ما 12 RCT (1946 زن) را وارد کردیم. کیفیت شواهد از بسیار پائین تا متوسط متغیر بود: محدودیت‌های اصلی عبارت بودند از خطر سوگیری (bias) به دلیل عدم انجام کورسازی ناشی از ماهیت پروسیجر، عدم-دقت، و ناهمگونی.

سالین در برابر دی‌اکسید‌ کربن

تجزیه‌و‌تحلیل‌های انجام شده وجود تفاوت بالینی را بین سالین و دی‌اکسید‌ کربن در نمرات درد در طول انجام پروسیجر رد کرد، اما کیفیت شواهد پائین بود (تفاوت میانگین استاندارد شده (SMD): 0.07-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.17- تا 0.02؛ 9 RCT؛ N = 1705؛ I² = 86%). این یافته یعنی تفاوتی معادل 0.39 سانتی‌متر (پائین‌تر) و 0.05 سانتی‌متر (بالاتر) در یک مقیاس آنالوگ بصری (visual analogue scale; VAS) 10-سانتی‌متری. شواهد برای نشان دادن تفاوت میان گروه‌ها در نسبتی از پروسیجرهای تکمیل نشده به دلیل درد شدید کافی نبود (نسبت شانس (OR) Peto؛ 0.48؛ 95% CI؛ 0.09 تا 2.42؛ 1 RCT؛ N = 189؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). ما مطمئن نیستیم که استفاده از سالین در مقایسه با دی‌اکسید‌ کربن نیاز بیمار را به تجویز مسکّن کاهش می‌دهد یا خیر (Peto OR: 0.34؛ 95% CI؛ 0.12 تا 0.99؛ 1 RCT؛ N = 189؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین).

استفاده از سالین در مقایسه با دی‌اکسید‌ کربن احتمالا با حوادث واکنشی وازوواگال کمتر (Peto OR: 0.53؛ 95% CI؛ 0.32 تا 0.86؛ 6 RCT؛ N = 1076؛ I² = 0%؛ شواهد با کیفیت متوسط) و نیز با حوادث درد نوک شانه کمتر (Peto OR: 0.28؛ 95% CI؛ 0.14 تا 0.54؛ 4 RCT؛ N = 623؛ I² = 0%؛ شواهد با کیفیت متوسط) همراه است. شواهد حاکی از آن است که اگر 10% از زنانی که تحت هیستروسکوپی سرپایی قرار می‌گیرند، به دنبال استفاده از دی‌اکسید‌ کربن دچار یک حادثه واکنشی وازوواگال شوند، نرخ آن با استفاده از سالین بین 3% و 9% خواهد بود. به‌طور مشابه، اگر نرخ درد نوک شانه با دی‌اکسید‌ کربن 9% باشد، با سالین به 1% تا 5% درصد خواهد رسید. ما مطمئن نیستیم که سالین از نظر خونریزی آندومتر مشابه دی‌اکسید‌ کربن است یا خیر (Peto OR: 0.83؛ 95% CI؛ 0.25 تا 2.75؛ 2 RCT؛ N = 349؛ I² = 0%؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). در هیچ مطالعه‌ای در این مقایسه، بروز عفونت گزارش نشد.

سالین نسبت به دی‌اکسید‌ کرین ممکن است با ایجاد نمای غیر-رضایت‌بخش‌تری از هیستروسکوپی، منجر به نیاز به انجام پروسیجرهای کمتری شود (Peto OR: 0.51؛ 95% CI؛ 0.32 تا 0.82؛ 5 RCT؛ N = 1082؛ I² = 67%؛ شواهد با کیفیت پائین). طول مدت این پروسیجر با سالین در سه مطالعه از چهار مطالعه‌ای که این پیامد را گزارش کردند، کوتاه‌تر بوده و طول مدت آن در مطالعه چهارم در هر دو بازو مشابه هم گزارش شد.

سالین گرم در برابر سالین در دمای اتاق

استفاده از سالین گرم در مقایسه با سالین در دمای اتاق برای اتساع رحم در طول مدت انجام هیستروسکوپی در کلینیک ممکن است نمرات درد را کاهش دهد (تفاوت میانگین (MD): 1.14-؛ 95% CI؛ 1.55- تا 0.73-؛ 3 RCT؛ N = 241؛ I² = 77%؛ شواهد با کیفیت پائین). شواهد برای نشان دادن تفاوت‌ها میان گروه‌ها در نسبتی از پروسیجرهای تکمیل نشده ناشی از درد شدید (Peto OR: 0.97؛ 95% CI؛ 0.06 تا 15.87؛ 1 RCT؛ N = 77؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) یا نیاز به دریافت مسکّن (Peto OR: 1.00؛ 95% CI؛ 0.14 تا 7.32؛ 1 RCT؛ N = 100؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) ناکافی بود.

تجزیه‌و‌تحلیل انجام شده وجود تفاوت بالینی را در طول مدت انجام پروسیجر میان سالین گرم و سالین در دمای اتاق رد کرد، هر چند که سطح کیفیت شواهد پائین بود (MD؛ 13.17 ثانیه؛ 95% CI؛ 12.96- تا 39.29؛ 2 RCT؛ N = 141؛ I² = 21%). هیچ موردی از عفونت در هیچ کدام از دو گروه گزارش نشد (1 RCT؛ N = 100). هیچ موردی از عارضه جانبی دیگر و هیچ اطلاعاتی در مورد کیفیت نمای هیستروسکوپی در هیچ مطالعه‌ای در این مقایسه گزارش نشد.