این مرور کاکرین نشان داده که هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای برای مقایسه گزینه‌های مدیریت درمانی در این زمینه حیاتی و مهم وجود ندارد، بنابراین انجام کارآزمایی‌ها به صورت اورژانسی الزامی است. استفاده فعلی از اندوتراپی‌ها در مراقبت از بیماران مبتلا به سرطان زودرس یا دیسپلازی درجه بالای مری بارت (Barrett's oesophagus) باید بر اساس توصیه تیم چند-رشته‌ای باشد که در مراقبت از فرد دخیل هستند. کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای که با انجام درست و صحیح، به مقایسه جراحی با اندوتراپی‌ها بپردازند، باید پیش از نتیجه‌گیری‌ها انجام شوند.
این مرور کاکرین نشان داده که هیچ RCTای برای مقایسه گزینه‌های مدیریت درمانی در این زمینه حیاتی وجود ندارد، بنابراین کارآزمایی‌ها باید به صورت اورژانسی انجام شوند. مشکلات همراه با چنین روش‌های تصادفی‌سازی عبارتند از استاندارد سازی جراحی و اندوتراپی‌ها در کلیه سایت‌ها، استاندارد سازی هیستوپاتولوژی در کلیه مراکز، ارزیابی اینکه کدام بیماران برای جراحی مناسب یا نامناسب هستند و اطمینان یافتن از اینکه پیامدهای مرتبط برای مطالعه وجود دارند (یعنی بقای طولانی‌مدت (5 سال یا بیشتر)) و عدم پیشرفت در HGD.
مری بارت (Barrett's oesophagus) یکی از شایع‌ترین ضایعات پیش از بدخیمی در جهان به شمار می‌آید. در حال حاضر اصلی‌ترین روش درمانی، مدیریت جراحی سرطان پیشرفته است، اما این روش باعث پیشرفت بسیار اندک بقای پنج ساله بیماران از دهه 1980 شده است. در نتیجه، بهبود بقای بیمار متکی است به تشخیص زودرس از طریق برنامه‌های نظارتی آندوسکوپیک. موفقیت این استراتژی به این واقعیت بستگی دارد که ضایعات پیش از بدخیمی در مرحله آخر یا سرطان‌های بسیار زودرس می‌توانند با مداخله، درمان قطعی شوند. در حال حاضر اختلاف‌نظر قابل توجهی در مورد بهترین روش درمانی وجود دارد: عمل جراحی باز مرسوم یا اندوتراپی (تکنیک‌های شامل آندوسکوپی).
ما از داده‌های کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) برای بررسی اثربخشی اندوتراپی‌ها در مقایسه با جراحی در مبتلایان به مری بارت، افراد مبتلا به نئوپلازی زودرس (تعریف شده به صورت دیسپلازی درجه بالا (HGD)) و کسانی که مبتلا به سرطان زودرس (تعریف شده به صورت کارسینومای درجا، تهاجمی به صورت سطحی، سرطان زودرس یا سرطان سطحی T-1m؛ (T1-a) و T-1sm؛ (T1-b)) هستند، استفاده کردیم.
ما از استراتژی جست‌وجوی بسیار حساس کاکرین برای شناسایی RCTها در MEDLINE؛ EMBASE؛ پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ ISI Web of Science؛ EBMR؛ کارآزمایی‌های کنترل شده mRCT و ISRCTN، و LILACS، در جولای و آگوست 2008 استفاده کردیم. جست‌وجوها در سال 2009 و مجددا در اپریل 2012 به‌روز شدند.
انواع مطالعات: RCTهایی که اندوتراپی‌ها را با جراحی در درمان دیسپلازی درجه بالا یا سرطان زودرس مقایسه کردند. همه انواع سلولار سرطان (یعنی آدنوکارسینوماها، کارسینومای سلول سنگفرشی و دیگر انواع غیرمعمول) وارد شدند، اما جداگانه مورد بحث قرار خواهند گرفت.
انواع شرکت‌کنندگان: بیماران در هر سنی و از هر دو جنسیت با تشخیص نئوپلازی زودرس (HGD و سرطان زودرس) در مری بارت یا خط سنگفرشی مری، که از نظر بافت‌شناسی تائید شده باشد.
انواع مداخلات؛ اندوتراپی‌ها (مداخله) در مقایسه با جراحی (کنترل)، همه با قصد درمان قطعی.
گزارش‌های مطالعاتی که واجد معیارهای ورود برای این مرور بودند، با استفاده از روش‌های توصیف شده در پیوست 9 مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند.
ما هیچ مطالعه‌ای را شناسایی نکردیم که معیارهای ورود را داشته باشد. در مجموع، ما 13 مطالعه را خارج کردیم که RCT نبودند، اما جراحی و اندوتراپی‌ها را با هم مقایسه کردند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.