تعدادی از داروهای مورد استفاده برای درمان افسردگی (داروهای ضدافسردگی) در درمان دردهای مرتبط با آسیب عصبی (درد نوروپاتیک) موثر هستند. حداقل یک سوم بیماران مبتلا به درد نوروپاتیک که از داروهای ضدافسردگی مرسوم (مانند آمی‌تریپتیلین) استفاده کردند، به تسکین متوسط یا بیشتر درد دست یافتند. همچنین شواهدی وجود دارد که ونلافاکسین، یک داروی ضدافسردگی جدیدتر، اثربخشی مشابه داروهای ضدافسردگی مرسوم دارد. با این حال، تقریبا یک پنجم افرادی که از این داروها برای تسکین درد استفاده می‌کنند، به دلیل عوارض جانبی، درمان را قطع می‌کنند. شواهد بسیار محدودی وجود دارد مبنی بر اینکه برخی دیگر از داروهای ضدافسردگی جدیدتر، معروف به SSRIها، ممکن است موثر باشند، اما انجام مطالعات بیشتری برای تایید این موضوع مورد نیاز است. درد نوروپاتیک را می‌توان با داروهای ضدافسردگی درمان کرد و تاثیر آن مستقل از هر گونه تاثیری بر افسردگی است.
این به‌روزرسانی تاییدیه بیشتری را در مورد اثربخشی داروهای ضدافسردگی برای درد نوروپاتیک ارائه کرده و اطلاعات جدیدی را در مورد یک ضدافسردگی دیگر - ونلافاکسین، ارائه داده است. هنوز شواهد محدودی برای نقش SSRIها وجود دارد. مشخص نیست داروهای ضدافسردگی از ایجاد درد نوروپاتیک پیشگیری می‌کنند (استفاده پیشگیرانه) یا خیر. هر دو داروی TCAها و ونلافاکسین، NNT تقریبا سه دارند. این بدان معناست که تقریبا از هر سه بیمار مبتلا به درد نوروپاتیک که با هر یک از این داروهای ضدافسردگی درمان می‌شوند، یک نفر حداقل به تسکین متوسط درد دست خواهد یافت. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد دیگر داروهای ضدافسردگی ممکن است موثر باشند، اما تعداد شرکت‌کنندگان برای محاسبه NNTهای قوی کافی نیستند. SSRIها عموما توسط بیماران بهتر تحمل می‌شوند و انجام مطالعات بیشتری با کیفیت بالا مورد نیاز است.
این نسخه به‌روز شده از مرور کاکرین اصیل، در کتابخانه کاکرین (Cochrane Library) شماره 3، سال 2005 منتشر شد. سال‌هاست که داروهای ضدافسردگی در مدیریت درد نوروپاتیک استفاده می‌شوند، و اغلب اولین انتخاب درمان هستند. با این حال، مشخص نیست که کدام داروی ضدافسردگی اثربخش‌تر است، داروهای ضدافسردگی جدیدتر چه نقشی در درمان درد نوروپاتیک دارند، و بیماران دچار چه عوارض جانبی می‌شوند.
تعیین اثربخشی ضددردی و بی‌خطری (safety) داروهای ضدافسردگی در درمان درد نوروپاتیک.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) از مصرف داروهای ضدافسردگی در درمان درد نوروپاتیک در MEDLINE (1966 تا اکتبر 2005)؛ EMBASE (1980 تا اکتبر 2005)؛ پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL) در کتابخانه کاکرین ، شماره 3، 2005؛ و پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه درد، مراقبت‌های تسکینی و حمایتی در کاکرین (می 2002) شناسایی شدند. گزارش‌های بیشتر از فهرست منابع مقالات بازیابی شده، و با تماس با محققین، شناسایی شدند.
RCTهایی که از تاثیرات ضددردی داروهای ضدافسردگی در بیماران بزرگسال، با ارزیابی ذهنی درد نوروپاتیک، گزارشی را ارائه دادند. مطالعاتی که شامل بیماران مبتلا به سردرد مزمن و میگرن بودند، حذف شدند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم با مطالعات وارد شده موافقت کردند، داده‌ها را استخراج کرده، و کیفیت روش‌شناسی (methodology) را ارزیابی کردند. در این به‌روزرسانی، در مجموع شصت و یک کارآزمایی با 20 داروی ضدافسردگی واجد شرایط در نظر گرفته شدند (3293 شرکت‌کننده) (شامل 11 مطالعه بیشتر (778 شرکت‌کننده))، نسبت خطر (relative risk) و تعداد مورد نیاز برای درمان (NNTs) از داده‌های دو حالتی (dichotomous data) برای اثربخشی و عوارض جانبی، محاسبه شدند.
در مجموع شصت و یک RCT وارد شدند. داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای (TCAs) موثر بوده و برای دستیابی به حداقل تسکین متوسط درد، دارای NNT برابر با 3.6 (95% CI؛ 3 تا 4.5)، و RR معادل 2.1 (95% CI؛ 1.8 تا 2.5) هستند. شواهد محدودی برای اثربخشی SSRIهای جدیدتر وجود دارد اما هیچ مطالعه‌ای در مورد SNRIها یافت نشد. ونلافاکسین (سه مطالعه) دارای NNT برابر با 3.1 (95% CI؛ 2.2 تا 5.1)، و RR معادل 2.2 (95% CI؛ 1.5 تا 3.1) است. داده‌های کافی برای ارزیابی اثربخشی دیگر داروهای ضدافسردگی مانند St Johns Wort و ال-تریپتوفان (L-tryptophan) وجود نداشت. برای نوروپاتی ناشی از دیابت، NNT برای اثربخشی برابر با 1.3 (95% CI؛ 1.2 تا 1.5) و RR معادل 12.4 (95% CI؛ 5.2 تا 29.2) (پنج مطالعه) بود؛ برای نورالژی پس از هرپس، NNT معادل 2.7 (95% CI؛ 2 تا 4.1) و RR برابر با 2.2 (95% CI؛ 1.6 تا 3.1) (چهار مطالعه) گزارش شدند. شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه TCAها در نوروپاتی‌های مرتبط با HIV موثر نیستند. تعداد مورد نیاز برای یک آسیب (NNH) برای عوارض جانبی عمده که به عنوان یک رویداد منجر به خروج از مطالعه تعریف شد، 28 (95% CI؛ 17.6 تا 68.9) برای آمی‌تریپتیلین و 16.2 (95% CI؛ 8 تا 436) برای ونلافاکسین بود. NNH برای عوارض جانبی خفیف، 6 (95% CI؛ 4.2 تا 10.7) برای آمی‌تریپتیلین و 9.6 (95% CI؛ 3.5 تا 13) برای ونلافاکسین بود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.