منتظر ماندن برای و دریافت اولین تشخیص سرطان پستان (تشخیص اولیه) برای زنان، یک تجربه بسیار استرسزا است. مطالعات انجام شده تا به امروز نشان میدهند که آنچه در این زمان به یک زن گفته میشود، این پتانسیل را دارد که بر حس خوب بودن او، نحوه برخورد او با اخبار، میزان به یاد آوردن مطالب مورد بحث (یادآوری) و سطح کلی رضایت او از برخورد تاثیر بگذارد.
ارائه اطلاعات تشخیص سرطان پستان تایید شده میتواند به روشهای مختلفی انجام شود، از جمله مشاوره حضوری، مشاوره تلفنی، مطالب نوشتاری یا سمعی و بصری. این اطلاعات را میتوان توسط طیف وسیعی از متخصصان سلامت، مانند پزشکان عمومی یا متخصصان، ارائه کرد.
مرور سیستماتیک حاضر برای ارزیابی اثربخشی روشهای مختلف ارتباط برای اعلام اولین تشخیص سرطان پستان تایید شده انجام شد. این مطالعه مروری به ویژه به این موضوع علاقهمند بود که چگونه این امر بر آنچه بیمار به خاطر میآورد، رضایت از اطلاعات دریافتی، راهبردهای مقابلهای استفاده شده در نتیجه اطلاعات داده شده و تاثیر دریافت اطلاعات بر کیفیت زندگی بیمار، تاثیر میگذارد. نویسندگان مرور، جستوجوی کاملی را در متون علمی پزشکی انجام داده و به دنبال کارآزماییهای کنترل شدهای بودند که در آنها، زنانی که برای اولینبار تشخیص سرطان پستان را دریافت کردند، به صورت تصادفی در گروه مداخله قرار گیرند. آنها 23 گزارش اصلی را از کارآزماییها برای مرور بیشتر بازیابی کردند، اما در نهایت هیچ کارآزماییای نتوانست گنجانده شود. تعدادی از کارآزماییها به جای روش تشخیص، بر ارتباط در اولین جلسه مشاوره درمانی متمرکز بودند. در حوزهای که از نظر اخلاقی حساس است، نویسندگان پیشنهاد میکنند انجام یک مرور که بر روشهای مختلف ارتباطی در اولین ویزیت مشاوره متمرکز باشد، ممکن است اطلاعات مفیدی را در مورد اینکه کدام روشها برای این گروه از بیماران موثرتر و مفیدتر هستند، ارائه دهد.
سوال این مطالعه مروری بیپاسخ میماند زیرا هیچ کارآزمایی تصادفیسازی شدهای در مورد روشهای ارائه نتیجه تشخیص سرطان پستان به زنان مبتلا انجام نشده است. نویسندگان دلایل احتمالی فقدان مطالعات تحقیقاتی را در این زمینه مورد توجه قرار داده و معتقدند شاید تصادفی کردن زنان در چنین زمان آسیبپذیری مانند انتظار برای تشخیص، غیر اخلاقی باشد. طراحی تحقیقات حساس از نظر اخلاقی برای بررسی این موضوع باید مورد بررسی قرار گیرد تا در آینده مورد استفاده قرار گیرند. همانطور که برخی از مقالات توسط نویسندگان مربوط به اولین ویزیت مشاوره بررسی شدند، جایی که گزینههای درمانی مورد بحث قرار میگیرند، ممکن است انجام مروری که بر روشهای ارتباطی در اولین ویزیت مشاوره متمرکز باشد، شواهد قابل اعتمادتری را برای اثربخشی روشهای ارتباطی و غلبه بر مشکلات و معضلات اخلاقی که قبلا ذکر شد، ایجاد کند.
روش ارائه تشخیص سرطان پستان به زنان این پتانسیل را دارد که بر سطح تفسیر، یادآوری و رضایت بیمار تاثیر بگذارد.
ارزیابی اثربخشی روشهای مختلف برقراری ارتباط با بیماران مبتلا به سرطان پستان برای آگاه کردن آنها از تشخیص اولیه بیماری.
پایگاه ثبت تخصصی گروه سرطان پستان در کاکرین در 7 سپتامبر 2006؛ گروه مصرفکنندگان و ارتباطات در کاکرین در 27 اکتبر 2006؛ MEDLINE (1966 تا به امروز)، CINAHL (1982 تا به امروز)، EMBASE OVID (1980 تا به امروز)، Nursing Index (ژانویه 1984 تا به امروز)، PsycInfo (1967 تا به امروز)،Dissertation Abstracts International (2004 تا 2006)، Library and Info Science Abstracts (LISA) (1969 تا به امروز)، ISI Web of Knowledge (چکیده کنفرانسها) و فهرست منابع مقالات.
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده با مشارکت زنان با تشخیص سرطان پستان تایید شده از نظر بافتشناسی که تشخیص سرطان پستان اولیه را دریافت کردند. کارآزماییها میبایست از یک یا چند روش زیر استفاده کرده باشند؛ مشاوره حضوری، اطلاعات مکتوب، مشاوره تلفنی، نوارهای صوتی یا تصویری مشاوره.
دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم کارآزماییها را برای ورود به این مرور ارزیابی کردند. قرار بود مطالعات با استفاده از فرمهای استاندارد شده استخراج دادهها و ارزیابی کیفیت، ارزیابی شوند.
استراتژیهای جستوجو بهطور کلی 2847 استناد را شناسایی کردند. در مجموع 30 استناد، مرتبط به نظر رسیدند، با این حال سه مورد تکراری وجود داشت که در نهایت، 27 مقاله را برای بررسی بیشتر باقی گذاشتند. مقالاتی که دادههای اولیه مشابهی را گزارش کردند، 6 مورد از مقالات Brown 1997؛ Brown 1998؛ Brown 1999؛ Brown 2000؛ Hack 2000؛ Hack 2003 بودند که 23 مقاله اصلی را برای گنجاندن بر جای گذاشتند. از این میان، هیچکدام معیارهای ورود را نداشتند. بنابراین استخراج دادهها و ارزیابی کیفیت روششناسی (methodology) امکانپذیر نبود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.