نوزادانی که قبل، حین یا پس از زایمان از اکسیژن محروم شده‌اند (perinatal asphyxia) در معرض خطر مرگ یا آسیب مغزی قرار دارند. مطالعات با استفاده از مدل‌های حیوانی نشان می‌دهند که آلوپورینول (allopurinol) (دارویی که معمولا برای پیشگیری از نقرس استفاده می‌شود) می‌تواند سطح آسیب مغزی را به دنبال آسفیکسی پری‌ناتال کاهش دهد. سه کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده کوچک شناسایی شدند که بررسی کردند تجویز آلوپورینول برای نوزادان پس از آسفیکسی پری‌ناتال بر پیامدهای آنها تاثیر گذاشت یا خیر. هیچ یک از این کارآزمایی‌ها شواهدی را مبنی بر مزیت آلوپورینول ارائه نکردند. برای حذف تاثیرات مهم بر بقا (survival) و ناتوانی، انجام کارآزمایی‌های بزرگتری مورد نیاز است.
داده‌های موجود برای تعیین اینکه آلوپورینول دارای مزایای بالینی مهم برای نوزادان مبتلا به انسفالوپاتی هیپوکسی-ایسکمی است یا خیر، کافی نیستند. انجام کارآزمایی‌های بسیار بزرگتری مورد نیاز است. چنین کارآزمایی‌هایی می‌توانند آلوپورینول را به عنوان مکمل هیپوترمی درمانی در نوزادان مبتلا به انسفالوپاتی متوسط و شدید ارزیابی کنند و باید به گونه‌ای طراحی شوند که تاثیرات مهم را بر پیامدهای مرگ‌ومیر و عوارض جانبی طولانی‌مدت تکامل سیستم عصبی حذف کنند.
مرگ تاخیری نورون‌ها به دنبال یک حمله هیپوکسی پری‌ناتال تا حدی به دلیل تولید رادیکال‌های آزاد سیتوتوکسیک با واسطه گزانتین اکسیداز (xanthine oxidase) رخ می‌دهد. شواهدی وجود دارد که آلوپورینول (allopurinol)، یک مهارکننده گزانتین اکسیداز، مرگ تاخیری سلولی را در مدل‌های آزمایشگاهی آسفیکسی پری‌ناتال (perinatal asphyxia) و در افراد مبتلا به آسیب خونرسانی مجدد اعضای بدن کاهش می‌دهد.
تعیین تاثیر آلوپورینول بر مرگ‌ومیر و عوارض در نوزادان مبتلا به انسفالوپاتی هیپوکسی-ایسکمی (hypoxic-ischaemic encephalopathy; HIE).
از روش‌های جست‌وجوی استاندارد گروه مرور نوزادان در کاکرین (Cochrane Neonatal Review Group) استفاده کردیم. ما در پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL، کتابخانه کاکرین ، 2012، شماره 1)، MEDLINE (1966 تا مارچ 2012)، EMBASE (1980 تا مارچ 2012)، CINAHL (1982 تا مارچ 2012)، خلاصه مقالات کنفرانس‌ها، و مرورهای قبلی، جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی یا شبه-تصادفی‌سازی و کنترل‌شده که مصرف آلوپورینول را با دارونما (placebo) یا عدم درمان در نوزادان مبتلا به انسفالوپاتی هیپوکسی-ایسکمی مقایسه کردند.
داده‌ها را با استفاده از روش‌های استاندارد گروه مرور نوزادان در کاکرین، با ارزیابی جداگانه از کیفیت کارآزمایی و استخراج داده‌ها توسط دو نویسنده مرور، به دست آوردیم.
سه کارآزمایی را وارد کردیم که در کل، 114 نوزاد در آنها وارد شدند. در یک کارآزمایی، شرکت‌کنندگان منحصرا نوزادان مبتلا به انسفالوپاتی شدید بودند. کارآزمایی‌های دیگر نیز شامل نوزادان مبتلا به انسفالوپاتی خفیف و متوسط بودند. این مطالعات عموما از کیفیت روش‌شناسی (methodology) خوبی برخوردار بودند، اما برای رد کردن تاثیرات بالینی مهم آلوپورینول بر مرگ‌ومیر و عوارض، بسیار کوچک بودند. متاآنالیز، تفاوت آماری معنی‌داری را در خطر مرگ ( خطر نسبی (RR) معمول: 0.88؛ 95% فاصله اطمینان (95% CI): 0.56 تا 1.38؛ تفاوت خطر (risk difference): 0.04-؛ 95% CI؛ 0.18- تا 0.10) یا ترکیبی از مرگ یا ناتوانی شدید تکامل سیستم عصبی (خطر نسبی معمول: 0.78؛ 95% CI؛ 0.56 تا 1.08؛ تفاوت خطر: 0.14-؛ 95% CI؛ 0.31- تا 0.04) نشان نداد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.