پیام‌های کلیدی

• افراد مبتلا به نارسایی کلیه (شرایطی که کلیه‌های بیمار، دیگر به اندازه کافی خوب عمل نمی‌کنند تا آنها را زنده نگه دارد) برای ادامه زندگی به نوعی درمان جایگزین کلیه نیاز دارند. هدف دیالیز، تقلید عملکرد طبیعی کلیه با حذف املاح، سموم و مایعات اضافی است. یکی از انواع آن، دیالیز صفاقی (peritoneal dialysis)، از پوشش داخلی شکم برای حذف مواد زائد از خون با استفاده از محلولی استفاده می‌کند که به شکم اضافه می‌شود تا مواد زائد و مایع اضافی را جذب کند. ما دیالیز صفاقی خودکار (automated peritoneal dialysis) (تحویل خودکار محلول توسط دستگاه) را با دیالیز صفاقی سرپایی مداوم (continuous ambulatory peritoneal dialysis) (تحویل دستی محلول) مقایسه کردیم.

• ما در مورد فواید یا مضرات دیالیز صفاقی خودکار در مقایسه با دیالیز صفاقی سرپایی مداوم در افراد مبتلا به نارسایی کلیه، بسیار نامطمئن هستیم. ما فقط دو مطالعه را با 131 بیمار پیدا کردیم.

• برای تعیین مزایای بالقوه دیالیز صفاقی خودکار نسبت به دیالیز صفاقی سرپایی مداوم، انجام مطالعات بزرگتر و به خوبی طراحی شده مورد نیاز است. تحقیقات آتی باید بر پیامدهای مهم بیماران، مانند کیفیت زندگی و توانایی آنها برای مشارکت در زندگی عادی روزمره، مانند کار، مطالعه، و فعالیت‌های تفریحی و اجتماعی متمرکز شوند.

دیالیز صفاقی چیست؟

نارسایی کلیه، وضعیتی است که در آن کلیه‌های فرد دیگر به اندازه کافی برای زنده نگه داشتن بیمار کار نمی‌کنند. درمان جایگزینی کلیه، به شکل دیالیز یا پیوند، برای حفظ حیات بیمار ضروری است. هدف از انجام دیالیز، حذف املاح، سموم و مایعات از بیماران مبتلا به نارسایی کلیه است و تلاش می‌کند تا عملکرد طبیعی کلیه را تقلید کند. دیالیز صفاقی یکی از انواع دیالیز است که از پوشش داخلی شکم - به نام غشای صفاقی (peritoneal membrane) - برای حذف مواد زائد از خون استفاده می‌کند. این روش معمولا در منزل انجام می‌شود و حتی می‌توان آن را هنگام خواب نیز انجام داد. در طول دیالیز صفاقی، مایعی به نام محلول دیالیز از طریق لوله‌ای به نام کاتتر که با کمک جراحی وارد شکم شده، به شکم می‌رسد. هنگامی که مایع دیالیز وارد شکم شد، بین یک و شش ساعت در آنجا باقی می‌ماند، و با جذب هرگونه مواد زائد و مایع اضافی، خون را تمیز می‌کند. سپس محلول دیالیز که حاوی مواد زائد و مایع اضافی است، از طریق کاتتر به خارج از شکم تخلیه می‌شود. این محلول دیالیز را می‌توان به‌طور خودکار توسط دستگاه (دیالیز صفاقی خودکار) و یا به صورت دستی با استفاده از نیروی جاذبه برای پر کردن و تخلیه شکم (دیالیز صفاقی سرپایی مداوم) تحویل داد.

ما به دنبال چه یافته‌ای بودیم؟

هدف ما آن بود که دیالیز صفاقی خودکار بهتر از دیالیز صفاقی سرپایی مداوم از نظر تعداد موارد مرگ‌ومیر، بستری شدن در بیمارستان، عفونت‌ها، نیاز به تغییر روش دیالیز، خارج شدن کاتتر، تجمع بیش از حد آب در بدن، فشار خون، عوارضی مانند نشت مایع از کاتتر، عملکرد باقی‌مانده کلیه (توانایی باقی‌مانده کلیه‌ها برای دفع آب و سموم) و کیفیت زندگی، است یا خیر.

ما چه کاری را انجام دادیم؟

ما به دنبال مطالعاتی بودیم که دیالیز صفاقی خودکار را با دیالیز صفاقی سرپایی مداوم در افراد مبتلا به نارسایی کلیه مقایسه ‌کردند. نتایج این مطالعات را مقایسه و خلاصه کرده و اطمینان خود را نسبت به این شواهد، بر اساس عواملی مانند روش‌های انجام و حجم نمونه مطالعه، رتبه‌بندی کردیم.

ما به چه نتایجی رسیدیم؟

دو مطالعه (منتشرشده در سال 1994 و 1999) را پیدا کردیم که در مجموع شامل 131 بیمار مبتلا به نارسایی کلیه بودند. بزرگترین مطالعه 97 نفر، و کوچکترین مطالعه 34 بیمار را وارد کردند. این مطالعات در دانمارک و هلند انجام شدند. یک مطالعه شش ماه، و دیگری 24 ماه به طول انجامیدند.

بر اساس تحقیقات موجود، ما مطمئن نیستیم که دیالیز صفاقی خودکار مزایایی نسبت به دیالیز صفاقی سرپایی مداوم برای هر یک از پیامدهای مورد نظر ما داشته باشد.

محدودیت‌های شواهد چه هستند؟

اعتماد ما به شواهد عمدتا در سطح پائین تا بسیار پائین قرار دارد، و نتایج پژوهش‌های بیشتر می‌توانند با نتایج این مرور متفاوت باشند. تعداد کم مطالعات، تعداد کم افراد واردشده، و مدت کوتاه مطالعات، محدودیت‌های اصلی بودند.

این شواهد تا چه زمانی به‌روز است؟

شواهد تا آگوست 2024 به‌روز است.