عفونتهای مرتبط با مراقبتهای سلامت (healthcare-associated infections; HAIs) یک تهدید بزرگ برای ایمنی بیمار بوده، و با نرخ مرگومیری از 5% تا 35% همراه هستند. عوامل خطر مهم مرتبط با HAIها عبارتند از استفاده از وسایل پزشکی تهاجمی (مانند خطوط مرکزی، کاتترهای ادراری و ونتیلاتورهای مکانیکی) که مکانیسمهای دفاعی طبیعی بدن را دچار چالش میکنند، و پایبندی ضعیف کارکنان به شیوههای پیشگیری از عفونت حین جاگذاری و مراقبت از دستگاهها هنگام نصب آنها.
ما 13 مطالعه را شناسایی کردیم: یک کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده خوشهای (CRCT) و 12 مطالعه سری زمانی منقطع (ITS)، که شامل 40 بیمارستان، 51 بخش مراقبتهای ویژه (ICU)، 27 بخش و بیشاز 1406 متخصص مراقبتهای سلامت، و 3504 بیمار بودند، و تاثیر مداخلات مختلف را برای کاهش وقوع عفونتهای مرتبط با دستگاه برای گنجاندن در این مرور بررسی کردند. تمامی مطالعات را در معرض خطر متوسط تا بالای سوگیری قضاوت کردیم.
اندازه تاثیرگذاری (effect size) مداخله اندک بوده و بزرگترین میانه (median) تاثیر آن برای مطالعات مربوط به عفونتهای جریان خون ناشی از خط مرکزی (central line associated blood stream infections; CLABSIs) دیده شد که بلافاصله پساز اجرای مداخلهای برای بهبود پایبندی به دستورالعملها رخ میدهد، و در اکثر مطالعات این تغییر در طول دوره طولانیتری پیگیری ادامه نیافت. میانه تاثیر مداخله برای مطالعاتی که هدفشان کاهش پنومونی مرتبط با ونتیلاتور (VAP) بود، تا حدودی بیشتر گزارش شد و تا پیگیری 12 ماه ادامه یافت. نتایج شش مطالعه که پایبندی/عدم پایبندی به توصیههای کنترل عفونت را گزارش کردند، نمرات پایبندی بسیار متفاوتی را از 14% تا 98% نشان دادند.
کیفیت پائین تا بسیار پائین شواهد مطالعاتی که وارد این مرور شدند، قطعیت کافی را برای تعیین اینکه کدام مداخلات در تغییر رفتار حرفهای موثرتر هستند و در چه زمینههایی، فراهم نمیکند. بااینحال، مداخلاتی که ممکن است ارزش مطالعه بیشتر را داشته باشند، مداخلات آموزشی متشکل از بیش از یک عنصر فعال هستند که بهطور مکرر در طول زمان انجام میشوند، و مداخلاتی با استفاده از پرسنل آموزشدیده، که بر جنبه خاصی از مراقبت متمرکز هستند که توسط شواهد پشتیبانی میشوند، مانند دندانپزشکان/ کمکدندانپزشکان که خدمات مراقبت از دهان را ارائه میدهند. اگر سازمانهای مراقبتهای سلامت و سیاستگذاران بخواهند پایبندی حرفهای را به دستورالعملهای پیشگیری از عفونتهای مرتبط با دستگاه بهبود بخشند، فراهم کردن بودجه برای انجام مطالعاتی با طراحی خوب به منظور تولید شواهدی با کیفیت بالا برای هدایت این سیاست مورد نیاز است.
کیفیت پائین تا بسیار پائین شواهد مطالعاتی که در این مرور گنجانده شدند، قطعیت کافی را برای تعیین اینکه کدام مداخلات در تغییر رفتار حرفهای موثرتر هستند و در چه زمینههایی، فراهم نمیکند. بااینحال، مداخلاتی که ممکن است ارزش مطالعه بیشتر را داشته باشند، مداخلات آموزشی شامل بیش از یک عنصر فعال هستند که بهطور مرتب در طول زمان اجرا میشوند، و مداخلاتی با استفاده از پرسنل متخصص، که بر جنبهای از مراقبت متمرکز هستند که با شواهدی مانند انجام مراقبتهای دهانی برای پیشگیری از VAP توسط دندانپزشکان/کمکدندانپزشکان پشتیبانی میشوند.
عفونتهای مرتبط با مراقبتهای سلامت (healthcare-associated infections; HAIs) یک تهدید بزرگ برای ایمنی بیمار بوده، و با نرخ مرگومیری از 5% تا 35% همراه هستند. عوامل خطر مهم مرتبط با HAIها عبارتند از استفاده از وسایل پزشکی تهاجمی (به عنوان مثال خطوط مرکزی (central lines)، کاتترهای ادراری و ونتیلاتورهای مکانیکی)، و پایبندی ضعیف کارکنان به شیوههای پیشگیری از عفونت هنگام قرار دادن و مراقبت از دستگاهها در زمان نصب آنها. برای هر دستگاه، پروفایلهای خطر خاصی وجود دارند، اما بهطور کلی، شکست تکنیک آسپتیک حین جاگذاری و مراقبت از دستگاه، همچنین مدت زمان استفاده از دستگاه، عوامل مهمی برای ایجاد این عفونتهای جدی و پُرهزینه هستند.
