جراحی پلاستیک و اعمال جراحی ترمیمی می‌تواند شامل بزرگ کردن پستان، کوچک کردن پستان، و بازسازی پستان باشد (به عنوان مثال بعد از برداشتن پستان در بیماران مبتلا به سرطان پستان). این گونه جراحی‌ها به طور معمول در بسیاری از بیمارستان‌ها انجام می‌شود. مدت زمان معمولی بستری در بیمارستان، تقریبا 3 روز است. این جراحی‌ها، خطر عوارضی مانند عفونت زخم، تجمع مایع، مرگ‌ومیر بخش‌هایی از بافت پستان، و مشکلات التیام زخم را در پی دارند، این عوارض اغلب جزئی هستند و در نتیجه نهایی تاثیر نمی‌گذارند، اما ممکن است باعث بستری طولانی‌تر در بیمارستان و درمان‌های دارویی بیشتری شوند. طی چند دهه، جراحان بعد از این پروسیجرها، درن‌های زخم را برای به حداقل رساندن عوارض احتمالی جاگذاری می‌کنند، هر چند معلوم نیست که شواهدی برای این کار وجود داشته باشد. شواهد محدود موجود و به دست آمده از کارآزمایی‌های بالینی را مرور کردیم، و هیچ شواهدی درباره اینکه استفاده از درن‌ها، پیامدهای بیمار را در جراحی کوچک کردن پستان بهبود می‌بخشد، مشاهده نکردیم. در مقابل، به نظر می‌رسد استفاده از درن‌ها باعث بستری شدن نه چندان طولانی در بیمارستان، تقریبا به اندازه یک روز می‌شود. هیچ کارآزمایی درباره افرادی که افزایش بافت پستان یا بازسازی پستان داشتند، وجود نداشت.
شواهد محدود موجود، مزایای قابل توجهی را در استفاده از درن‌های زخم پس از جراحی در کاهش ماموپلاستی (mammoplasty) نشان نداد، هر چند ممکن است بستری شدن در بیمارستان کوتاه‌تر از زمانی باشد که از درن‌ها استفاده نمی‌شود. هیچ داده‌ای برای افزایش بافت (بزرگ کردن پستان) یا بازسازی پستان در دسترس نیست، و این موضوع نیاز به بررسی دارد.
از درن‌های (drains) زخم اغلب پس از جراحی پلاستیک و اعمال جراحی ترمیمی به منظور کاهش عوارض بالقوه استفاده می‌شود. مشخص نیست که برای حمایت از این عمل شواهدی وجود دارد یا خیر، بنابراین ما انجام یک مرور سیستماتیک را درباره بهترین شواهد موجود بر عهده گرفتیم.
مقایسه بی‌خطری (safety) و اثربخشی استفاده از درن‌های زخم پس از جراحی پلاستیک الکتیو و پروسیجرهای اعمال جراحی ترمیمی در پستان.
برای اولین نسخه به‌روز این مرور، پایگاه ثبت تخصصی گروه زخم‌ها در کاکرین (Cochrane Wounds Group Specialised Register) (جست‌وجو تا 4 مارچ 2015)، پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ (کتابخانه کاکرین؛ The Cochrane Library)؛ 2015؛ شماره 2)؛ Ovid MEDLINE (از 2012 تا 3 مارچ 2015)؛ Ovid MEDLINE (استنادات نمایه نشده در حال انجام و سایر استنادات نمایه نشده، 3 مارچ 2015)؛ Ovid EMBASE (از 2012 تا 3 مارچ 2015)؛ و EBSCO CINAHL (از 2012 تا 4 مارچ 2015) را جست‌وجو کردیم. هیچ محدودیتی بر اساس تاریخ یا زبان انتشار وجود نداشت.
سه نویسنده مرور، به طور جداگانه، غربالگری نتایج جست‌وجو را بر عهده گرفتند. همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده (RCTs) که استفاده از درن زخم را با عدم استفاده از درن زخم پس از جراحی پلاستیک و اعمال جراحی ترمیمی (تقویت پستان، کوچک کردن پستان و بازسازی پستان) در زنان مقایسه کردند، واجد شرایط بودند.
دو نویسنده مرور، به طور جداگانه، استخراج داده‌های مربوط به ویژگی‌های مطالعه، کیفیت روش‌شناسی و پیامدها (به عنوان مثال، عفونت، سایر عوارض زخم، درد و طول مدت بستری در بیمارستان) را بر عهده گرفتند. خطر سوگیری (bias) به طور جداگانه توسط دو نویسنده مرور ارزیابی شد. خطر نسبی (RR) را برای پیامدهای دو-حالتی و تفاوت میانگین (MD) را برای پیامدهای پیوسته، با 95% فواصل اطمینان محاسبه کردیم. آنالیز قصد درمان (intention-to-treat) انجام شد.
سه کارآزمایی تصادفی‌سازی شده شناسایی و از بین 190 مطالعه‌ای که در ابتدا در این مرور غربالگری شدند، انتخاب شدند، تمام کارآزمایی‌ها، درناژ زخم را بعد از جراحی کوچک کردن پستان، ارزیابی کردند. هیچ کارآزمایی جدیدی برای اولین نسخه به‌روز این مرور شناسایی نشد. در کل 306 زن در سه کارآزمایی وجود داشت، و 505 پستان مورد بررسی قرار گرفت (254 مورد تخلیه شده، و 251 مورد تخلیه نشده). به غیر از کوتاهی مدت بستری در بیمارستان در شرکت‌کنندگانی که از درن‌ها استفاده نکردند (MD: 0.77؛ 95% CI؛ 0.40 تا 1.14)، هیچ اثری با اهمیت آماری درباره استفاده از درن‌ها در پیامدها وجود نداشت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.