تعداد 18 RCT بالقوه مرتبط را شناسایی کردیم، اما فقط هفت مورد معیارهای ورود را برآورده کردند. همه مطالعات حجم نمونه کمی داشتند، از هفت تا 16 نفر در هر مطالعه، و با طراحی متقاطع (cross-over) بودند. سه مطالعه با خطر پائین سوگیری (bias)، در حالی که چهار مطالعه دارای خطر نامشخص بودند. آمی‌تریپتیلین (amitriptyline) (سه مطالعه)، بروموکریپتین (bromocriptine) (یک مطالعه)، کلونیدین (clonidine) (یک مطالعه)، پروپرانولول (propranolol) (یک مطالعه)، لوودوپا (levodopa) (®Prolopa) (یک مطالعه) و تریپتوفان (tryptophan) (یک مطالعه) با دارونما مقایسه شدند. مطالعاتی که بروموکریپتین، کلونیدین، پروپرانولول و لوودوپا را ارزیابی کردند، پیامد اولیه، یعنی شاخص‌های فعالیت حرکتی دندان‌قروچه، را گزارش کردند.

نتایج غیردقیق بوده و هم‌سو و سازگار با مزیت ناشی از مداخله بودند. موارد زیر، یافته‌های خاص برای هر یک از داروها با توجه به پیامدهای خاص بودند: 1. آمی‌تریپتیلین در مقابل دارونما برای فعالیت ماستریک الکترومیوگرافی (masseteric electromyography; EMG) در دقیقه (تفاوت میانگین استاندارد شده (SMD): 0.28-؛ 95% CI؛ 0.91- تا 0.34؛ P = 0.37)، 2. بروموکریپتین در مقابل دارونما برای اپیزودهای دندان‌قروچه در ساعت (تفاوت میانگین (MD): 0.60؛ 95% CI؛ 2.93 - تا 4.13)، تعداد دندان‌قروچه در ساعت: MD: -2.00؛ 95% CI؛ 53.47- تا 49.47)، تعداد دندان‌قروچه در هر اپیزود: MD: 0.50؛ 95% CI؛ 1.85- تا 2.85) یا تعداد اپیزودهای دندان‌قروچه با نویز ساییدن دندان‌ها به هم (grinding noise): MD: 2.40؛ 95% CI؛ 24.00- تا 28.80)، 3. کلونیدین در مقابل دارونما برای تعداد اپیزودهای دندان‌قروچه در ساعت: MD: -2.41؛ 95% CI؛ 4.84- تا 0.02)، 4. پروپرانولول در مقابل دارونما برای تعداد اپیزودهای دندان‌قروچه در ساعت: MD: 1.16؛ 95% CI؛ 1.89- تا 4.21)، 5. ال-تریپتوفان در مقابل دارونما برای فعالیت ماستریک EMG در ثانیه: SMD: 0.08؛ 95% CI؛ 0.90- تا 1.06) و 6. لوودوپا در مقابل دارونما برای اپیزودهای دندان‌قروچه در هر ساعت از خواب: MD: -1.47؛ 95% CI؛ 3.64- تا 0.70)، برای تعداد دندان‌قروچه در هر اپیزود: MD: 0.06؛ 95% CI؛ 2.47- تا 2.59).

ما چندین پیامد ثانویه (مدت زمان خواب، فعالیت ماستریک EMG در هر دقیقه و شدت درد) را در یک متاآنالیز برای مقایسه آمی‌تریپتیلین با دارونما ترکیب کردیم. نتایج برای اکثر مقایسه‌ها به دلیل عدم دقت آماری، نامشخص بود . یک مطالعه گزارش داد که کلونیدین مرحله خواب حرکت سریع چشم (rapid eye movement; REM) را کاهش داده و مرحله دوم خواب را افزایش داد. با این حال، نتایج برای دیگر پیامدهای مرتبط با خواب با کلونیدین نامشخص بودند. عوارض جانبی در افرادی که آمی‌تریپتیلین مصرف ‌کردند (5/10 خواب‌آلودگی، مشکل در بیدار شدن در صبح، بی‌خوابی یا خشکی دهان در مقایسه با 0/10 در گروه دارونما)، همچنین در افرادی که پروپرانولول دریافت ‌کردند (7/16 دارای خشکی دهان متوسط تا شدید در مقایسه با 2/16 در گروه دارونما) شایع بودند. کلونیدین با افت فشار خون صبحگاهی طولانی در سه نفر از 16 شرکت‌کننده همراه بود. استفاده از داروهای پیشگیرانه از بروز هرگونه عوارض جانبی در افراد تحت درمان با لوودوپا و بروموکریپتین جلوگیری کرد.