اسپری استنشاقی فورموترول و بودزوناید ترکیبی را می‌توان برای درمان نگهدارنده آسم و تسکین نشانه‌ها استفاده کرد. سه کارآزمایی شامل 5905 شرکت‌کننده وارد شدند. ما شواهد بسیار کمی را در رابطه با استفاده از فورموترول و بودزونید برای تسکین نشانه‌ها در افراد مبتلا به آسم خفیف یافتیم، اما در افراد مبتلا به آسم شدیدتر که علی‌رغم درمان منظم با کورتیکواستروئیدهای استنشاقی، دچار تشدید حملات شدند، متوجه شدیم که درمان تسکینی با فورموترول و بودزونید در مقایسه با تربوتالین، در کاهش تشدید آسم که به یک دوره کورتیکواستروئیدهای خوراکی نیاز داشت، بهتر بود. با این حال، فقط بخش کوچکی از «تشدید حملات آسم شدید»، همانطور که در کارآزمایی‌ها تعریف شد، منجر به بستری شدن در بیمارستان شد، و هنوز هیچ مزیت کلی قابل توجهی برای این پیامد نشان داده نشده است. در کودکان مبتلا به آسم که با مصرف منظم کورتیکواستروئیدهای استنشاقی، کنترل نمی‌شوند، هنگام استفاده از فورموترول و بودزوناید برای تسکین نشانه‌ها و همچنین برای درمان نگهدارنده، عوارض جانبی جدی کمتری دیده شد.
در آسم خفیف، هنوز مشخص نیست بیمارانی که از اسپری استنشاقی بودزونید/فورموترول برای تسکین نشانه‌های آسم استفاده می‌کنند، از مزایای بالینی مهمی برخوردار هستند یا خیر. در آسم شدیدتر، دو مطالعه بیمارانی را وارد کردند که تحت کنترل با کورتیکواستروئیدهای استنشاقی نبودند، و در سال گذشته دچار تشدید حملات شدند، و سپس میزان مصرف کورتیکواستروئیدهای استنشاقی به عنوان درمان نگهدارنده در هر دو بازوی مطالعه کاهش یافت. تحت این شرایط، مطالعات، کاهش خطر تشدیدهایی را که به کورتیکواستروئیدهای خوراکی نیاز داشتند، در گروه بودزونید/فورموترول برای درمان نگهدارنده و تسکین نشانه‌ها، در مقایسه با بودزونید/فورموترول برای درمان نگهدارنده و تربوتالین یا فورموترول برای تسکین نشانه‌ها، نشان دادند. در یک مطالعه با حضور کودکانی که با کورتیکواستروئیدهای استنشاقی به کنترل بیماری نرسیدند و کسانی که درمان نگهدارنده با کورتیکواستروئیدهای استنشاقی در ابتدای مطالعه در آنها کاهش یافت، بروز عوارض جانبی جدی در کودکان مصرف‌کننده بودزونید/فورموترول برای درمان نگهدارنده و تسکین نشانه‌ها نیز کمتر بود. این مطالعه همچنین دوز نگهدارنده بودزونید/فورموترول را که برای درمان تایید نشد، مقایسه کرد.
فورموترول (formoterol) شروع اثر سریعی دارد و بنابراین می‌توان از آن برای تسکین نشانه‌های آسم استفاده کرد. اسپری استنشاقی ترکیبی می‌تواند فورموترول را همراه با دوزهای مختلف کورتیکواستروئید استنشاقی ارایه دهد؛ با افزایش نشانه‌های آسم، هنگامی که به عنوان یک تسکین‌دهنده استفاده می‌شود، هر دو دارو بیشتر تجویز می‌شوند. این امر، پتانسیل درمان انقباض برونش و التهاب را در مراحل اولیه تشدید حملات دارد.
ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری (safety) داروهای استنشاقی ترکیبی حاوی فورموترول و یک کورتیکواستروئید استنشاقی، هنگام استفاده برای برطرف کردن نشانه‌ها در بزرگسالان و کودکان مبتلا به آسم مزمن.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه راه‌های هوایی در کاکرین را آخرین‌بار در اپریل 2009 جست‌وجو کردیم و هیچ مطالعه جدیدی برای ورود در مرور یافت نشد.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده در بزرگسالان و کودکان مبتلا به آسم مزمن، که در آن یک اسپری استنشاقی ترکیبی حاوی فورموترول و کورتیکواستروئید استنشاقی با بتا 2 -آگونیست سریع‌الاثر به تنهایی برای تسکین نشانه‌های آسم مقایسه شد. این مقایسه می‌بایست تنها تفاوت برنامه‌ریزی شده میان بازوهای کارآزمایی بوده باشد.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم ویژگی‌ها و نتایج هر مطالعه را استخراج کردند. از نویسندگان یا تولیدکنندگان خواسته شد تا داده‌های منتشرنشده را در رابطه با پیامدهای اولیه ارایه دهند.
سه کارآزمایی شامل 5905 شرکت‌کننده وارد شدند. در بیماران مبتلا به آسم خفیف که نیازی به درمان نگهدارنده ندارند، هیچ مزیت بالینی مهمی از بودزونید/فورموترول (budesonide/formoterol) به عنوان عامل تسکین‌دهنده در مقایسه با فورموترول به عنوان تسکین‌دهنده یافت نشد.
دو مطالعه بیماران مبتلا به آسم شدیدتر را وارد کردند که با دوزهای بالای کورتیکواستروئیدهای استنشاقی (حدود 700 میکروگرم در روز در بزرگسالان) کنترل نمی‌شدند، و در سال گذشته از تشدید آسم مهم از نظر بالینی رنج می‌بردند. در دو مطالعه که بودزونید/فورموترول را برای درمان نگهدارنده و تسکین نشانه‌ها با دوز مشابه از بودزونید/فورموترول برای درمان نگهدارنده و تربوتالین (terbutaline) برای تسکین نشانه‌ها مقایسه کردند، نسبت شانس برای بستری شدن در بیمارستان در ارتباط با آسم برابر با 0.68 (95% CI؛ 0.40 تا 1.16) بود، که کاهش قابل توجهی را از نظر آماری نشان نداد. در بزرگسالان، کاهش در تشدید حملاتی که نیاز به کورتیکواستروئیدهای خوراکی داشتند، در مقایسه با تربوتالین مشاهده شد، نسبت شانس: 0.54 (95% CI؛ 0.44 تا 0.65)، که به معنی تعداد افراد مورد نیاز برای درمان (numbers needed to treat; NNT) بیش از 12 ماه، برابر با 15 (95% CI؛ 13 تا 21) است. مطالعه روی کودکان عوارض جانبی کمتر جدی را با استفاده از بودزونید/فورموترول برای درمان نگهدارنده و تسکین نشانه‌ها نشان داد. تفاوت معنی‌داری در رشد سالانه کودکان مصرف‌کننده بودزونید/فورموترول به عنوان تسکین نشانه‌ها در مقایسه با تربوتالین وجود نداشت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.