنکه تفاوت معنی‌داری را میان گروه‌ها بیابد. یک مطالعه که شروع زودهنگام مصرف مکمل آهن را با شروع دیرهنگام آن مقایسه کرد، تفاوتی را در پیامد شناختی نیافت، اما نرخ بیشتر معاینه عصبی غیرطبیعی را در گروه مصرف دیرهنگام آهن در سن پنج سالگی نشان داد. مطالعاتی که دوزهای بالا و پائین آهن را با هم مقایسه کردند، نشان دادند که هیچ مزیت قابل تشخیصی در افزایش دوزهای استاندارد آهن (یعنی 2 میلی‌گرم/کیلوگرم/روز تا 3 میلی‌گرم/کیلوگرم/روز) وجود ندارد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.