درد حاد پس از بروز آسیب، اغلب خیلی سریع احساس می‌شود. بسیاری از افرادی که جراحی می‌کنند، پس از آن دچار درد متوسط یا شدیدی می‌شوند. افراد مبتلا به درد برای آزمایش داروهای مسکّن استفاده می‌شوند. آنها اغلب دندان عقل را کشیده بودند. درد اغلب با مسکّن‌های خوراکی درمان می‌شود. نتایج را می‌توان به انواع دیگر درد حاد هم تعمیم داد.
مجموعه‌ای از مرورهای کاکرین به این موضوع می‌پردازند که مسکّن‌ها چه عملکردی دارند. این مرور به دارویی به نام دکسی‌بوپروفن می‌پردازد، که نوعی ایبوپروفن است. تصور می‌شود که داروی مذکور با دوز پائین‌تر، همان میزان تسکین درد را ایجاد می‌کند.
ما دو کارآزمایی بالینی را با 313 نفر پیدا کردیم. دکسی‌بوپروفن در تک-دوزهای 200 میلی‌گرم یا 400 میلی‌گرم احتمالا باعث تسکین مفید درد می‌شود. تعداد اندک مطالعات، و افراد حاضر در آنها، به این معنی بود که هیچ نتیجه معقولی از سود یا ضرر پس از مصرف دارو در دسترس قرار ندارد.
اطلاعات حاصل از این دو مطالعه در مورد درد حاد پس از جراحی نشان می‌دهد که دکسی‌بوپروفن ممکن است یک مسکّن مفید باشد، اما در دوزهایی نه لزوما بسیار متفاوت از راسمیک ایبوپروفن، که شواهد بسیار بیشتری برای آن وجود دارد.
این مرور یک به‌روزرسانی از مرور منتشر شده قبلی در بانک اطلاعاتی مرورهای سیستماتیک کاکرین (شماره 3، 2009) در مورد تک-دوز دکسی‌بوپروفن [S(+)-ibuprofen] خوراکی در درمان درد حاد پس از جراحی در بزرگسالان است.
دکسی‌بوپروفن (dexibuprofen) یک داروی غیر-استروئیدی ضد-التهابی (NSAID) است که مجوز استفاده در بیماری‌های روماتیسمی و دیگر اختلالات عضلانی‌اسکلتی را در بریتانیا داشته، و به‌طور گسترده‌ای در کشورهای دیگر جهان در دسترس است. این یک ایزومر فعال از ایبوپروفن است. این مرور به دنبال ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری (safety) مصرف دکسی‌بوپروفن خوراکی در درمان درد حاد پس از جراحی، با استفاده از مطالعات بالینی در بیماران مبتلا به درد ثابت‌شده، و با پیامدهای اندازه‌گیری‌شده، عمدتا طی چهار تا شش ساعت، با استفاده از روش‌های استاندارد، بود. این نوع مطالعه چندین دهه است که برای اثبات اینکه داروها دارای خواص ضد-درد هستند یا خیر، استفاده شده است.
بررسی اثربخشی و عوارض جانبی تک-دوز دکسی‌بوپروفن در مدیریت بالینی درد حاد پس از جراحی، با استفاده از روش‌هایی که اجازه مقایسه آن را با دیگر آنالژزیک‌های ارزیابی‌شده در کارآزمایی‌های استاندارد با استفاده از روش‌ها و پیامدهای تقریبا یکسان فراهم کردند.
جست‌وجوها برای مرور اصیل در سال 2009 و جست‌وجوهای بعدی در آگوست 2013 انجام شدند. هیچ مطالعه منتشر شده جدیدی را در جست‌وجوی به‌روز شده پیدا نکردیم.
برای یافتن مطالعات تصادفی‌سازی شده از تجویز دکسی‌بوپروفن در تسکین درد حاد پس از جراحی، در MEDLINE؛ EMBASE؛ و CENTRAL (کتابخانه کاکرین)، و برای گزارش‌های کارآزمایی بالینی و خلاصه مطالعات منتشر شده و منتشر نشده از منابع اینترنتی جست‌وجو کردیم.
مطالعات بالینی تصادفی‌سازی شده، دوسو-کور، و کنترل‌شده با دارونما (placebo) از دکسی‌بوپروفن خوراکی برای تسکین درد حاد پس از جراحی در بزرگسالان.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم، کیفیت مطالعه را ارزیابی و داده‌ها را استخراج کردند. داده‌های تسکین درد یا شدت درد را استخراج کرده و به پیامد دو-حالتی تعداد شرکت‌کنندگان با حداقل 50% تسکین درد طی چهار تا شش ساعت تبدیل کردیم، که با استفاده از آنها، نسبت خطر (relative risk) و تعداد افراد مورد نیاز برای درمان برای رسیدن به یک منفعت (NNT) محاسبه شدند. تعداد شرکت‌کنندگانی که در بازه‌های زمانی مشخص داروی نجات دریافت کردند، و زمان سپری شده تا استفاده از داروهای نجات، به عنوان معیارهای بیشتری از اثربخشی درمان در نظر گرفته شدند. اطلاعاتی را در مورد عوارض جانبی و تعداد موارد خروج از مطالعه گردآوری کردیم.
داده‌های جدید برای این به‌روزرسانی از یک خلاصه کارآزمایی منتشر نشده (BR1160 1995) علاوه بر تک-مطالعه (Dionne 1998) که در مرور اصلی گنجانده شد، شناسایی شدند. در هر دو مطالعه، دکسی‌بوپروفن سطوح بالایی را از پاسخ به درمان نشان داد، به طوری که 51/96 (53%) شرکت‌کننده با دکسی‌بوپروفن 200 میلی‌گرم و 35/50 (70%) با دکسی‌بوپروفن 400 میلی‌گرم، در مقایسه با 75/147 (51%) با راسمیک ایبوپروفن (racemic ibuprofen) 400 میلی‌گرم، و 12/62 (13%) با دارونما، به حداقل 50% تسکین درد دست یافتند. تعداد شرکت‌کنندگان برای محاسبه NNTها به هر معنی بسیار کم بود. میانه (median) زمان سپری شده تا استفاده از مسکّن بیشتر برای همه درمان‌های فعال بیشتر از چهار ساعت، اما برای دارونما حدود دو ساعت بود.
عوارض جانبی عموما با شدت خفیف یا متوسط بوده و با حوادثی که معمولا با بیهوشی و جراحی همراه بود، مطابقت داشت. هیچ موردی از عوارض جانبی جدی یا مرگ‌ومیر دیده نشد.
داده‌های بیشتر نتیجه‌گیری‌ها را نسبت به مرور قبلی تغییر ندادند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.