درد ناشی از سرطان، پیچیده و چند بعدی است اما اغلب با استفاده از درمان دارویی مدیریت می‌شود. نیاز روزافزون به رویکردهای غیردارویی وجود دارد و TENS ممکن است نقش مهمی را در این زمینه ایفا کند. فقط یک مطالعه جدید معیارهای ورود را برای این به‌روزرسانی داشت، که تعداد کل مطالعات را به عدد سه رساند. TENS به 15 شرکت‌کننده در یک مطالعه، 41 شرکت‌کننده در مطالعه دیگر و 24 شرکت‌کننده در آخرین مطالعه داده شد. مطالعه جدید واردشده نشان داد که TENS ممکن است درد استخوان ناشی از سرطان را هنگام حرکت بهبود بخشد، اما به عنوان یک مطالعه پایلوت برای تعیین تاثیر TENS بر درد طراحی نشده بود. دو مطالعه حاضر در مرور قبلی نشان ندادند که TENS درد سرطان را به‌طور قابل توجهی بهبود می‌بخشد. یک مطالعه شرکت‌کنندگان کافی را برای تعیین اینکه TENS موثر بود یا خیر، در اختیار نداشت. TENS در هر سه مطالعه به خوبی تحمل شد. تفاوت‌های قابل توجهی در شرکت‌کنندگان، درمان‌ها، پروسیجرها و ابزار اندازه‌گیری نشانه‌های مورد استفاده در مطالعات وجود داشت. در دو مورد از مطالعات، برخی از شرکت‌کنندگان توانستند تشخیص دهند که چه زمانی TENS فعال و چه زمانی دارونما (placebo) دریافت کردند. در نتیجه، برای قضاوت در مورد اینکه TENS باید در بزرگسالان مبتلا به درد ناشی از سرطان استفاده شود یا خیر، شواهد کافی در دست نیست. برای ارتقای دانش در این زمینه، انجام تحقیقات بیشتر با استفاده از کارآزمایی‌های بالینی خوب طراحی‌شده مورد نیاز است.
علیرغم حضور یک RCT بیشتر، نتایج این مرور سیستماتیک به‌روز شده به دلیل نبود RCTهای مناسب، بی‌نتیجه باقی می‌مانند. انجام RCTهای چند مرکزی بزرگ برای ارزیابی ارزش TENS در مدیریت درد ناشی از سرطان در بزرگسالان مورد نیاز است.
درد ناشی از سرطان، پیچیده و چند بعدی است، اما پایه اصلی مدیریت آن عمدتا از رویکرد زیست‌پزشکی (biomedical approach) استفاده می‌کند. نیاز به اتخاذ رویکردهای غیردارویی و نوآورانه در این زمینه وجود دارد. تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (transcutaneous electric nerve stimulation; TENS) ممکن است نقشی در مدیریت درمانی درد داشته باشد اما اثربخشی TENS در حال حاضر ناشناخته باقی مانده است. این یک نسخه به‌روز شده از مرور اصیل منتشرشده در سال 3، 2008 است.
هدف از انجام این مرور سیستماتیک، تعیین اثربخشی TENS برای تسکین دردهای ناشی از سرطان در بزرگسالان بود.
مرور اولیه، بانک‌های اطلاعاتی
کتابخانه کاکرین
؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ CINAHL؛ PsychINFO؛ AMED و PEDRO را در اپریل 2008 جست‌وجو کرد. در نوامبر 2011 جست‌وجوی به‌روز شده‌ای را در بانک‌های اطلاعاتی CENTRAL؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ CINAHL و PEDRO انجام دادیم.
ما فقط کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای (randomised controlled trials; RCTs) را وارد کردیم که استفاده از TENS را برای مدیریت درد ناشی از سرطان در بزرگسالان بررسی کردند.
روش‌های جست‌وجو، دو مطالعه دیگر را برای ورود احتمالی شناسایی کردند. یکی از نویسندگان مرور هر چکیده را با استفاده از ابزار واجد شرایط بودن مطالعه غربالگری کرد. در مواردی که واجد شرایط بودن مطالعه نمی‌توانست تعیین شود، نویسنده دوم متن کامل مقاله را ارزیابی کرد. یک نویسنده از یک برگه استاندارد استخراج داده‌ها برای جمع‌آوری اطلاعات در مورد مطالعات و ارزیابی کیفیت آنها با استفاده از مقیاس تایید شده پنج نقطه‌ای کیفیت آکسفورد (validated five-point Oxford Quality Scale) استفاده کرد. حجم نمونه‌های کوچک و تفاوت در جمعیت‌های بیماران در سه مطالعه واردشده (دو مورد از مرور اصیل و سومین مورد که در این به‌روزرسانی وارد شد) از انجام متاآنالیز جلوگیری کرد. برای مرور اصیل، روش‌های جست‌وجو 37 مطالعه منتشرشده را شناسایی کردند؛ آنها را بین دو جفت نویسنده مرور تقسیم کردیم که در مورد انتخاب مطالعه تصمیم گرفتند؛ هر چهار نویسنده مرور نمرات نهایی را مورد بحث و توافق قرار دادند.
فقط یک RCT دیگر دارای معیارهای واجد شرایط (24 شرکت‌کننده) برای این مرور به‌روزشده بود. اگرچه این یک مطالعه امکان‌سنجی (feasibility study) بود، که برای بررسی تاثیر مداخله طراحی نشده بود، پیشنهاد کرد که TENS ممکن است درد استخوان را هنگام حرکت در بیماران مبتلا به سرطان بهبود بخشد. مرور اولیه دو RCT (64 شرکت‌کننده) را شناسایی کرد، بنابراین این مرور اکنون در مجموع شامل سه RCT (88 شرکت‌کننده) است. این مطالعات از نظر جمعیت مورد مطالعه، حجم نمونه، طراحی مطالعه، کیفیت روش‌شناسی (methodology)، حالت TENS، مدت درمان، روش تجویز و معیارهای مورد استفاده برای پیامد، ناهمگون بودند. در یک RCT، تفاوت معنی‌داری میان TENS و دارونما (placebo) در زنان مبتلا به درد مزمن ثانویه به درمان سرطان پستان وجود نداشت. در RCT دیگر، تفاوت معنی‌داری میان TENS نوع طب سوزنی و ساختگی در بیماران تحت مراقبت تسکینی به دست نیامد؛ این مطالعه قدرت آماری کافی نداشت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.