تک-دوز ملوکسیکام خوراکی در درمان درد حاد پس از جراحی در بزرگسالان

درد معمولا پس از پروسیجرهای جراحی احساس می‌شود. این وضعیت معمولا برای آزمایش اینکه داروها، مسکّن‌های موثری در شرکت‌کنندگان مبتلا به درد متوسط یا شدید هستند یا خیر، استفاده می‌شوند. در این مورد، هیچ مطالعه‌ای را نیافتیم که ملوکسیکام خوراکی را در برابر دارونما (placebo) آزمایش کرده باشد. این امکان وجود دارد که مطالعات انجام شده باشند، اما گزارش نشده باشند، زیرا فقط برای ثبت ملوکسیکام در مراجع صدور مجوز در سراسر جهان استفاده شده‌اند. با این حال، این موضوع یک شکاف مهم را در دانش ما باقی می‌گذارد، و به این معنی است که نمی‌توانیم در مورد استفاده از ملوکسیکام خوراکی در شرایط حاد دردناک مطمئن باشیم.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

در غیاب شواهدی مبنی بر اثربخشی ملوکسیکام خوراکی در درد حاد پس از جراحی، در حال حاضر استفاده از آن برای این اندیکاسیون توجیه منطقی ندارد. از آنجا که کارآزمایی‌ای در دست نیست تا به وضوح اثربخشی ضد-دردی آن را در ابتدایی‌ترین مطالعات درد حاد نشان ‌دهند، استفاده از آن در دیگر اندیکاسیون‌ها ‌باید به دقت ارزیابی شود. با توجه به تعداد زیاد داروهای موجود از این دسته و کلاس‌های دارویی مشابه، هیچ دستور کار تحقیقاتی فوری برای بررسی این داروی خاص وجود ندارد.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

ملوکسیکام (meloxicam) یک داروی ضد-التهابی غیر-استروئیدی (NSAID) است که عمدتا در درمان دردهای مرتبط با آرتریت استفاده می‌شود. دوز خوراکی معمول آن برای استئوآرتریت، 15 میلی‌گرم در روز است، اما مصرف دوزهای پائین‌تر معادل 7.5 میلی‌گرم در بیماران مسن توصیه می‌شود. این مرور به دنبال ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری (safety) مصرف ملوکسیکام خوراکی در درمان درد حاد پس از جراحی، با استفاده از مطالعات بالینی در بیماران مبتلا به درد ثابت‌شده، و با پیامدهای اندازه‌گیری شده عمدتا طی 6 ساعت با استفاده از روش‌های استاندارد بود. چندین دهه است که این نوع مطالعه برای اثبات اینکه داروها دارای خواص ضد-دردی هستند یا خیر، استفاده شده است.

اهداف: 

ارزیابی اثربخشی تک-دوز ملوکسیکام خوراکی در درمان درد حاد پس از جراحی، و هر گونه عوارض جانبی مرتبط با آن.

روش‌های جست‌وجو: 

به جست‌وجو در Cochrane CENTRAL (شماره 2، 2009)، MEDLINE (جون 2009)، EMBASE (جون 2009)؛ بانک اطلاعاتی تسکین درد آکسفورد (Oxford Pain Relief Database) پرداختیم.

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی شده، دوسو-کور، و کنترل‌شده با دارونما (placebo) از ملوکسیکام خوراکی برای تسکین درد حاد پس از جراحی در بزرگسالان.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم کیفیت کارآزمایی را ارزیابی و داده‌ها را استخراج کردند. ما برنامه‌ریزی کردیم که از ناحیه زیر منحنی «تسکین درد در مقابل زمان» استفاده کنیم تا با استفاده از معادلات معتبر، نسبتی از شرکت‌کنندگان را محاسبه کنیم که با ملوکسیکام به حداقل 50% تسکین درد طی 4 تا 6 ساعت دست یافتند؛ استفاده از تعداد افراد مورد نیاز برای درمان برای رسیدن به یک منفعت (NNT)؛ نسبتی از شرکت‌کنندگان که از داروی ضد-درد نجات در یک دوره زمانی مشخص استفاده کردند؛ زمان سپری شده تا استفاده از داروی ضد-درد نجات؛ اطلاعات در مورد عوارض جانبی و موارد خروج از مطالعه.

نتایج اصلی: 

در جست‌وجوهایی که به دنبال یافتن مطالعات ملوکسیکام خوراکی در بیماران مبتلا به درد ثابت شده پس از جراحی بودند، هیچ مطالعه‌ای شناسایی نشد.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information