مالاریای شدید زمانی رخ می‌دهد که عفونت با انگل مالاریا با نارسایی جدی در ارگان‌های اصلی بدن عارضه‌دار شده، و هر سال منجر به مرگ بیش از یک میلیون نفر می‌شود. گاهی مالاریای شدید با کما همراه است و به عنوان مالاریا مغزی (cerebral malaria) شناخته می‌شود. به دنبال مالاریا مغزی، بخش کوچکی از کودکان از ناتوانی عصبی طولانی‌مدت رنج می‌برند.
این مرور کارآزمایی‌ها، اثربخشی آرتسونات (artesunate) را در مقایسه با درمان استاندارد کینین (quinine) ارزیابی کرد. هشت کارآزمایی، شامل 1664 بزرگسال و 5765 کودک، از سایت‌های مطالعه در آسیا و آفریقا، شناسایی شدند.
درمان بزرگسالان در آسیا با آرتسونات به جای کینین، از بروز 94 مورد مرگ‌ومیر بیشتر به ازای هر 1000 بیمار درمان‌شده، پیشگیری می‌کند. در کارآزمایی‌های مربوط به کودکان، نسبت بروز مرگ‌ومیر کمتر از کارآزمایی‌های مربوط به بزرگسالان بود. این خطر کمتر مرگ‌ومیر در کودکان نسبت به بزرگسالان منفعت کمتری دارد، اما همچنان به ازای هر 1000 کودک درمان‌شده، 26 کودک بیشتر، نجات می‌یابند.
در کودکانی که از بیماری خود جان سالم به در بردند، مشکلات عصبی در زمان ترخیص از بیمارستان در افرادی که با آرتسونات درمان شدند، نسبت به کودکان درمان‌شده با کینین، بیشتر دیده شد. با این حال، اکثر این مشکلات عصبی پس از بررسی 28 روز بعد برطرف شدند، و در این زمان هیچ تفاوتی میان دو گروه درمانی وجود نداشت.
آرتسونات باید داروی انتخابی برای بزرگسالان و کودکان مبتلا به مالاریای شدید در سراسر جهان باشد.
شواهد به وضوح از برتری آرتسونات داخل وریدی نسبت به کینین در درمان مالاریای شدید در بزرگسالان و کودکان و در مناطق مختلف جهان حمایت می‌کند.
مالاریای شدید در هر سال منجر به مرگ بیش از یک میلیون نفر می‌شود، که بیشتر آنها در کودکان زیر پنج سال و ساکن در جنوب صحرای آفریقا رخ می‌دهند. این مرور بررسی می‌کند که درمان با آرتسونات (artesunate)، به جای درمان استاندارد کینین (quinine)، منجر به مرگ‌ومیر کمتر و پیامدهای درمانی بهتر می‌شود یا خیر.
مقایسه آرتسونات با کینین در درمان مالاریای شدید.
در نوامبر 2010، در پایگاه ثبت تخصصی گروه بیماری‌های عفونی در کاکرین؛ CENTRAL ( کتابخانه کاکرین )؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ LILACS؛ ISI Web of Science؛ متا رجیستر کارآزمایی‌های کنترل‌شده ( m RCT)؛ مجموعه مقالات کنفرانس، و فهرست منابع مقالات جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده که آرتسونات داخل وریدی، داخل عضلانی، یا رکتال را با کینین داخل وریدی یا داخل عضلانی برای درمان بزرگسالان و کودکان مبتلا به مالاریای شدید که قادر به مصرف دارو از راه خوراکی نبودند، مقایسه کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم واجد شرایط بودن و خطر سوگیری (bias) کارآزمایی‌ها را ارزیابی کرده، داده‌ها را استخراج و آنالیز کردند. پیامد اولیه عبارت بود از مرگ‌ومیر به هر علتی. پیامدهای دو حالتی (dichotomous outcome) با استفاده از خطرهای نسبی (RR)، و پیامدهای پیوسته (continuous outcome) با کمک تفاوت میانگین (MD)، خلاصه شدند. در جایی که مناسب بود، داده‌ها را در متاآنالیز ترکیب کردیم.
هشت کارآزمایی با 1664 بزرگسال و 5765 کودک، در این مرور گنجانده شدند.
درمان با آرتسونات خطر مرگ‌ومیر را هم در بزرگسالان (RR: 0.61؛ 95% CI؛ 0.50 تا 0.75؛ 1664 شرکت‌کننده، پنج کارآزمایی) و هم در کودکان (RR: 0.76؛ 95% CI؛ 0.65 تا 0.90، 5765 شرکت‌کننده، چهار کارآزمایی) به‌طور قابل توجهی کاهش داد.
در کودکان، درمان با آرتسونات، بروز عواقب عصبی را در زمان ترخیص از بیمارستان افزایش داد. اکثر این عواقب گذرا بودند و در پیگیری بعدی تفاوت معنی‌داری میان درمان‌ها مشاهده نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.