نقش سم بوتولینوم تزریقی در سندرم درد میوفشیال (یک بیماری دردناک که می‌تواند روی هر عضله‌ای در بدن تاثیر بگذارد) در بزرگسالان

سندرم درد میوفشیال (myofascial pain syndrome; MPS) یک سندرم درد عضلانی ناحیه‌ای است که با حضور نقاط ماشه‌ای (نقاط دردناک) در یک یا تعدادی از عضلات تشخیص داده می‌شود. درد را می‌توان در محلی که نقطه ماشه واقع شده احساس کرد یا دور از آن ناحیه، هنگامی که عضله تحت فشار قرار می‌گیرد، که به آن درد ارجاعی گفته می‌شود. سم بوتولینوم، یک ماده شیمیایی قوی است که ارتباط میان اعصاب و عضلات را مسدود کرده و از انقباضات عضلانی در ماهیچه‌هایی که نقاط ماشه‌ای در آنها قرار دارند جلوگیری می‌کند، که ممکن است پس از تزریق در ناحیه مبتلا باعث تسکین درد شود. هدف این مرور، ارزیابی میزان تاثیر سم بوتولینوم در کاهش درد در بیماران مبتلا به MPS بود. چهار مطالعه را با حضور 233 شرکت‌کننده شناسایی کردیم که به مقایسه سم بوتولینوم A با دارونما (گروه کنترل) پرداختند. شواهد غیر-قطعی برای حمایت از استفاده از سم بوتولینوم در درمان MPS وجود داشت. پیش از نتیجه‌گیری قاطع در مورد اثربخشی و بی‌خطری تجویز آن، انجام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده و با کیفیت بالا در زمینه بررسی سم بوتولینوم در درمان MPS الزامی است.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

از زمان نخستین انتشار این مرور، هیچ مطالعه جدیدی یافت نشد. شواهد غیر-قطعی برای حمایت از استفاده از سم بوتولینوم در درمان MPS بر اساس داده‌های چهار مطالعه با مجموع 233 شرکت‌کننده وجود دارد، که به نظر ما برای گنجاندن در این مرور، از کیفیت کافی برخوردار بودند. به دلیل ناهمگونی میان مطالعات، انجام متا‌آنالیزها ممکن نبود. ما پیشنهاد می‌کنیم که در مطالعات آینده از همان متدولوژی برای ارزیابی درد، یک دوز استاندارد درمان، پیگیری حداقل به مدت چهار ماه (برای مشاهده منحنی حداکثر و حداقل اثر دارو) و ارائه مناسب داده‌ها استفاده شود. پیش از نتیجه‌گیری قاطع در مورد اثربخشی و بی‌خطری آن، RCTهایی با کیفیت بالاتر در زمینه کاربرد سم بوتولینوم در درمان MPS باید انجام شود.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

این یک نسخه به‌روز شده از مرور اصلی کاکرین است که در شماره 4، 2012 منتشر شد. سندرم درد میوفشیال (myofascial pain syndrome; MPS)، یک سندرم درد عضلانی ناحیه‌ای است که با حضور نقاط ماشه‌ای، نقاط دردناک در یک یا تعدادی از عضلات، مشخص می‌شود. درد را می‌توان در محلی که نقطه ماشه واقع شده احساس کرد یا دور از آن ناحیه، وقتی عضله تحت فشار قرار می‌گیرد، درد احساس می‌شود (درد ارجاعی). سم بوتولینوم، پروتئینی است که توسط باکتری کلستریدیوم بوتولینوم (Clostridium botulinum) تولید می‌شود و یک نوروتوکسین قوی است که در نهایت از انقباضات عضلانی جلوگیری می‌کند. این ماده قادر است عضلات دردناک را به‌طور انتخابی ضعیف کرده و چرخه درد را قطع کند.

اهداف: 

ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری (safety) سم بوتولینوم‌‌ A؛ (BTXA)، در درمان سندرم درد میوفشیال (MPS)، به استثنای MPS در عضلات ناحیه گردن و سر.

روش‌های جست‌وجو: 

این یک نسخه به‌روز شده از مرور اصلی کاکرین است که در شماره 4، 2012 منتشر شد. راهبرد جست‌وجو برای این به‌روز‌رسانی، مشابه مرور اصیل بود و CENTRAL را در کتابخانه کاکرین (The Cochrane Library) (2013، شماره 11 از 12)؛ MEDLINE (OVID) (2012 تا 29 نوامبر 2013) و EMBASE (OVID) (2012 تا 27 نوامبر2013) جست‌وجو کردیم. راهبرد جست‌وجو شامل اصطلاحاتی برای درد میوفشیال و سم بوتولینوم بود. برای مرور اصیل، همچنین پایگاه ثبت تخصصی گروه مرور درد، مراقبت تسکینی و حمایتی (PaPaS) در کاکرین را تا دسامبر 2011، PubMed (از 1966 تا 2011) و LILACS (از 1982 تا 2011) را جست‌وجو کردیم. هیچ‌گونه محدودیت زبانی اعمال نشد.

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) را در مورد استفاده از سم بوتولینوم در درمان شرکت‌کنندگان مبتلا به MPS وارد کردیم. مطالعات مربوط به MPS ناحیه گردن و سر را از این مرور حذف کردیم، زیرا پیش از این در مرورهای سیستماتیک موجود ارزیابی شده بودند. تشخیص MPS را بر اساس شناسایی نقاط ماشه‌ای در نوار کششی (taut band) از طریق لمس ندول‌های حساس، پاسخ کششی موضعی و الگوهای خاص درد ارجاعی مرتبط با هر نقطه ماشه، در نظر گرفتیم.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مطالعات شناسایی شده را غربالگری، داده‌ها را استخراج، کیفیت کارآزمایی را ارزیابی و نتایج را با استفاده از معیارهای گروه مرور PaPaS کاکرین آنالیز کردند.

نتایج اصلی: 

چهار مطالعه با مجموع 233 شرکت‌کننده که به مقایسه BTXA با دارونما پرداختند، معیارهای ورود را به این مرور داشتند. در یک مطالعه با مقایسه BTXA و دارونما و با حضور145 شرکت‌کننده، نرخ بهبودی قابل‌توجهی در نمرات شدت درد و مدت زمان درد روزانه مشاهده شد. سه مطالعه دیگر نشان دادند که تفاوتی با اهمیت آماری میان BTXA و دارونما در شدت درد وجود نداشت.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information