هدف این مطالعه مروری چیست؟
هدف این مرور کاکرین، یافتن این بود که مراقبت تخصصی سازماندهی شده و هماهنگ شده (به عنوان ارزیابی‌های جامع سالمندی یا CGA شناخته می‌شود) می‌تواند مراقبت فراهم شده را برای افراد مسن بستری در بیمارستان بهبود بخشد یا خیر. پ‍‍ژوهشگران کاکرین، همه مطالعات مرتبط را برای پاسخ به این پرسش جمع‌آوری و تجزیهوتحلیل کرده و 29 کارآزمایی را در این مطالعه گنجاندند.
پیام‌های کلیدی
دادن دسترسی به خدمات ارزیابی سالمندی (co-ordinated geriatric assessment; CGA) هماهنگ شده تخصصی در هنگام بستری در بیمارستان برای افراد مسن بستری شده، احتمال زنده ماندن آنها را در خانه‌های خود در دوره پیگیری افزایش می‌دهد.
در این مرور چه موضوعی بررسی شد؟
ممکن است افراد مسن بستری در بیمارستان، دچار مشکلات متعدد، پیچیده و هم‌پوشاننده باشند. آنها بیشتر مستعد از دست دادن سریع استقلال حین یک بیماری حاد هستند که باعث بستری احتمالی در خانه سالمندان می‌شود. در صورتی که نیاز‌های مراقبتی به صورت مناسبی شناسایی شده و درمان هماهنگ شده و مدیریت شده باشد، برخی از این نواقص قابل اجتناب هستند. مراقبت هماهنگ تخصصی (به عنوان ارزیابی‌های جامع سالمندی یا CGA شناخته می‌شود)، برای توجه به احتیاجات پزشکی، اجتماعی، روانی و جسمانی با کمک یک گروه چند-رشته‌ای ماهر ایجاد شده است. هدف، به حداکثر رساندن بهبودی و در مواقعی که امکان‌پذیر است، بازگرداندن بیماران به سطوح قبلی عملکرد است. CGA در بیمارستان، در بخش سالمندان یا در یک بخش عمومی که به وسیله گروه سالمندی تخصصی ویزیت می‌شود، انجام می‌گیرد.
نتایج اصلی این مرور چه هستند؟
نویسندگان مرور، 29 کارآزمایی مرتبط را از نه کشور یافتند که 13,766 نفر را به کار گرفته بودند. این مطالعات، CGA را با مراقبت معمول برای بیماران بالای 65 سال که در بیمارستان بستری شده‌اند، مقایسه کرده بود. اغلب کارآزمایی‌ها، CGA ارائه شده را در یک بخش تخصصی بیمارستان یا بخش‌های گوناگون از طریق یک گروه سیار ارزیابی کرده بودند. این مرور نشان می‌دهد که افراد مسن دریافت کننده CGA نسبت به مراقبت درمانی معمول پس از بستری در بیمارستان، تا یک سال بعد از بستری با احتمال بیش‌تری در خانه زندگی کرده و با احتمال کم‌تری در خانه سالمندان بستری شده بودند.
ما هیچ شواهدی را نیافتیم که نشان دهد CGA، خطر مرگ‌ومیر را حین پیگیری تا یک سال بعد از بستری در بیمارستان کاهش می‌دهد و دریافتیم که به نظر می‌رسد CGA، تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در وابستگی ایجاد می‌کند (بیماران نیاز به کمک برای فعالیت‌های روزمره مانند تغذیه و راه رفتن دارند یا خیر).
تفاوت بسیار زیادی را در فانکشن شناختی و مدت بستری در بیمارستان برای نتیجه‌گیری کردن یافتیم. عدم قطعیت راجع به تجزیهوتحلیل هزینه-اثربخشی نشان می‌دهد که نیاز به پژوهش‌های بیش‌تری وجود دارد.
این مرور تا چه زمانی به‌روز است؟
نویسندگان مرور به دنبال مطالعاتی جست‌وجو کردند که تا 5 اکتبر 2016 منتشر شده باشند.
در صورت دریافت CGA در هنگام بستری در بیمارستان، احتمال زنده ماندن و در خانه خود بودن بیماران مسن در دوره پیگیری بیشتر است. ما مطمئن نیستیم که داده‌ها، نشان دهنده تفاوتی در تاثیر میان بخش‌ها و گروه‌ها هستند یا خیر؛ زیرا این تجزیهوتحلیل دارای قدرت کافی نیست. CGA می‌تواند منجر به افزایش اندکی در هزینه‌ها شود و شواهد برای هزینه-اثربخشی به علت عدم دقت و نا‌همگونی میان مطالعات، دارای قطعیت پائین است. نیاز به پژوهش‌های بیش‌تری وجود دارد که تخمین‌های هزینه‌هایی را که بین بخش‌های مختلف مراقبت، setting-specific باشند، گزارش کنند.
ارزیابی‌های جامع سالمندی (comprehensive geriatric assessment; CGA)، فرآیند تشخیصی و درمانی چند-بعدی و چند-رشته‌ای است که برای تعیین مشکلات پزشکی، روانی و عملکردی افراد مسن مبتلا به ضعف و سستی (frailty) انجام می‌گیرد تا بتوان یک برنامه هماهنگ و یکپارچه جهت درمان و پیگیری ایجاد کرد. این یک نسخه به‌روز از نسخه قبلی منتشر شده این مرور کاکرین است.
