ارایه‌دهندگان مراقبت‌های سلامت اغلب به زنان می‌گویند که برای شروع قرص‌های ضدبارداری تا چرخه قاعدگی بعدی صبر کنند. دلیل اصلی آن است که از استفاده از روش‌های پیشگیری از بارداری در دوران بارداری تشخیص داده نشده خودداری کنند. روش دیگر، شروع فوری قرص‌ها است («شروع فوری» یا «شروع سریع»). از روش دیگر کنترل بارداری باید به عنوان پشتیبان در هفت روز اول استفاده شود. مسائل نامشخص آن بودند که شروع سریع کنترل بارداری هورمونی مانند شروع متداول کار می‌کند یا خیر، و اینکه زنان از آن رضایت داشتند یا خیر. روش شروع سریع ممکن است استفاده زنان را از کنترل بارداری هورمونی بهبود بخشد.
در آگوست 2012، جست‌وجوهای رایانه‌ای برای یافتن کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده از روش شروع سریع مصرف قرص‌ها و دیگر روش‌های کنترل بارداری هورمونی انجام شدند. برای یافتن مطالعات دیگر با پژوهشگران تماس گرفتیم. ما کارآزمایی‌هایی را وارد کردیم که شروع سریع مصرف عوامل کنترل بارداری را با شروع متداول آنها مقایسه کردند. همچنین مطالعاتی را وارد کردیم که شروع سریع انواع مختلف کنترل بارداری هورمونی را با یکدیگر مقایسه کردند. روش‌های کنترل بارداری می‌توانستند دارای هورمون‌های استروژن و پروژستین (کنترل بارداری هورمونی ترکیبی) یا فقط پروژستین بوده باشند.
پنج مطالعه وارد شدند. در یک مطالعه از «دپو (depo)» که به صورت تزریقی انجام می‌شود، زنان کمتری با شروع سریع دپو باردار شدند تا زنانی که از روش دیگری به مدت 21 روز پیش از دپو استفاده کردند. در این مرور، تعداد زنانی که استفاده از روش کنترل بارداری خود را زودتر متوقف کردند، میان گروه‌ها در همه کارآزمایی‌ها مشابه بودند. در کارآزمایی دپو، زنان بیشتری از شروع سریع دپو بسیار راضی بودند.
یک کارآزمایی با بررسی دو روش شروع سریع نشان داد زنانی که حلقه واژن (vaginal ring) داشتند، نسبت به زنان استفاده‌کننده از قرص، خونریزی طولانی‌مدت کمتر و تعداد دفعات خونریزی کمتری داشتند. برای شش عارضه جانبی، از جمله تغییر در پستان‌ها، خلق‌وخو و تهوع، شروع سریع با حلقه مشکلات کمتری را نسبت به شروع سریع قرص‌ها نشان داد. برای رضایت در آن کارآزمایی، زنان بیشتری در گروه حلقه از روش کنترل بارداری خود بسیار راضی بودند.
ما شواهد کمی را پیدا کردیم مبنی بر اینکه شروع سریع منجر به بارداری کمتر یا توقف زودهنگام در زنان کمتری می‌شود. با این حال، زنان کمتری با شروع سریع دپو باردار شدند تا زنانی که با روش دیگری شروع کردند. تفاوت‌های دیگر میان انواع کنترل بارداری، به جای زمان شروع، وجود داشتند. زنانی که از حلقه واژینال استفاده کردند، نسبت به زنان در گروه قرص‌های ضدبارداری، مشکلات کمتری داشتند. برای مقایسه شروع سریع روش کنترل بارداری هورمونی در مقایسه با شروع متداول آن، انجام مطالعات بیشتری مورد نیاز است.
ما شواهد محدودی را پیدا کردیم مبنی بر اینکه شروع فوری عوامل پیشگیری از بارداری هورمونی، بارداری‌های ناخواسته را کاهش داده یا ادامه روش را افزایش می‌دهد. با این حال، نرخ بارداری با شروع فوری DMPA در مقایسه با روش دیگر، کمتر بود. برخی از تفاوت‌ها با نوع عامل پیشگیری از بارداری به جای روش شروع، یعنی حلقه فوری در مقایسه با COC فوری، مرتبط بودند. انجام مطالعات بیشتری در مورد شروع فوری در مقایسه با شروع متداول همان روش پیشگیری از بارداری هورمونی مورد نیاز هستند.
