زنان می‌توانند در همه مراحل غربالگری سرطان دهانه رحم از جمله کولپوسکوپی (تصویرسازی دهانه رحم با استفاده از یک میکروسکوپ دو-چشمی)، دچار سطوح بالایی از اضطراب شوند. نشان داده شده که کولپوسکوپی با سطوح بالایی از اضطراب، حتی بالاتر از سطوح اضطراب در زنان پیش از انجام جراحی و مشابه سطوح اضطراب در زنان پس از تست غربالگری غیر-طبیعی برای ناهنجاری‌های جنینی، مرتبط است. سطوح بالای اضطراب حین انجام کولپوسکوپی و پیش از آن، می‌تواند عواقب روان‌شناختی از جمله درد، ناراحتی و عدم-مراجعه برای پیگیری به همراه داشته باشد. این مرور مداخلاتی را با هدف کاهش چنین اضطرابی بررسی کرد. به نظر می‌رسد که اضطراب مرتبط با معاینه کولپوسکوپی، با کمک مداخلات مختلفی از جمله پخش موسیقی در طول انجام آن و مشاهده این پروسیجر روی مانیتور تلویزیون (کولپوسکوپی ویدیویی) کاهش می‌یابد.
به نظر می‌رسد که با پخش موسیقی در طول انجام کولپوسکوپی، اضطراب کاهش یابد. اگرچه جزوات اطلاعاتی سطوح اضطراب را کاهش ندادند، به افزایش سطوح اطلاعات کمک کردند و بنابراین در کسب رضایت بالینی از پروسیجر کولپوسکوپی مفید هستند. همچنین، این جزوات با کاهش اختلالات عملکرد روانی-جنسی، برای بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک‌کننده بودند.
پیش از تظاهر سرطان دهانه رحم، می‌توان سلول‌های غیر-طبیعی دهانه رحم را در اسمیر سرویکس تشخیص داد. روش معمول پس از اسمیر غیر-طبیعی دهانه رحم، انجام کولپوسکوپی (colposcopy) است. کولپوسکوپی عبارت است از تصویرسازی از دهانه رحم با استفاده از میکروسکوپ دو-چشمی. زنان در تمام مراحل غربالگری دهانه رحم، دچار سطوح بالایی از اضطراب و پاسخ‌های عاطفی منفی می‌شوند. سطوح بالای اضطراب پیش از انجام کولپوسکوپی و حین انجام آن، می‌تواند عواقب نامطلوبی داشته باشد، از جمله درد و ناراحتی در طول پروسیجر و نرخ بالای عدم-مراجعه بیمار برای پیگیری. این مرور، مداخلات طراحی شده را برای کاهش سطوح اضطراب در طول معاینه کولپوسکوپی ارزیابی می‌کند.
مقایسه اثربخشی مداخلات مختلف با هدف کاهش اضطراب در طول معاینه کولپوسکوپی در زنان.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه سرطان‌های زنان در کاکرین، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های بالینی کاکرین (CENTRAL) شماره 3 سال 2010؛ MEDLINE و EMBASE را تا جولای 2010 جست‌وجو کردیم. همچنین پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌های بالینی، خلاصه-مقالات جلسات علمی و فهرست منابع مطالعات وارد شده را جست‌وجو کرده و با متخصصان این عرصه تماس گرفتیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) از مداخلات اعمال شده در جهت کاهش اضطراب در طول معاینه کولپوسکوپی.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم داده‌ها را استخراج کرده و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کردند. تفاوت‌های میانگین (MD) برای سطوح اضطراب، نمرات اطلاعات، درد، رضایت بیمار و اختلال عملکرد روانی-جنسی در زنانی که تحت کولپوسکوپی قرار گرفتند، در یک متاآنالیز اثرات-تصادفی ادغام شدند.
شش کارآزمایی را یافتیم که معیارهای ورود ما را داشتند. این کارآزمایی‌ها اثربخشی مداخلات مختلف را برای کاهش اضطراب در زنانی ارزیابی کردند که برای نخستین‌بار تحت کولپوسکوپی قرار گرفتند.
همه مقایسه‌ها به تجزیه‌و‌تحلیل‌های تک-کارآزمایی یا متاآنالیز فقط دو کارآزمایی محدود شدند. شواهدی از یک کارآزمایی نسبتا بزرگ (n = 220) و در معرض خطر پائین سوگیری به دست آمد که گوش دادن به موسیقی در طول انجام کولپوسکوپی در مقایسه با عدم استفاده از آن، به طور قابل‌توجهی باعث کاهش سطح اضطراب (MD: -4.80؛ 95% CI؛ 7.86- تا 1.74-) و درد در طول انجام پروسیجر (MD: -1.71؛ 95% CI؛ 2.37- تا 1.05-) می‌شود. بین سطوح اضطراب پیش از انجام کولپوسکوپی در زنانی که جزوه‌های اطلاعاتی دریافت کردند در برابر زنانی که جزوه‌ای نداشتند، زنانی که جزوه‌های اطلاعاتی، ویدیو و مشاوره دریافت کردند در برابر زنانی که هیچ یک از این موارد را دریافت نکردند، تفاوتی با اهمیت آماری مشاهده نشد. با این حال، در زنانی که جزوه‌ها را دریافت کردند در مقایسه با کسانی که این جزوه‌ها را دریافت نکردند، نمرات اطلاعات به‌طور قابل‌توجهی بالاتر و نمرات اختلال عملکرد روانی-جنسی به طور قابل‌توجهی پائین‌تر گزارش شد. شواهدی برای کولپوسکوپی ویدیویی از یک کارآزمایی شبه-تصادفی‌سازی شده وجود دارد که 81 زن را ارزیابی کرده و کاهش قابل‌توجه اضطراب را نشان داد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.