حالت تهوع، و استفراغ در اوایل بارداری بسیار شایع بوده و می‌تواند برای زنان بسیار ناراحت‌کننده و آزاردهنده باشد. درمان‌های زیادی برای زنان مبتلا به «بیماری صبحگاهی» در دسترس است، از جمله داروها و درمان‌های مکمل و جایگزین. به دلیل نگرانی‌هایی که مصرف داروها ممکن است بر رشد جنین تاثیر منفی بگذارد، این مرور با هدف بررسی اینکه این درمان‌ها موثر و بی‌خطر هستند یا خیر، انجام شد.
این مرور فاقد شواهدی با کیفیت بالا برای حمایت از هر توصیه‌ای در مورد مداخلات مورد استفاده بود. تعداد 41 کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده را بررسی کردیم که شامل 5449 زن در اوایل بارداری بود. این مطالعات اثربخشی بسیاری از درمان‌ها را، از جمله طب فشاری روی نقطه P6 روی مچ دست، آکوستیمولیشن (acustimulation)، طب سوزنی، زنجبیل، بابونه، ویتامین B6، روغن لیمو، روغن نعناع و چندین دارو که برای کاهش تهوع یا استفراغ استفاده می‌شوند، مورد بررسی قرار دادند. برخی از مطالعات فایده‌ای را در بهبود علائم تهوع و استفراغ برای زنان نشان دادند، اما به‌طور کلی اثرات ناسازگار و محدود بود. به‌طور کلی، مطالعات دارای خطر پائین سوگیری مربوط به کورسازی و گزارش‌دهی در مورد همه شرکت‌کنندگان حاضر در مطالعات بودند. با این حال، برخی از جنبه‌های مطالعات به‌طور ناقص گزارش شدند، به گونه‌ای که نحوه تخصیص شرکت‌کنندگان به گروه‌ها مشخص نبود و همه نتایج به‌طور کامل و واضح گزارش نشدند. اکثر مطالعات روش‌های مختلفی برای اندازه‌گیری نشانه‌های تهوع و استفراغ داشتند و بنابراین، نمی‌توانیم این یافته‌ها را با هم بررسی کنیم. تعداد کمی از مطالعات پیامدهای نامطلوب مادر و جنین را گزارش کردند و اطلاعات بسیار کمی در مورد اثربخشی درمان‌ها برای بهبود کیفیت زندگی زنان وجود داشت.
با توجه به شیوع بالای تهوع و استفراغ در اوایل بارداری، زنان و متخصصان سلامت نیاز به راهنمایی روشن در مورد مداخلات موثر و بی‌خطر، بر اساس شواهدی که به‌طور سیستماتیک بررسی شده‌اند، دارند. فقدان شواهدی با کیفیت بالا برای حمایت از هر مداخله خاصی دیده می‌شود. این به معنای بی‌اثر بودن مداخلات بررسی شده نیست، اما شواهد قوی برای هر مداخله وجود ندارد. مشکلات موجود در تفسیر و ادغام نتایج مطالعات وارد شده در این مرور، نیاز به نتایج و رویکردهای خاص، منسجم و واضح توجیه‌شده را برای اندازه‌گیری در مطالعات تحقیقاتی برجسته می‌کند.
بسیاری از زنان در اوایل بارداری دچار تهوع و استفراغ می‌شوند. این وضعیت تاثیرات جسمانی، اجتماعی و روانی قابل‌توجهی بر زنانی بر جای می‌گذارد که دچار این نشانه‌ها می‌شوند. این به‌روزرسانی مروری است در زمینه مداخلات اعمال شده برای مدیریت بالینی تهوع و استفراغ در اوایل بارداری که آخرین‌بار در سال 2014 منتشر شد.
ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری (safety) همه مداخلات برای مدیریت بالینی تهوع و استفراغ در اوایل بارداری، تا هفته 20 بارداری.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان کاکرین، Cochrane Complementary Medicine Field's Trials Register (19 ژانویه 2015) و فهرست منابع مطالعات بازیابی شده را جست‌وجو کردیم.
همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده در مورد هر مداخله‌ای برای مدیریت بالینی تهوع و استفراغ در اوایل بارداری. کارآزمایی‌های مرتبط با مداخلات مربوط به مدیریت درمانی استفراغ شدید در دوران بارداری (hyperemesis gravidarum) را کنار گذاشتیم که توسط دیگر مطالعات مروری کاکرین پوشش داده شده بود. کارآزمایی‌های شبه-تصادفی‌سازی شده و کارآزمایی‌های دارای طراحی متقاطع (cross-over) از این مرور خارج شدند.
چهار نویسنده مرور، به صورت جفتی، واجد شرایط بودن کارآزمایی ها را بررسی کرده و به‌طور مستقل از هم خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کرده و داده‌ها را از کارآزمایی‌های وارد شده استخراج کردند.
چهل-یک مطالعه، شامل 5449 زن، معیارهای ورود را به مطالعه داشتند. این کارآزمایی‌ها مداخلات بسیاری را از جمله طب فشاری، آکوستیمولیشن (acustimulation)، طب سوزنی، زنجبیل، بابونه، روغن لیمو، روغن نعناع، ویتامین B6 و چندین داروی ضد-استفراغ را پوشش دادند. هیچ مطالعه‌ای شامل رژیم غذایی و دیگر مداخلات سبک زندگی وجود نداشت. شواهد در مورد اثربخشی طب فشاری P6، طب فشاری گوش (auricular) و آکوستیمولیشن نقطه P6 محدود بود. طب سوزنی (P6 یا سنتی) هیچ فایده قابل‌توجهی را برای زنان در دوران بارداری نشان نداد. استفاده از محصولات زنجبیل ممکن است برای زنان مفید باشد، اما شواهد اثربخشی آن محدود بوده و هم‌سو و سازگار نبود، اگرچه سه مطالعه اخیر از زنجبیل نسبت به دارونما حمایت می‌کنند. فقط شواهد محدودی از کارآزمایی‌ها برای حمایت از تجویز عوامل دارویی از جمله ویتامین B6، داکسی‌لامین-پیریدوکسوئین و دیگر داروهای ضد-تهوع برای تسکین تهوع و استفراغ خفیف یا متوسط وجود داشت. اطلاعات کمی در مورد پیامدهای نامطلوب مادر و جنین و پیامدهای روانی، اجتماعی یا اقتصادی به دست آمد.
به دلیل ناهمگونی در شرکت‌کنندگان مطالعه، مداخلات، گروه‌های مقایسه و پیامدهای اندازه‌گیری یا گزارش‌شده، نتوانستیم یافته‌های مطالعات را برای اکثر پیامدها تجمیع کنیم. کیفیت روش‌شناسی (methodology) مطالعات وارد شده متغیر بود. خطر سوگیری مرتبط با سوگیری عملکرد، سوگیری تشخیص و سوگیری ریزش نمونه (attrition bias) برای اکثر مطالعات پائین بود. خطر سوگیری انتخاب برای بسیاری از مطالعات نامشخص بوده و تقریبا نیمی از مطالعات همه پیامدهای از پیش تعیین شده را به‌طور کامل یا واضح گزارش نکردند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.