این مرور شواهد حاصل از نه کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده، دوسو-کور و کنترل شده با دارونما را ارزیابی کرد که در آنها با حضور 906 بزرگسال، به مقایسه دیفلونیزال (یک داروی غیر-استروئیدی ضد-التهابی) با دارونما برای درمان حاد متوسط تا شدید پس از جراحی پرداختند. این یک مسکّن موثر در محدوده دوز 250 میلی‌گرم تا 1000 میلی‌گرم با مدت اثر طولانی است. در دوز 1000 میلی‌گرم، تاثیر ضد-دردی طی 4 تا 6 ساعت به خوبی ترکیب پاراستامول 1000 میلی‌گرم و کدئین 60 میلی‌گرم در مطالعات مشابه با استفاده از روش‌های انجام مشابه است.
دیفلونیزال تاثیر ضد-دردی مشابهی با دیگر NSAIDها در تک-دوز دارد، اما از ایجاد بی‌دردی قابل‌توجهی برای حدود دوازده ساعت سود می‌برد. این ویژگی ممکن است زمانی مفید باشد که نیاز به دوزبندی منظم باشد، یا زمانی که مصرف چند دوز از یک مسکّن با اثر کوتاه‌تر غیر-عملی است.
دیفلونیزال (diflunisal) یک داروی غیر-استروئیدی ضد-التهابی (NSAID) طولانی-اثر است که اغلب برای درمان درد حاد پس از جراحی یا درد مزمن مفاصل ناشی از استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید استفاده می‌شود. این مطالعه، اثربخشی و آسیب دوزهای مختلف دیفلونیزال را در زمینه درد متوسط تا شدید پس از جراحی آنالیز می‌کند.
ارزیابی اثربخشی، طول اثر، و عوارض جانبی مرتبط با تک-دوز دیفلونیزال خوراکی در مدیریت درمانی درد حاد پس از جراحی در بزرگسالان.
تا ژانویه 2010، برای یافتن مطالعات به جست‌وجو در Cochrane CENTRAL؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ و بانک اطلاعاتی تسکین درد آکسفورد (Oxford Pain Relief Database) پرداختیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده، دوسو-کور و کنترل شده با دارونما (placebo) از تجویز تک-دوز دیفلونیزال خوراکی در بزرگسالان مبتلا به درد حاد متوسط تا شدید پس از جراحی.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم کیفیت کارآزمایی را ارزیابی کرده و داده‌ها را استخراج کردند. داده‌های تسکین درد یا شدت درد استخراج شده و به پیامد دو-حالتی تعداد شرکت‌کنندگان با حداقل 50% تسکین درد طی 4 تا 6 ساعت تبدیل شدند، که از آن نسبت خطر (relative risk) و تعداد افراد مورد نیاز برای درمان برای رسیدن به یک منفعت (NNT) محاسبه شدند. تعداد شرکت‌کنندگانی که در بازه‌های زمانی مشخص داروی نجات دریافت کردند، و زمان سپری‌شده تا استفاده از داروی نجات، به عنوان معیارهای بیشتری از اثربخشی درمان در نظر گرفته شدند. اطلاعاتی را در مورد عوارض جانبی و تعداد موارد خروج از مطالعه گردآوری کردیم.
نه مطالعه از جراحی‌های دندان‌پزشکی، ارتوپدی و زنان معیارهای ورود را برآورده کرده، و دوزهای دیفلونیزال از 125 میلی‌گرم تا 1000 میلی‌گرم بودند.
برای دیفلونیزال 1000 میلی‌گرم، NNT برای حداقل 50% تسکین درد طی 4 تا 6 ساعت برابر با 2.1 (1.8 تا 2.6) (6 مطالعه، 391 شرکت‌کننده) بود؛ NNT برای پیشگیری از انجام دوباره درمان طی 6 ساعت معادل 1.9 (1.7 تا 2.3)، و طی 12 ساعت برابر با 2.2 (1.9 تا 2.7) (6 مطالعه، 409 شرکت‌کننده) گزارش شد. تعداد بیشتری از شرکت‌کنندگان با دیفلونیزال 100 میلی‌گرم نسبت به دارونما دچار عارضه جانبی شدند، اما هیچ کدام جدی نبوده یا منجر به ترک درمان نشدند.
برای دیفلونیزال 500 میلی‌گرم، NNT برای حداقل 50% تسکین درد طی 4 تا 6 ساعت برابر با 2.6 (2.1 تا 3.3) (6 مطالعه، 357 شرکت‌کننده) بود؛ NNT برای پیشگیری از انجام دوباره درمان طی 6 ساعت معادل 2.6 (2.1 تا 3.4) (6 مطالعه، 390 شرکت‌کننده)، و طی 12 ساعت برابر با 2.9 (2.3 تا 4.0) (5 مطالعه، 329 شرکت‌کننده) گزارش شد. عوارض جانبی این دوز از دارو تفاوت معنی‌داری با دارونما نداشت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.