این مرور تاثیرات تجویز داروها را برای پیشگیری از انتقال عفونت HIV در افراد در معرض خطر بالا (به نام پروفیلاکسی ضدرتروویروسی پیش از مواجهه یا PrEP) ارزیابی کرد. ما شش کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده را پیدا کردیم که تاثیرات تنوفوویر دیسوپروکسیل فومارات (TDF) خوراکی را به همراه امتریسیتابین (FTC) در مقابل دارونما (placebo)؛ TDF در مقابل دارونما، و TDF-FTC روزانه در مقابل TDF-FTC متناوب، ارزیابی کردند. یکی از کارآزمایی‌ها دارای سه بازوی مطالعه بود (TDF؛ TDF-FTC و دارونما). کارآزمایی‌ها میان گروه‌های مختلف در معرض خطر، از جمله مردان آلوده نشده به HIV که با مردان رابطه جنسی دارند، زوج‌های ناسازگار از نظر HIV سرمی (serodiscordant couples) که یکی از شرکای آن آلوده است و دیگری آلوده نیست، و دیگر مردان و زنان پرخطر انجام شدند. یافته‌ها نشان می‌دهند که استفاده از TDF به تنهایی یا TDF+FTC خطر عفونت با HIV را کاهش می‌دهد. با این حال، برای ارزیابی روش تجویز (روزانه در مقابل دوز متناوب)، بی‌خطری (safety) مصرف طولانی‌مدت و مقرون‌به‌صرفه بودن PrEP در گروه‌ها و شرایط مختلف خطر، انجام مطالعات بیشتری لازم است.
یافته‌های این مرور نشان می‌دهد که پیشگیری پیش از مواجهه با TDF به تنهایی یا TDF-FTC، خطر ابتلا به HIV را در افراد پرخطر از جمله زوج‌های ناسازگار از نظر HIV سرمی، مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند و دیگر مردان و زنان پرخطر، کاهش می‌دهد.
با گذشت بیش از 30 سال از همه‌گیری جهانی HIV/AIDS، نرخ عفونت به‌طور نگران کننده‌ای بالا باقی مانده است، با ابتلای بیش از 2.7 میلیون نفر در هر سال. نیاز به راهبردهای پیشگیری از HIV وجود دارد که موثرتر باشند. پروفیلاکسی ضدرتروویروسی پیش از مواجهه (antiretroviral pre-exposure prophylaxis; PrEP) خوراکی در افراد در معرض خطر ممکن است ابزار قابل اعتمادی برای پیشگیری از انتقال HIV باشد.
ارزیابی تاثیرات کموپروفیلاکسی ضدرتروویروسی خوراکی در پیشگیری از انتقال عفونت HIV در افراد پرخطر آلوده نشده به HIV.
ما استراتژی جست‌وجو را از نسخه قبلی مرور بازبینی کردیم و جست‌وجوی به‌روزشده‌ای را در MEDLINE، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین و EMBASE در اپریل 2012 انجام دادیم. برای یافتن کارآزمایی‌های در حال انجام، پلتفرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت (ICTRP WHO) و ClinicalTrials.gov را نیز بررسی کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده که تاثیرات هر عامل ضدرتروویروسی یا ترکیبی از عوامل ضدرتروویروسی را در پیشگیری از انتقال عفونت HIV در افراد پرخطر ارزیابی کردند.
داده‌های مربوط به پیامدها، جزئیات مداخلات، و دیگر ویژگی‌های مطالعه توسط دو نویسنده مستقل و با استفاده از فرم استاندارد شده استخراج اطلاعات، بازیابی شدند. از نسبت خطر (relative risk) با 95% فاصله اطمینان (CI) به عنوان اندازه‌گیری تاثیر مداخله استفاده شد.
ما 12 کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده را شناسایی کردیم که معیارهای مرور را برآورده کردند. شش کارآزمایی در حال انجام بودند، چهار مورد تکمیل شدند و دو مورد زودتر از موعد خاتمه یافتند. شش مطالعه با مجموع 9849 شرکت‌کننده، داده‌هایی را برای این مرور ارایه دادند. کارآزمایی‌ها، موارد زیر را ارزیابی کردند: تنوفوویر دیسوپروکسیل فومارات (tenofovir disoproxil fumarate; TDF) خوراکی روزانه به همراه امتریسیتابین (emtricitabine; FTC) در مقابل دارونما (placebo)، TDF در مقابل دارونما و TDF-FTC روزانه در مقابل TDF-FTC متناوب. یکی از کارآزمایی‌ها سه بازوی مطالعه داشت: بازوهای TDF؛ TDF-FTC و دارونما. این مطالعات میان گروه‌های در معرض خطر مختلف، از جمله مردان آلوده نشده به HIV که با مردان رابطه جنسی داشتند، زوج‌های ناسازگار از نظر HIV سرمی (serodiscordant couples) و دیگر مردان و زنان پرخطر انجام شدند.
نتایج کلی از چهار کارآزمایی که TDF-FTC را با دارونما مقایسه کردند، کاهش خطر ابتلا به عفونت HIV را نشان داد (RR: 0.49؛ 95% CI؛ 0.28 تا 0.85؛ 8918 شرکت‌کننده). به‌طور مشابه، نتایج کلی مطالعاتی که فقط TDF را با دارونما مقایسه کردند، کاهش قابل توجهی را در خطر ابتلا به عفونت HIV نشان دادند (RR: 0.33؛ 95% CI؛ 0.20 تا 0.55، 4027 شرکت‌کننده). در تمام مطالعاتی که در مورد خطر عوارض جانبی گزارش دادند، تفاوت معنی‌داری در خطر بروز آنها وجود نداشت. همچنین، پایبندی به درمان و رفتارهای جنسی در هر دو گروه مداخله و کنترل مشابه بودند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.