تک-دوز تیاپروفنیک اسید خوراکی در درمان درد حاد پس از جراحی در بزرگسالان

درد معمولا پس از جراحی احساس می‌شود. این وضعیت معمولا برای آزمایش اینکه داروها، مسکّن‌های موثر در شرکت‌کنندگان مبتلا به درد متوسط یا شدید هستند یا خیر، استفاده می‌شوند. در این مورد، هیچ مطالعه‌ای را پیدا نکردیم که تیاپروفنیک اسید خوراکی را در برابر دارونما آزمایش کرده باشد. این امکان وجود دارد که مطالعات انجام شده باشند، اما گزارش نشده باشند، زیرا فقط برای ثبت تیاپروفنیک اسید در مراجع صدور مجوز در سراسر جهان استفاده شده است. با این حال، این یک شکاف مهم در دانش ما باقی می‌گذارد، و به این معنی است که نمی‌توانیم در مورد استفاده از تیاپروفنیک اسید خوراکی برای شرایط حاد دردناک مطمئن باشیم.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

در غیاب شواهدی مبنی بر اثربخشی تیاپروفنیک اسید خوراکی در درد حاد پس از جراحی، استفاده از آن در این اندیکاسیون در حال حاضر موجه نیست. از آنجا که کارآزمایی‌ای در دست نیست تا به وضوح اثربخشی آنالژزیک را در ابتدایی‌ترین مطالعات درد حاد نشان ‌دهند، استفاده از آن در دیگر اندیکاسیون‌ها ‌باید به دقت ارزیابی شود. با توجه به تعداد زیاد داروهای موجود از این دسته و کلاس‌های دارویی مشابه که موثر هستند، هیچ دستور کار تحقیقاتی فوری برای این داروی خاص وجود ندارد.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

تیاپروفنیک اسید (tiaprofenic acid) یک داروی غیر-استروئیدی ضد-التهابی (NSAID) است. این دارو به‌طور گسترده‌ای در سراسر جهان در دسترس است، و‌ اندیکاسیون تجویز آن برای استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، اسپوندیلیت آنکیلوزان، اختلالات اطراف مفصلی، و کشیدگی و رگ‌به‌رگ شدن است. این مرور به دنبال ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری (safety) مصرف تیاپروفنیک اسید خوراکی در درمان درد حاد پس از جراحی، با استفاده از مطالعات بالینی بیماران مبتلا به درد ثابت‌شده، و با پیامدهای اندازه‌گیری شده عمدتا طی 6 ساعت با استفاده از روش‌های استاندارد بود. این نوع مطالعه چندین دهه است که برای اثبات اینکه داروها دارای خواص ضد-درد هستند، استفاده شده است.

اهداف: 

ارزیابی اثربخشی تک-دوز تیاپروفنیک اسید خوراکی در درد حاد پس از جراحی، و هر گونه عوارض جانبی مرتبط.

روش‌های جست‌وجو: 

به جست‌وجو در Cochrane CENTRAL؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ و بانک اطلاعاتی تسکین درد آکسفورد (Oxford Pain Relief Database) تا جون 2009 پرداختیم.

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده، دوسو-کور و کنترل شده با دارونما درباره تجویز تک-دوز تیاپروفنیک اسید خوراکی در بزرگسالان مبتلا به درد حاد متوسط تا شدید پس از جراحی.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم کیفیت کارآزمایی را ارزیابی کرده و داده‌ها را استخراج کردند. ما برنامه‌ریزی کردیم که از ناحیه زیر منحنی «تسکین درد در مقابل زمان» استفاده کنیم تا با استفاده از معادلات معتبر، نسبتی از شرکت‌کنندگان را محاسبه کنیم که با تیاپروفنیک اسید به حداقل 50% تسکین درد طی 4 تا 6 ساعت دست یافتند؛ استفاده از تعداد افراد مورد نیاز برای درمان برای رسیدن به یک منفعت (NNT)؛ نسبتی از شرکت‌کنندگان که از داروی ضد-درد نجات در یک دوره زمانی مشخص استفاده کردند؛ زمان سپری شده تا استفاده از داروی ضد-درد نجات؛ اطلاعات در مورد عوارض جانبی و خروج از مطالعه.

نتایج اصلی: 

هیچ یک از یازده مطالعه شناسایی‌شده توسط جست‌وجوها، به بررسی دقیق تیاپروفنیک اسید خوراکی در برابر دارونما در بیماران مبتلا به درد پس از جراحی نپرداختند و بنابراین هیچ نتیجه‌ای در دسترس نیست.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information