ارایه‌دهندگان مراقبت‌های سلامت اغلب به زنان می‌گویند که برای شروع روش‌های ضدبارداری هورمونی تا چرخه قاعدگی بعدی صبر کنند. هدف این است که از استفاده از داروهای ضدبارداری در دوران بارداری تشخیص داده نشده خودداری کنند. یک روش جایگزین آن است که بلافاصله با رعایت کنترل بارداری پشتیبان در هفت روز نخست، مصرف داروهای ضدبارداری هورمونی را آغاز کنند. شروع فوری مصرف داروهای ضدبارداری خوراکی ترکیبی (combined oral contraceptives; COCs) مطرح شد، و به دیگر داروهای ضدبارداری هورمونی گسترش یافت. در زمان انجام مرور اولیه، چگونگی شروع فوری در مقایسه با شروع متداول وابسته به قاعدگی داروی ضدبارداری، از نظر اثربخشی، تداوم و قابلیت پذیرش درمان، نامشخص بود. رویکرد شروع فوری ممکن است دسترسی زنان را به پیشگیری از بارداری هورمونی و ادامه آن بهبود بخشد.
این مرور، کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) را با محوریت پیشگیری از بارداری هورمونی با شروع فوری دارو، از نظر تفاوت‌ها در اثربخشی، تداوم، و قابلیت پذیرش درمان، مورد بررسی قرار داد.
در آگوست 2012، ما MEDLINE؛ CENTRAL؛ POPLINE؛ LILACS؛ ClinicalTrials.gov و ICTRP را برای یافتن کارآزمایی‌های داروهای ضدبارداری هورمونی با شروع فوری جست‌وجو کردیم. برای یافتن مطالعات دیگر با پژوهشگران تماس گرفتیم. جست‌وجوهای قبلی شامل EMBASE نیز بودند.
ما RCTهایی را وارد کردیم که شروع فوری عوامل پیشگیری از بارداری هورمونی را با شروع متداول آنها مقایسه کردند. همچنین کارآزمایی‌هایی را وارد کردیم که شروع فوری روش‌های مختلف پیشگیری از بارداری هورمونی را با یکدیگر مقایسه کردند.
داده‌ها توسط دو نویسنده خلاصه شده و وارد RevMan شدند. نسبت شانس پتو (Peto OR) با 95% فاصله اطمینان (CI) محاسبه شد.
پنج مطالعه وارد شدند. از زمان انجام مرور اولیه، هیچ مطالعه واجد شرایط جدیدی پیدا نشده است. قطع روش میان گروه‌ها در همه کارآزمایی‌ها مشابه بود. الگوهای خونریزی و عوارض جانبی در کارآزمایی‌هایی که شروع فوری را با شروع متداول مقایسه کردند، مشابه بودند. در مطالعه‌ای روی مدروکسی‌پروژسترون استات دپو (depot medroxyprogesterone acetate; DMPA)، شروع فوری DMPA بارداری‌های کمتری را نسبت به روش «پل (bridge)» پیش از DMPA نشان داد (OR: 0.36؛ 95% CI؛ 0.16 تا 0.84). علاوه بر این، زنان بیشتری در گروه DMPA فوری در مقایسه با زنانی که از روش «پل» استفاده کردند، از درمان خود بسیار راضی بودند (OR: 1.99؛ 95% CI؛ 1.05 تا 3.77). یک کارآزمایی با بررسی دو روش شروع فوری نشان داد که گروه حلقه واژینال (vaginal ring) نسبت به مصرف‌کنندگان COC، خونریزی طولانی‌کشیده کمتر (OR: 0.42؛ 95% CI؛ 0.20 تا 0.89) و تعداد دفعات خونریزی کمتری (OR: 0.23؛ 95% CI؛ 0.05 تا 1.03) داشتند. گروه حلقه نیز عوارض جانبی کمتری را گزارش کردند. همچنین، مصرف‌کنندگان بیشتری در گروه حلقه فوری نسبت به مصرف‌کنندگان فوری COC، از درمان خود بسیار رضایت داشتند (OR: 2.88؛ 95% CI؛ 1.59 تا 5.22).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.