سندرم پاهای بی‌قرار (restless legs syndrome; RLS) یک اختلال حرکتی حسی-حرکتی است که با احساس ناراحتی در پاها و تمایل به حرکت دادن آنها مشخص می‌شود. این سندرم بسیار شایع است و تاثیرات آن بر سبک زندگی، انجام جست‌وجو را برای مداخلات موثرتر و قابل‌قبول‌تر توجیه می‌کند.
طب سوزنی یک روش درمانی باستانی چینی است. این نوع درمان عملکرد اندام‌های داخلی را تنظیم کرده و انرژی‌های بدن را با تحریک برخی نقاط طب سوزنی متعادل می‌کند. طب سوزنی به عنوان یک درمان غیردارویی، در درمان RLS ارزش بالقوه‌ای دارد.
این مرور به بررسی اثربخشی و عوارض جانبی طب سوزنی در درمان RLS پرداخت. بر اساس دو کارآزمایی شناسایی‌شده، این مرور شواهد هم‌سو و سازگاری را برای تعیین اینکه طب سوزنی در درمان RLS موثر و بی‌خطر است یا خیر، پیدا نکرد. پیش از اینکه استفاده معمول از طب سوزنی برای بیمارانی که از RLS رنج می‌برند توصیه شود، انجام کارآزمایی‌هایی با کیفیت بالا الزامی است.
برای تعیین اینکه طب سوزنی یک درمان موثر و بی‌خطر برای RLS است یا خیر، شواهد کافی وجود ندارد. انجام کارآزمایی‌های بالینی با طراحی خوب و در مقیاس بزرگ بیشتری مورد نیاز است.
سندرم پاهای بی‌قرار (restless legs syndrome; RLS) یک اختلال حرکتی رایج است که بیماران ممکن است برای درمان آن با طب سوزنی (acupuncture) اقدام کنند. با این حال، مزایای طب سوزنی در درمان RLS نامشخص است و تاکنون در یک مرور سیستماتیک ارزیابی نشده‌اند.
ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری (safety) درمان طب سوزنی در بیماران مبتلا به RLS.
پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL، کتابخانه کاکرین، شماره 1، 2007)، MEDLINE (ژانویه 1950 تا فوریه 2007)، EMBASE (ژانویه 1980 تا 2007، هفته 8)، بانک اطلاعاتی داده‌های زیست‌پزشکی چینی (CBM) (1978 تا فوریه 2007)، زیرساخت‌های دانش ملی چین (China National Knowledge Infrastructure) (1979 تا فوریه 2007)، بانک اطلاعاتی VIP (1989 تا فوریه 2007)، Japana Centra Revuo Medicina (1983 تا 2007) و بانک اطلاعاتی پزشکی کره (1986 تا 2007) را جست‌وجو کردیم. چهار ژورنال چینی، خلاصه مقالات کنفرانس‌های آکادمیک مرتبط و فهرست منابع مقالات را به صورت دستی جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده و کارآزمایی‌های شبه-تصادفی‌سازی شده که طب سوزنی را با عدم انجام مداخله، طب سوزنی دارونما (placebo)، طب سوزنی ساختگی، درمان‌های دارویی، یا دیگر مداخلات غیر از طب سوزنی برای درمان RLS اولیه مقایسه کردند، وارد شدند. کارآزمایی‌هایی که طب سوزنی را به همراه درمان غیر از طب سوزنی با همان درمان غیر از طب سوزنی مقایسه کردند نیز وارد شدند. کارآزمایی‌هایی که فقط اشکال مختلف طب سوزنی یا نقاط طب سوزنی مختلف را با هم مقایسه کردند، حذف شدند.
دو نویسنده به‌طور مستقل از هم مقالات بالقوه را شناسایی کرده، کیفیت روش‌شناسی (methodology) را ارزیابی کرده، و داده‌ها را استخراج کردند. نسبت خطر (relative risk) برای پیامدهای دو حالتی (binary) و تفاوت میانگین وزن‌دهی‌شده برای متغیرهای پیوسته (continuous) استفاده شدند. نتایج فقط در غیاب ناهمگونی (heterogeneity) بالینی، ترکیب شدند.
در ابتدا چهارده کارآزمایی بالقوه مرتبط شناسایی شدند، اما دوازده مورد از آنها معیارهای انتخاب را نداشته و حذف شدند. فقط دو کارآزمایی با 170 بیمار معیارهای ورود را داشتند. به دلیل ناهمگونی بالینی میان کارآزمایی‌ها، هیچ داده‌ای ترکیب نشد. هر دو کارآزمایی دارای نواقص روش‌شناسی و/یا گزارش‌دهی بودند. تفاوت معنی‌داری میان طب سوزنی و داروها در بهبود نشانه‌های کلی در یک کارآزمایی مشاهده نشد (RR: 0.97؛ 95% CI؛ 0.76 تا 1.24). کارآزمایی دیگری نشان داد که درمان با سوزن پوستی که در ترکیب با داروها و ماساژ استفاده شد، موثرتر از داروها و ماساژ به تنهایی، از نظر بهبودی در احساسات ناخوشایند در پاها بود (RR: 1.36؛ 95% CI؛ 1.06 تا 1.75؛ WMD: -0.61؛ 95% CI؛ 0.96- تا 0.26-) و فراوانی RLS را کاهش داد (WMD: -3.44؛ 95% CI؛ 5.15- تا 1.73-). با این حال، هیچ تفاوت معنی‌داری برای کاهش در طولانی‌ترین یا کوتاه‌ترین مدت RLS دیده نشد (WMD: -2.58؛ 95% CI؛ 5.92- تا 0.76؛ WMD: -0.38؛ 95% CI؛ 1.08- تا 0.32).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.