ما خواهان ارزیابی و خلاصه کردن منتقدانه شواهد موجود درباره اثربخشی و کاربرد منابع CGA برای بزرگسالان مسن بستری در بیمارستان و استفاده از این داده‌ها جهت تخمین هزینه-اثربخشی آن بودیم.
CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ سه بانک اطلاعاتی دیگر و دو پایگاه ثبت کارآزمایی را در 5 اکتبر 2016 جست‌وجو کردیم؛ هم‌چنین فهرست منابع را بررسی کرده و با نویسندگان مطالعه تماس گرفتیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده‌ای را وارد کردیم که CGA بستری (ارائه شده در بخش‌های سالمندان یا از طریق گروه‌های سیار) را در برابر مراقبت معمول در یک بخش پزشکی عمومی یا در بخش افراد مسنی مقایسه کردیم که معمولا برای مراقبت حاد یا برای توان‌بخشی بستری بعد از پذیرش حاد بستری می‌شوند.
از روش‌های استاندارد روش‌شناسی مورد انتظار کاکرین و گروه عملکرد مؤثر و سازماندهی مراقبت (EPOC) پیروی کردیم. از رویکرد درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) جهت ارزیابی قطعیت شواهد برای اغلب پیامدهای مهم استفاده کردیم. برای به‌روز کردن این مرور، داده‌های فردی بیمار (individual patient data; IPD) را از محققان درخواست کردیم و یک بررسی از محققان برای کسب جزئیات ارائه CGA انجام دادیم. خطرات نسبی (RRs)، تفاوت‌های میانگین (MDs) یا تفاوت‌های میانگین استاندارد شده (SMDs) را محاسبه کرده و داده‌ها را با بهره‌گیری از متاآنالیز اثر ثابت ادغام کردیم. هزینه-اثربخشی را از طریق مقایسه CGA بستری در برابر بستری در بیمارستان بدون CGA از لحاظ هزینه به ازای هر سال زندگی تعدیل شده بر اساس کیفیت کسب شده (quality-adjusted life year; QALY)، هزینه به ازای هر سال زندگی (life year; LY) کسب شده و هزینه به ازای هر سال زندگی در خانه (life year living at home; LYLAH) کسب شده تخمین زدیم.
29 کارآزمایی را شامل 13,766 شرکت‌کننده از نه کشور با سطح درآمد غالبا بالا گردآوری کردیم. CGA این احتمال را که بیماران زنده خواهند ماند و در خانه‌های خود خواهند بود، در 3 تا 12 ماه پیگیری افزایش داد (خطر نسبی (RR): 1.06؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.01 تا 1.10؛ 16 کارآزمایی؛ 6799 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بالا) که منجر به تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در مرگ‌ومیر طی 3 تا 12 ماه پیگیری (RR: 1.00؛ 95% CI؛ 0.93 تا 1.07؛ 21 کارآزمایی؛ 10,023 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بالا)، کاهش احتمال بستری بیماران در خانه‌های سالمندان در 3 تا 12 ماه پیگیری (RR: 0.80؛ 95% CI؛ 0.72 تا 0.89؛ 14 کارآزمایی؛ 6285 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بالا) و تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در وابستگی (RR: 0.97؛ 95% CI؛ 0.89 تا 1.04؛ 14 کارآزمایی؛ 6551 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بالا) شده بود. ممکن است CGA تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در مورد عملکرد شناختی ایجاد کند (SMD از 0.22- تا 0.35 متغیر بود (5 کارآزمایی، 3534 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت پائین). مدت بستری از 1.63 روز تا 40.7 روز در گروه مداخله و از 1.8 روز تا 42.8 روز در گروه مقایسه متفاوت بود. هزینه مراقبت سلامت به ازای هر شرکت‌کننده در گروه CGA به طور میانگین 234 GBP؛ (95% CI؛ GBP -144 تا 605 GBP) بالاتر از گروه مراقبت معمول بود (17 کارآزمایی؛ 5303 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت پائین). ممکن است CGA منتهی به افزایش کمی در QALY معادل 0.012؛ (95% CI؛ 0.024- تا 0.048) در GBP 19802 به ازای QALY کسب شده (3 کارآزمایی؛ شواهد با قطعیت پائین)، افزایش اندکی در LYهای 0.037؛ (95% CI؛ 0.001 تا 0.073)، در GBP 6305 به ازای LY کسب شده (4 کارآزمایی؛ شواهد با قطعیت پائین) و افزایش اندکی در LYLAH معادل 0.019؛ (95% CI؛ 0.019- تا 0.155) در GBP 12568 به ازای LYLAH کسب شده (2 کارآزمایی؛ شواهد با قطعیت پائین) شود. این احتمال که CGA هزینه-اثربخش خواهد بود، در نسبت ceiling 20,000 GBP برای QALY؛ LY و LYLAH، به ترتیب 0.50، 0.89 و 0.47 خواهد بود (17 کارآزمایی؛ 5303 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت پائین).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.