متخصصان بالینی ممکن است انتخاب کنند که فقط یکی از دو ریه بیمار را حین جراحی یا در طول دوره مراقبت‌های ویژه ونتیله کنند. دلایل احتمالی آن، تسهیل در انجام جراحی، پیشگیری از پارگی ریه، و پیشگیری از آلودگی یک ریه توسط ریه دیگر است. طی ونتیلاسیون یک ریه، آناستزی با دادن یک داروی استنشاقی مانند سووفلوران (sevoflurane) به ریه ونتیله شده، یا با اینفیوژن یک آناستزی داخل وریدی مانند پروپوفول (propofol) حفظ می‌شود. این احتمال وجود دارد که روش انتخاب شده برای حفظ آناستزی، بر پیامدهای بیمار تاثیر بگذارد. تعداد 20 مطالعه را وارد کردیم که 850 شرکت‌کننده را در این مرور سیستماتیک به‌روز شده ثبت‌نام کردند. سطح کیفیت روش‌شناسی (methodology) مطالعات وارد شده، به دلیل گزارش‌دهی ضعیف نامطمئن بود. هیچ شواهدی نشان نداد که داروی مورد استفاده برای حفظ آناستزی طی ونتیلاسیون یک ریه بر پیامدهای بیمار تاثیر گذاشت. پژوهشگران باید هنگام ارزیابی تاثیرات تکنیک آناستزی طی ونتیلاسیون یک ریه، پیامدهایی را که برای شرکت‌کنندگان مهم است، لحاظ کنند. این پیامدها شامل تاثیرات نامطلوب پس از جراحی، مرگ‌ومیر و هوشیاری حین جراحی است.
جست‌وجو را در فوریه 2017 مجددا اجرا کردیم، و چهار مطالعه بالقوه مورد نظر را یافتیم که به فهرستی از «مطالعات در انتظار طبقه‌بندی» اضافه شده و در طول به‌روز کردن مرور، در یافته‌های رسمی این مرور گنجانده خواهند شد.
شواهد بسیار کمی برگرفته از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده، تفاوت‌هایی را در پیامدهای شرکت‌کننده با حفظ آناستزی توسط آناستزی داخل وریدی در برابر آناستزی استنشاقی طی ونتیلاسیون یک ریه نشان می‌دهد. اگر پژوهشگران بر این باورند که نوع دارویی که برای حفظ آناستزی در طول ونتیلاسیون یک ریه استفاده می‌شود مهم است، باید کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده را با پیامدهای مناسب شرکت‌کننده طراحی کنند، نه اینکه نوسانات موقت را در متغیرهای فیزیولوژیکی گزارش دهند.
این یک نسخه به‌روز شده از مرور کاکرین است که برای نخستین‌بار در کتابخانه کاکرین ، شماره 2، سال 2008 منتشر شد.
تکنیکی به نام ونتیلاسیون یک ریه (one-lung ventilation) می‌تواند خونریزی یا عفونت را به یک ریه محدود کند، از پارگی کیست ریه پیشگیری کند، یا به‌طور معمول، قرار گرفتن بیمار را در معرض جراحی ریه ونتیله نشده تسهیل کند. طی ونتیلاسیون یک ریه، آناستزی با دادن یک داروی بی‌هوشی استنشاقی به ریه ونتیله شده یا با تزریق یک بی‌هوش کننده داخل وریدی حفظ می‌شود. این احتمال وجود دارد که روش انتخاب شده برای حفظ آناستزی، بر پیامدهای بیمار تاثیر بگذارد. داروهای بی‌هوشی استنشاقی ممکن است انقباض عروقی ریوی هیپوکسیک (hypoxic pulmonary vasoconstriction; HPV) را مختل کرده و شانت داخل ریوی و هیپوکسمی (hypoxaemia) را افزایش دهند.
هدف از این مرور ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری آناستزی داخل وریدی در برابر آناستزی استنشاقی برای ونتیلاسیون یک ریه بود.
پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ کتابخانه کاکرین (2012، شماره 11)؛ MEDLINE (1966 تا نوامبر 2012)؛ Embase (1980 تا نوامبر 2012)؛ Literatura Latino-Americana e do Caribe em Ciências da Saúde (LILACS؛ 1982 تا نوامبر 2012) و ISI web of Science (1945 تا نوامبر 2012)، فهرست منابع کارآزمایی‌های شناسایی شده و کتاب‌شناختی‌های (bibliography) مرورهای منتشر شده را جست‌وجو کردیم. هم‌چنین با پژوهشگران این حوزه تماس گرفتیم. هیچ محدودیتی از نظر زبان نگارش مقاله اعمال نشد. تاریخ آخرین جست‌وجو 19 نوامبر 2012 بود. جست‌وجوی اصلی در جون سال 2006 صورت گرفت.
در فوریه 2017 جست‌وجو در CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ LILACS و ISI web of Science را دوباره اجرا کرده و چهار مطالعه بالقوه مورد نظر را پیدا کردیم که به فهرست «مطالعات در انتظار طبقه‌بندی» افزوده شده و در طول به‌روز کردن مرور، در یافته‌های رسمی این مرور گنجانده خواهند شد.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده و کارآزمایی‌های شبه-تصادفی‌سازی و کنترل شده را برای مقایسه آناستزی داخل وریدی (مانند پروپوفول (propofol)) در برابر آناستزی استنشاقی (مانند ایزوفلوران (isoflurane)، سووفلوران (sevoflurane)، دسفلوران (desflurane)) برای ونتیلاسیون یک ریه هم در شرکت‌کنندگان تحت جراحی و هم بستری شده در بخش مراقبت‌های ویژه، وارد کردیم. مطالعاتی را با حضور شرکت‌کنندگانی که فقط یک ریه داشتند (یعنی پنومونکتومی (pneumonectomy) شده یا به صورت مادرزادی یک ریه نداشتند) حذف کردیم.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم کیفیت کارآزمایی را ارزیابی و داده‌ها را استخراج کردند. برای دستیابی به اطلاعات بیشتر، با نویسندگان مطالعه تماس گرفتیم.
در این مرور به‌روز شده، 20 مطالعه را وارد کردیم که 850 شرکت‌کننده را وارد کردند، همه آنها به ارزیابی شرکت‌کنندگان تحت جراحی پرداختند - هیچ مطالعه‌ای در مورد ونتیلاسیون یک ریه خارج از اتاق عمل انجام نشد. هیچ شواهدی نشان نداد که داروی مورد استفاده برای حفظ آناستزی طی ونتیلاسیون یک ریه بر پیامدهای شرکت‌کنندگان تاثیر گذاشته است. به دلیل ضعف گزارش‌دهی، ارزیابی کیفیت روش‌شناسی (methodology) مطالعات وارد شده دشوار بود، بنابراین طبقه‌بندی غالب سوگیری (bias) «نامشخص» بود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.