لورنوکسیکام یک داروی ضد-التهابی غیر-استروئیدی (NSAID) است که به عنوان داروی مسکّن (analgesic) استفاده می‌شود. سطح بالایی از تسکین درد پس از دریافت تک-دوز لورنوکسیکام 8 میلی‌گرم توسط حدود 45% از کسانی که دچار درد متوسط تا شدید دندان پس از جراحی بودند، در مقایسه با حدود 10% از افراد درمان‌شده با دارونما، به دست آمد. این قابل مقایسه با نسبتی از تجربه تسکین درد مشابه با ایبوپروفن 200 تا 400 میلی‌گرم است. عوارض جانبی عموما خفیف بوده و تفاوتی با دارونما در این مطالعات تک-دوز نداشتند. داده‌های کافی برای ارزیابی طول اثر وجود نداشت، اما احتمالا مشابه با ایبوپروفن 200 میلی‌گرم است.
بر اساس داده‌های محدود، لورنوکسیکام خوراکی در درمان درد حاد متوسط تا شدید پس از جراحی موثر است. عوارض جانبی این دوز از دارو تفاوت معنی‌داری با دارونما نداشت.
لورنوکسیکام (lornoxicam) یکی از داروهای کلاس دارویی اکسیکام از داروهای ضد-التهابی غیر-استروئیدی (NSAIDs) است، که تا حدودی از طریق مهار غیر-انتخابی سیکلو-اکسیژناز-1 و -2 اثرات ضد-درد و تب‌بر ایجاد می‌کند. این دارو برای استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، درد حاد کمری-سیاتیک و برای مدیریت درد پس از جراحی تجویز می‌شود. لورنوکسیکام در 31 کشور در اروپا، خاورمیانه، خاور دور و آمریکای جنوبی در دسترس بوده، و به‌طور گسترده‌ای تجویز می‌شود.
ارزیابی اثربخشی، زمان سپری‌شده تا شروع اثر بی‌دردی، زمان سپری شده تا استفاده از داروی نجات (rescue medication) و هر گونه عوارض جانبی مرتبط با تک-دوز لورنوکسیکام خوراکی در مدیریت درمانی درد حاد پس از جراحی.
ما CENTRAL؛ MEDLINE؛ EMBASE و PubMed را تا جون 2009 جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده، دوسو-کور، و کنترل شده با دارونما (placebo) از تک-دوز خوراکی لورنوکسیکام برای تسکین درد متوسط تا شدید پس از جراحی در بزرگسالان.
مطالعات از نظر کیفیت روش‌شناسی (methodology) ارزیابی شده و داده‌ها توسط دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم استخراج شدند. از مجموع تسکین درد (summed total pain relief; TOTPAR) طی 6 ساعت (TOTPAR 6) استفاده کردیم تا تعداد شرکت‌کنندگان را با حداقل 50% تسکین درد محاسبه کنیم. از این نتایج برای محاسبه سود نسبی در مقایسه با دارونما (placebo)، و تعداد افراد مورد نیاز برای درمان (NNT) تا یک شرکت‌کننده به حداقل 50% تسکین درد طی 6 ساعت برسد، با 95% فواصل اطمینان (CIs)، استفاده کردیم. تعدادی از شرکت‌کنندگان که در بازه‌های زمانی مشخص داروی نجات دریافت کردند، و زمان سپری‌شده تا استفاده از داروی نجات، به عنوان معیارهای بیشتری از اثربخشی درمان در نظر گرفته شدند. اطلاعاتی در مورد عوارض جانبی و تعداد موارد خروج از مطالعه گردآوری شد.
سه مطالعه، با 628 شرکت‌کننده، معیارهای ورود را برآورده کردند؛ 434 شرکت‌کننده با دوزهای مختلف (2 تا 32 میلی‌گرم) از لورنوکسیکام، 118 شرکت‌کننده با دارونما، و 76 نفر با دیگر درمان‌های فعال تحت درمان قرار گرفتند. همه شرکت‌کنندگان پس از کشیدن دندان مولر سوم درد داشتند، و مدت مطالعه 8 تا 24 ساعت بود. عدد NNT برای حداقل 50% تسکین درد طی 6 ساعت پس از دریافت یک دوز 8 میلی‌گرمی از لورنوکسیکام برابر با 2.9 (2.3 تا 4.0) بود. داده‌های کافی برای آنالیز دوزهای دیگر یا استفاده از داروهای نجات وجود نداشت. وقوع عوارض جانبی جدی یا انصراف از ادامه درمان در هیچ یک از مطالعات گزارش نشدند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.