پیشینه
سوختگی‌ها بسیار شایع و گاهی کشنده هستند، و درد مرتبط با چنین جراحتی یکی از سخت‌ترین انواع دردها برای تسکین است. استفاده از داروهای اوپیوئیدی با دوز بالا مانند مورفین شایع است، اما این داروها با عوارض جانبی همراه هستند. داروهای جایگزین مانند لیدوکائین، یک بی‌حس کننده، پیشنهاد شده است. این یک بهروزرسانی از مروری است که برای اولین بار با همین نام در سال 2007 منتشر شد.
ویژگی‌های مطالعه
ما بانک‌های اطلاعاتی علمی را برای یافتن مطالعاتی جست‌وجو کردیم که به ارزیابی اثرات لیدوکائین داخل وریدی (وارد کردن آن به داخل جریان خون از طریق ورید) در تسکین درد در بزرگسالان مبتلا به آسیب سوختگی پرداختند. ما مطالعاتی را وارد کردیم که لیدوکائین را با عدم درمان، دارونما (placebo) (درمان ظاهری یا ساختگی)، سایر داروهای مسکن (تسکین دهنده‌های درد)، یا ترکیبی از اینها مقایسه کردند. ما به دنبال بررسی (برای مثال) شدت درد، زمان نیاز به داروی بیشتر، مسکن‌های نجات‌بخش (علاوه بر مسکن برنامه‌ریزی شده، تسکین درد بیشتر نیز مورد نیاز بود) و عوارض جانبی بودیم. شواهد تا دسامبر 2013 به‌روز است.
نتایج کلیدی
ما یک کارآزمایی بالینی کوچک را یافتیم که شامل فقط 45 شرکت‌کننده بود و منفعت لیدوکائین وریدی را برای تسکین درد در افراد مبتلا به سوختگی نشان داد. این کارآزمایی تفاوتی را در استفاده از اوپیوئید، اضطراب شرکت‌کننده یا سطح رضایت شرکت‌کننده با استفاده از لیدوکائین داخل وریدی نشان نداد.
کیفیت شواهد
این مطالعه کوچک وارد شده، داده‌های ناکافی را برای گرفتن هرگونه نتیجه‌گیری ارائه کرد.
از آنجایی که شواهد بالینی فعلی بر اساس فقط یک RCT و همچنین سری موارد و گزارش‌ها است، لیدوکائین داخل وریدی باید یک عامل دارویی تحت بررسی در مراقبت سوختگی در نظر گرفته شود که اثربخشی آن با طراحی و انجام کارآزمایی‌های بالینی بیشتر تعیین خواهد شد.
این یک بهروزرسانی از مروری است با عنوان «لیدوکائین برای تسکین درد در بیماران آسیب‌دیده با سوختگی» که اولین بار در شماره 3، سال 2007 منتشر و برای اولین بار در سال 2012 بهروزرسانی شد. برای افراد با انواع مختلفی از زخم‌ها، به ویژه افراد مبتلا به زخم‌های سوختگی، درد یک مسئله مهم است. استفاده فوری و تهاجمی از مسکن‌های اوپیوئیدی مانند مورفین برای جلوگیری از چرخه درد و اضطراب پیشنهاد شده، اما این مسکن‌ها با عوارض جانبی همراه هستند. پیشنهاد شده که عوامل جدیدتر مانند لیدوکائین می‌توانند در کاهش درد موثر باشند و منجر به کاهش نیاز به افزایش دوز اوپیوئید در افراد مبتلا به آسیب سوختگی شوند.
ارزیابی ایمنی و اثربخشی لیدوکائین وریدی به عنوان ابزاری برای تسکین درد در مقابل عدم درمان، دارونما (placebo)، سایر داروها یا ترکیبی از این درمان‌ها در افراد مبتلا به آسیب سوختگی.
برای بهروزرسانی سوم، ما پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (شماره 11؛ 2013)؛ و Ovid MEDLINE؛ MEDLINE in Process و Ovid EMBASE را (تا دسامبر 2013) جست‌وجو کردیم.
ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) و کارآزمایی بالینی کنترل شده (controlled clinical trials; CCTs) منتشر شده و منتشر نشده‌ای را وارد کردیم که به ارزیابی اثر ليدوكائين داخل وریدی در دوزهای مختلف به عنوان یک درمان تک‌عاملی در مقابل عدم درمان، دارونما، داروهای مسکن دیگر (مانند اوپیوئیدها)، لیدوکائین به همراه یک داروی دیگر، یا ترکیبی از این درمان‌ها به عنوان وسیله‌ای برای تسکین درد در افراد مبتلا به آسیب سوختگی پرداختند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم داده‌ها را خلاصه و خطر سوگیری (bias) را در مطالعات شناسایی شده ارزیابی کردند.
در بهروزرسانی سال 2014 ما هیچ مطالعه جدیدی نیافتیم. یک کارآزمایی کوچک تصادفی‌سازی شده دوسوکور کنترل شده با دارونما در سال 2012 یافت شد که فقط شامل 45 شرکت‌کننده بود و لیدوکائین داخل وریدی را در برابر دارونما به عنوان وسیله‌ای برای تسکین درد در افراد مبتلا به سوختگی مقایسه کرد، این کارآزمایی هنوز هم به عنوان محور این مرور باقی مانده است. ما این مطالعه را به دلیل اندازه کوچک آن (کمتر از 50 شرکت‌کننده در هر بازوی درمان) در معرض خطر بالای سوگیری ارزیابی کردیم. رتبه‌بندی ذهنی درد، که بر اساس مقیاس رتبه‌بندی کلامی (verbal rating scale) اندازه‌گیری شد، حین انجام پروسیجرها در هر دو بازوی درمانی افزایش یافت؛ با این حال، افزایش در گروه درمان با لیدوکائین کمتر بود. تفاوت‌های بالینی یا آماری معنی‌داری از لحاظ اثرات ليدوكائين و دارونما بر درخواست‌ها و مصرف اوپیوئید، اضطراب یا میزان رضایت حین استفاده از یک روش مراقبت از زخم وجود نداشت، اما مطالعه کوچک وارد شده داده‌های ناکافی را برای نتیجه‌گیری ارائه کرد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.