نرخ زایمان سزارین از اوایل دهه 1970 به‌طور قابل توجهی افزایش یافته است؛ بسیاری از زنانی که نخستین نوزاد خود را به دنیا می‌آورند، مسن‌تر هستند و این امر ممکن است به زایمان ناکارآمد یا دشوار، اغلب به دلیل عملکرد ناکافی رحم (دیستوشی (dystocia))، کمک کند. مدیریت فعال زایمان (Active Management of Labour) یک پروتکل بالینی است شامل مداخله زودهنگام با آمنیوتومی و اکسی‌توسین برای افزایش دفعات و شدت انقباضات رحمی (تقویت (augmentation)) هنگام تاخیر در پیشرفت زایمان. ادامه زایمان بی‌اثر («ایست دهانه رحم (ervical arrest)») می‌تواند منجر به تصمیم به انجام عمل زایمان سزارین شود. مداخله زودهنگام خطراتی نیز دارد که شامل تحریک بیش از حد رحم و ناهنجاری‌های ضربان قلب جنین می‌شود.
این مرور شامل 14 کارآزمایی است، که در مجموع 8033 زن را تصادفی‌سازی کرد، و نشان داد که سیاست تقویت زودهنگام روتین برای تاخیرهای خفیف در پیشرفت زایمان در مقایسه با مدیریت انتظار منجر به کاهش متوسط در نرخ زایمان سزارین شد. کاهش در نرخ زایمان سزارین در 11 کارآزمایی که به جای درمان به پیشگیری از پیشرفت غیرطبیعی نگاه کردند، مشهودتر بود (سه کارآزمایی). در این زنان، طول دوره از زمان بستری تا زایمان نیز کاهش یافت (تفاوت میانگین: 1.3 ساعت).
کارآزمایی‌ها شواهد کافی را در مورد شاخص‌های سلامت مادر یا نوزاد، از جمله رضایت زنان و دیدگاه‌های مربوط به تجربه زایمان، ارایه نکردند. به دلیل وجود ناهمگونی میان گروه‌ها، شواهد در مورد دیگر جنبه‌های مراقبت، مانند حمایت حرفه‌ای مستمر، تحرک و وضعیت‌های بدن در طول زایمان، محدود بود. زنان در گروه کنترل نیز اکسی‌توسین دریافت کردند اما اغلب دیرتر از گروه مداخله. شدت تاخیر در زایمان که برای توجیه اعمال مداخلات کافی باشد، هنوز نیاز به تعریف دارد.
در کارآزمایی‌های پیشگیری، به نظر می‌رسد مداخله زودهنگام با آمنیوتومی و اکسی‌توسین با کاهش متوسطی در نرخ زایمان سزارین نسبت به مراقبت‌های استاندارد مرتبط باشد.
نرخ زایمان سزارین در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته بیش از 20% است. تشخیص اصلی كه میزان بالای آن را در نولی‌پار (nulliparae) توجیه می‌کند، دیستوشی (dystocia) یا زایمان طول‌کشیده (prolonged labour) است. مرور حاضر، تاثیرات سیاست آمنیوتومی (amniotomy) زودهنگام را با تجویز زودهنگام اکسی‌توسین (oxytocin) برای پیشگیری یا درمان تاخیر در پیشرفت زایمان ارزیابی می‌کند.
تخمین تاثیرات تقویت زودهنگام زایمان با آمنیوتومی و اکسی‌توسین برای پیشگیری، یا درمان تاخیر، پیشرفت زایمان بر نرخ زایمان سزارین و شاخص‌های عوارض مادر و نوزاد.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین (31 می 2013)، MEDLINE (1966 تا 4 جولای 2013)، Embase (1980 تا 4 جولای 2013)، CINAHL (1982 تا 4 جولای 2013)، MIDIRS (1985 تا 4 جولای 2013) را جست‌وجو کرده و برای دریافت داده‌های کارآزمایی‌های منتشرنشده با نویسندگان تماس گرفتیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده و شبه-تصادفی‌سازی و کنترل‌شده که اکسی‌توسین و آمنیوتومی را با مدیریت انتظار (expectant management) مقایسه کردند.
سه نویسنده به‌طور مستقل از هم داده‌ها را استخراج کردند. ما تجزیه و تحلیل‌ها را با توجه به وضعیت زن در زمان تصادفی‌سازی، به «کارآزمایی‌های پیشگیری» و «کارآزمایی‌های درمانی» طبقه‌بندی کردیم. شرکت‌کنندگان در «کارآزمایی‌های پیشگیری»، زنان انتخاب‌نشده، بدون پیشرفت آهسته در زایمان بودند، که به‌طور تصادفی به سیاست تقویت زودهنگام یا مراقبت‌های معمول تقسیم شدند. در «کارآزمایی‌های درمانی»، زنان در صورتی واجد شرایط بودند که تاخیر ثابتی در پیشرفت زایمان داشته باشند.
برای به‌روزرسانی سال 2013، یک کارآزمایی بالینی جدید را شناسایی و حذف کردیم. این مرور به‌روز شده، 14 کارآزمایی را، شامل گزارش‌های مربوط به 8033 زن، وارد کرد. آنالیز طبقه‌بندی نشده نشان داد که مداخله زودهنگام با آمنیوتومی و اکسی‌توسین با کاهش متوسطی در خطر زایمان سزارین همراه بود؛ با این حال، فاصله اطمینان (CI) شامل تاثیر خنثی هم شد (خطر نسبی (RR): 0.89؛ 95% CI؛ 0.79 تا 1.01؛ 14 کارآزمایی؛ 8033 زن). در کارآزمایی‌های پیشگیری، تقویت زودرس منجر به کاهش متوسطی در تعداد زایمان‌های سزارین شد (RR: 0.87؛ 95% CI؛ 0.77 تا 0.99؛ 11 کارآزمایی؛ 7753 زن). سیاست آمنیوتومی زودهنگام و اکسی‌توسین زودهنگام با کوتاه شدن مدت زایمان همراه بود (میانگین تفاوت میانگین (MD): 1.28- ساعت؛ 95% CI؛ 1.97- تا 0.59-؛ هشت کارآزمایی؛ 4816 زن). آنالیز‌های حساسیت (sensitivity) با حذف چهار کارآزمایی با یک بسته کامل از مدیریت فعال، تاثیر قابل توجهی بر تخمین امتیاز داده شده برای خطر زایمان سزارین نداشت (RR: 0.87؛ 95% CI؛ 0.73 تا 1.05؛ 10 کارآزمایی؛ 5165 زن). ما هیچ تاثیر قابل توجه دیگری را برای دیگر شاخص‌های عوارض مادر یا نوزاد نیافتیم.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.