ارزیابی اثربخشی مداخلات مختلف، بهتنهایی یا بهصورت ترکیبی، که متخصصان مراقبتهای سلامت یا سازمانهای مراقبتهای سلامت را هدف قرار میدهند تا پایبندی حرفهای را به دستورالعملهای کنترل عفونت پیرامون میزان عفونت مرتبط با دستگاه و معیارهای پایبندی بهبود بخشند.
بانکهای اطلاعاتی زیر را برای یافتن مطالعات اولیه تا جون 2012 جستوجو کردیم: پایگاه ثبت تخصصی گروه مراقبتهای موثر و سازمان مراقبت (EPOC)، پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL)، MEDLINE؛ EMBASE، و CINAHL. همچنین فهرست منابع را بررسی کرده و با نویسندگان مطالعات واردشده تماس گرفتیم. برای شناسایی مرورهای مرتبط، به جستوجو در بانک اطلاعاتی خلاصههای مرور اثرات (Database of Abstracts of Reviews of Effectiveness; DARE) و بانک اطلاعاتی مرورهای سیستماتیک کاکرین (Cochrane Database of Systematic Reviews) پرداختیم.
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (randomised controlled trials; RCTs)، کارآزماییهای تصادفیسازی نشده و کنترلشده (NRCT)، مطالعات کنترلشده قبل-بعد (CBA) و مطالعات سریهای زمانی منقطع (ITS) را وارد کردیم که با معیارهای روششناسی (methodology) گروه EPOC کاکرین مطابقت داشته، و مداخلات را برای بهبودی پایبندی حرفهای به دستورالعملهای پیشگیری از عفونتهای مرتبط با دستگاه ارزیابی کردند.
دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم دادهها را استخراج کرده و ارزیابی خطر سوگیری (bias) را در هر یک از مطالعات واردشده با استفاده از ابزار «خطر سوگیری» EPOC کاکرین بررسی کردند. با نویسندگان مقالات اصلی تماس گرفتیم تا اطلاعات ازدسترفته را بهدست آوریم.
ما 13 مطالعه را وارد کردیم: یک کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده خوشهای (cluster)، و 12 مطالعه ITS، شامل 40 بیمارستان، 51 واحد مراقبتهای ویژه (ICU)، 27 بخش، و بیشاز 3504 بیمار و 1406 متخصص مراقبتهای سلامت. شش مورد از مطالعات واردشده، پیروی از دستورالعملها را برای پیشگیری از بروز عفونتهای جریان خون مرتبط با خط مرکزی (central line-associated blood stream infections; CLABSIs) هدف قرار دادند؛ شش مطالعه دیگر بر پیروی از دستورالعملهای پیشگیری از پنومونی مرتبط با ونتیلاتور (ventilator-associated pneumonia; VAP) تمرکز داشتند، و یک مطالعه بر مداخلات برای بهبودی در شیوههای کاتتر ادراری متمرکز بود. مطالعات واردشده را در معرض خطر متوسط یا بالای سوگیری قضاوت کردیم.
بیشترین میانه (median) تاثیر بر میزان VAP در نه ماه پیگیری با کاهش 7.36 (10.82- تا 3.14) مورد در هر 1000 روز استفاده از ونتیلاتور (پنج مطالعه و 15 مکان) گزارش شد. یک کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده خوشهای (CRCT)، بهبودی در عملکرد سوند ادراری را پنج هفته پساز مداخله بهبود بخشید (تفاوت مطلق: 12.2 درصد نقطه)، بااینحال، با توجه به یک واحد خطای آنالیز، اهمیت آماری این مسئله مشخص نیست. شایان ذکر است 6 مداخلهای که منجر به کاهش قابل توجه میزان عفونت شدند، شامل بیش از یک مداخله فعال بودند، که در برخی موارد، بهطور مکرر در طول زمان انجام شدند، و همچنین، یک مداخله شامل پرسنل متخصص مراقبت از دهان بیشترین تغییر مرحله (22.9- مورد در هر 1000 روز استفاده از ونتیلاتور (خطای استاندارد (SE): 4.0) و همچنین بزرگترین تغییر شیب (6.45- مورد در هر 1000 روز استفاده از ونتیلاتور) (SE: 1.42؛ P = 0.002)) را میان مطالعات واردشده نشان داد. ما سعی کردیم نتایج مطالعات انجامشده را روی یک دستگاه پزشکی ساکن (کاتترهای خط مرکزی یا ونتیلاتورهای مکانیکی) و گزارشهای پیامدهای مشابه (CLABSI و نرخ VAP) را در دو متاآنالیز جداگانه ترکیب کنیم، اما به دلیل ناهمگونی آماری (statistical heterogeneity) بسیار بالا میان مطالعات واردشده (I 2 تا 97 %)، این آنالیزها را حفظ نکردیم. شش مورد از مطالعات واردشده، نمرات پایبندی پساز مداخله را از 14% تا 98% گزارش کردند. تاثیر مداخله بر میزان عفونت مختلط بوده و اندازه تاثیرگذاری (effect size) آن کوچک بود، بهطوریکه بزرگترین میانه تاثیر برای تغییر سطح (دامنه بین چارکی (interquartile range; IQR)) در شش مطالعه CLABSI که در سه ماه پیگیری مشاهده شد، برابر با کاهش 0.6 (2.74- تا 0.28) مورد در هر 1000 روز استفاده از خط مرکزی (شش مطالعه و 36 سایت) بود. این تغییر در زمانهای طولانیتر پیگیری ادامه نیافت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.