در نتیجه استفاده از چندین داروی شیمی‌درمانی، بقای کودکان مبتلا به سارکوم به‌طور چشمگیری بهبود یافته است. اکثر پروتکل‌های درمانی کنونی مورد استفاده، مبتنی بر ترکیبی از دوکسوروبیسین، سیس‌پلاتین، متوتروکسات (MTX) و/یا ایفوسفامید هستند، که به نظر می‌رسد MTX یکی از فعال‌ترین داروها باشد. با این حال، در متون علمی این موضوع به طور واضح ثابت نشده است. یک تصمیم کاملا آگاهانه در مورد استفاده از MTX در درمان کودکان و بزرگسالان جوان مبتلا به استئوسارکوم اولیه درجه بالا باید بر اساس شواهدی با کیفیت بالا در مورد اثرات ضد-توموری و عوارض جانبی آن باشد.
این مرور سیستماتیک بر مطالعات (تصادفی‌سازی شده) کنترل شده متمرکز بود. نویسندگان دریافتند که هیچ مطالعه‌ای وجود ندارد که تنها تفاوت بین گروه مداخله و کنترل، استفاده از MTX باشد. آنها یک RCT را شناسایی کردند که MTX را با سیس‌پلاتین مقایسه کرد. به دلیل عدم ارائه گزارش، ارزیابی خطر سوگیری (bias) در این مطالعه دشوار بود. بقای بیماران قابل ارزیابی نبود، اما شواهدی مبنی بر وجود تفاوت معنی‌دار در میزان پاسخ بین گروه‌های درمانی شناسایی نشد. با این حال، تفاوت معنی‌داری در وقوع سمیّت‌ها به نفع درمان با MTX مشخص شد، اما به نظر می‌رسید درمان با سیس‌پلاتین نتایج بهتری را با توجه به کیفیت زندگی ارائه می‌دهد. لازم به ذکر است که این مطالعه در دوره درمانی متفاوتی انجام شد. امروزه درمان تک-عاملی استئوسارکوم ناکافی تلقی می‌شود. هیچ مطالعه‌ای برای دیگر ترکیبات درمانی با و بدون MTX در دسترس نیست. انجام تحقیقات بیشتر با کیفیت بالا مورد نیاز است. در حال حاضر، نویسندگان در انتظار جزئیات بیشتر از 5 مطالعه هستند، چرا که داده‌های موجود کنونی برای ارزیابی واجد شرایط بودن آنها برای گنجاندن در این مرور کافی نبودند.
از آنجایی که هیچ RCT یا CCTای شناسایی نشد که فقط استفاده از MTX بین گروه‌های درمانی متفاوت باشد، نمی‌توان نتیجه‌گیری قطعی در مورد اثرات افزودن MTX بر تاثیرات ضد-توموری، سمیّت‌ها و کیفیت زندگی در درمان کودکان و بزرگسالان جوان مبتلا به استئوسارکوم اولیه درجه بالا انجام داد. همین امر در مورد ترکیبی از رژیم‌های درمانی با و بدون MTX به غیر از درمان با MTX در مقابل درمان با سیس‌پلاتین صادق است. فقط 1 RCT برای مقایسه MTX با درمان سیس‌پلاتین در دسترس بود و بنابراین، هیچ نتیجه‌گیری قطعی در مورد اثربخشی این عوامل در کودکان و بزرگسالان جوان مبتلا به استئوسارکوم اولیه درجه بالا نمی‌توان گرفت. علاوه بر این، این مطالعه در یک دوره درمانی متفاوت انجام شد. امروزه درمان تک-عاملی استئوسارکوم ناکافی تلقی می‌شود. بر اساس شواهد موجود کنونی، قادر به ارائه توصیه‌هایی پیرامون استفاده از MTX در عملکرد بالینی نیستیم. انجام تحقیقات بیشتر با کیفیت بالا مورد نیاز است.
اکثر پروتکل‌های درمانی فعلی مورد استفاده برای استئوسارکوم مبتنی بر ترکیبی از دوکسوروبیسین (doxorubicin)، سیس‌پلاتین (cisplatin)، متوتروکسات (methotrexate; MTX) و/یا ایفوسفامید (ifosfamide) است، که به نظر می‌رسد MTX یکی از فعال‌ترین داروها باشد. با این حال، در متون علمی این موضوع به طور واضح ثابت نشده است.
مقایسه اثربخشی درمان شامل MTX با درمان بدون MTX در کودکان و بزرگسالان جوان (تا 21 سال) مبتلا به استئوسارکوم اولیه درجه بالا.
پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (کتابخانه کاکرین، شماره 4؛ 2010)؛ MEDLINE (1966 تا ژانویه 2011) و EMBASE (1980 تا ژانویه 2011) را جست‌وجو کردیم. علاوه بر این، فهرست منابع مقالات مرتبط، خلاصه مقالات کنفرانس‌ها و بانک‌های اطلاعاتی کارآزمایی‌های در حال انجام را جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) یا کارآزمایی‌های بالینی کنترل شده (controlled clinical trials; CCTs) که اثربخشی رژیم درمانی را شامل MTX با رژیم درمانی بدون MTX در درمان استئوسارکوم با درجه بالا در کودکان مقایسه کردند.
دو محقق طور مستقل از هم انتخاب مطالعه را انجام دادند. یک محقق استخراج داده‌ها و ارزیابی کیفیت آنها را انجام داد، که توسط محقق دیگر بررسی شد.
ما نتوانستیم هیچ مطالعه‌ای را شناسایی کنیم که تنها تفاوت بین گروه‌های درمانی استفاده از MTX باشد.
یک RCT را شناسایی کردیم که MTX را با سیس‌پلاتین مقایسه کرد (30 کودک). به دلیل عدم ارائه گزارش، ارزیابی خطر سوگیری (bias) در این مطالعه دشوار بود. بقای بیماران قابل ارزیابی نبود، اما شواهدی مبنی بر وجود تفاوت معنی‌دار در نرخ پاسخ به درمان بین گروه‌های درمانی شناسایی نشد (RR: 0.44؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.17 تا 1.13؛ P=0.09). تفاوت معنی‌داری در وقوع سمیّت‌ها به نفع MTX مشخص شد، اما با توجه به کیفیت زندگی، درمان با سیس‌پلاتین نتایج بهتری را ایجاد کرد.
هیچ مطالعه‌ای برای دیگر ترکیبات درمانی با و بدون MTX شناسایی نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.