طول عمر افراد در حال افزایش است، با این‌حال، افراد بسیار مسن اغلب دارای مشکلات سلامت و ناتوانی‌های زیادی هستند که منجر به زندگی و در نهایت مرگ آنها در خانه‌های سالمندان می‌شود. ساکنان چنین خانه‌هایی به احتمال زیاد در آنجا می‌میرند، از این‌رو در این مکان‌ها نیاز به مراقبت تسکینی وجود دارد. مراقبت تسکینی باعث تسکین درد و دیگر نشانه‌های ناراحت‌کننده در افرادی می‌شود که به پایان عمر خود نزدیک هستند. هدف از مراقبت تسکینی این است که به افراد کمک کند تا حد امکان تا زمان مرگ به صورت فعال زندگی کنند، و خانواده‌های آنها با این بیماری و فقدان کنار بیایند. هدف از این مطالعه مروری، بررسی میزان تأثیر مداخلات مراقبت تسکینی در مراکز مراقبتی، و توصیف معیارهای پیامد مورد استفاده در این مطالعات بود. ما فقط سه مطالعه مناسب را پیدا کردیم (735 شرکت‌کننده)، که همگی از ایالات متحده بودند. شواهد کمی وجود داشت مبنی بر این‌که مداخلات در جهت بهبود مراقبت تسکینی برای افراد مسن در خانه‌های سالمندان، پیامدها را برای ساکنین آنها بهبود می‌بخشند. یک مطالعه نشان داد که مراقبت تسکینی درک اعضای خانواده مصیبت‌دیده را از کیفیت مراقبت افزایش داده و مطالعه دیگری، ناراحتی کمتری را برای ساکنین مبتلا به دمانس که در حال مرگ بودند، نشان داد. در هر دوی این یافته‌ها مشکلاتی وجود داشت. دو مطالعه دریافتند كه مراقبت تسکینی برخی از راه‌های ارائه مراقبت را در مراکز مراقبتی بهبود بخشیده، با اين‌حال، ما نمی‌دانیم كه آیا اين امر منجر به پیامدهای بهتری برای ساکنین خانه سالمندان شده یا خیر. نیاز به تحقیقاتی با کیفیت بالاتر، به‌ویژه در خارج از ایالات متحده وجود دارد.
ما مطالعات بسیار کمی را پیدا کردیم، و همگی در ایالات متحده انجام شدند. اگرچه این نتایج به‌طور بالقوه امیدوارکننده هستند، انجام کارآزمایی‌هایی با کیفیت بالا از مداخلات ارائه‌دهنده خدمات مراقبت تسکینی که پیامدها را برای ساکنین ارزیابی می‌کنند، به ویژه در خارج از ایالات متحده، مورد نیاز است. این کارآزمایی‌ها باید روی اندازه‌گیری پیامدهای استاندارد، ارزیابی هزینه-اثربخشی و کاهش سوگیری تمرکز کنند.
ساکنان خانه‌های مراقبت از سالمندان به احتمال زیاد در همانجا فوت می‌کنند، از این‌رو در این مکان‌ها نیاز به مراقبت تسکینی وجود دارد.
هدف اصلی، تعیین اثربخشی مداخلات ارائه‌دهنده خدمات مراقبت تسکینی چندجزئی برای ساکنین سالمند در خانه‌های سالمندان بود. هدف ثانویه، توصیف دامنه و کیفیت معیارهای پیامد بود.
منابع علمی قدیمی و بانک‌های اطلاعاتی الکترونیکی زیر جست‌وجو شدند: پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین، بانک اطلاعاتی مرورهای سیستماتیک کاکرین، بانک اطلاعاتی خلاصه‌های مطالعات مروری اثربخشی (همگی شماره 1، 2010)؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ CINAHL؛ British Nursing Index (1806 تا فوریه 2010)؛ Science Citation Index Expanded (همه موارد تا فوریه 2010). ژورنال‌های کلیدی به صورت دستی جست‌وجو شدند و لینک جست‌وجوی مقالات مرتبط در PubMed در فهرست نهایی مقاله‌ها انجام شد.
ما قصد داشتیم تا کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی شده (RCTs)، کارآزمایی‌های بالینی کنترل شده (CCTs)، مطالعات کنترل شده قبل و بعد و مطالعات سری زمانی منقطع از مداخلات ارائه دهنده خدمات مراقبت تسکینی چندجزئی را برای ساکنین مراکز مراقبتی برای سالمندان وارد کنیم. این موارد معمولا شامل ارزیابی و مدیریت نشانه‌های جسمانی، سایکولوژیکی و معنوی و برنامه‌ریزی برای مراقبت‌های پیشرفته است. ما مولفه‌های فردی مراقبت تسکینی را، مانند برنامه‌ریزی مراقبت‌های پیشرفته، وارد نکردیم.
دو نویسنده مطالعه مروری به‌طور مستقل، مطالعات را برای ورود ارزیابی کردند، دادهها را استخراج و کیفیت و خطرات سوگیری (bias) را ارزیابی کردند. متاآنالیز به دلیل ناهمگونی مطالعات انجام نشد. این تجزیه‌وتحلیل شامل یک سنتز روایتی ساختارمند بود. پیامدها برای ساکنین و فرآیند اقدامات مراقبتی به‌طور جداگانه گزارش شدند.
دو RCT و یک مطالعه کنترل شده قبل و بعد (735 شرکت‌کننده) وارد شدند. همه مطالعات در ایالات متحده انجام شده و چندین منبع بالقوه سوگیری (bias) داشتند. پیامدهای اندکی برای ساکنان مورد ارزیابی قرار گرفت. یک مطالعه رضایت‌مندی بالاتری را با مراقبت گزارش کرد و مطالعه دیگری ناراحتی و سختی مشاهده شده کمتری را در ساکنین مبتلا به دمانس مرحله نهایی نشان داد. دو مطالعه اختلافات گروهی را در مورد برخی اقدامات فرآیند گزارش دادند. هر دو مطالعه ارجاع بیش‌تری را به خدمات بیمارستانی در گروه مداخله خود گزارش كردند، یکی از آنها پذیرش‌های بیمارستانی و تعداد روزهای بستری کمتری را در گروه مداخله پیدا کرد، مطالعه دیگر افزایشی را در دستورات عدم انجام احیاء (do-not-resuscitate orders) یافت و بحث‌هایی را در مورد برنامه مراقبت‌های پیشرفته مستند کرد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.