زایمان سزارین عملی است که روی بسیاری از زنان باردار برای به دنیا آوردن نوزاد انجام میشود. حین زایمان سزارین میتوان مادر را در چند موقعیت روی میز جراحی قرار داد. همچنین میتوان از گوهها (wedges) یا بالشتکها (cushions) برای تغییر موقعیت مادر روی میز استفاده کرد و از دستگاههایی برای جابهجایی رحم به صورت جانبی بهره برد. این مرور با هدف ارزیابی بهترین وضعیت قرارگیری برای مادر حین جراحی انجام شد.
نویسندگان مرور 11 کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده را با مجموع 857 زن شناسایی کرده و دریافتند که تفاوت کمی میان کارآزماییها برای حمایت یا رد استفاده از موقعیتها، بالشتکها، گوهها یا جابهجا کنندههای مختلف وجود دارد. هیچ مطالعهای تاثیر موقعیت را بر خطر بروز عوارض جراحی ارزیابی نکرد.
انجام مطالعات بیشتری در مورد این موضوع مورد نیاز است.
شواهد محدودی وجود دارد که ارزش استفاده از کج کردن یا خم کردن میز، استفاده از گوهها و بالشتکها یا استفاده از جابهجا کنندههای مکانیکی را تایید یا رد کند. وضعیت شیب جانبی چپ ممکن است بهتر از شیب جانبی راست بوده و جابهجا کنندههای دستی ممکن است بهتر از شیب جانبی چپ باشند، اما انجام مطالعات بزرگتر با دادههای قویتر برای تایید این یافتهها مورد نیاز هستند.
حین انجام زایمان سزارین، مادران میتوانند در موقعیتهای مختلفی قرار گیرند. میزهای جراحی را میتوان به صورت جانبی، به سمت بالا، پائین یا خمیده تنظیم کرد و میتوان از گوهها (wedges) یا بالشتکها (cushions) استفاده کرد. در حال حاضر هیچ اتفاق نظری در مورد بهترین وضعیت قرارگیری وجود ندارد.
ما تمام دادههای موجود را در مورد وضعیت قرارگیری ارزیابی کردیم تا مشخص شود موقعیت ایدهآلی در طول زایمان سزارین وجود دارد که پیامدها را بهبود بخشد.
ما پایگاه ثبت کارآزمایی گروه بارداری و زایمان در کاکرین (20 آگوست 2012)، PubMed (1966 تا 20 آگوست 2012) را جستوجو کرده و منابع مقالات بازیابیشده را به صورت دستی جستوجو کردیم.
کارآزماییهای تصادفیسازی شده از زنان تحت زایمان سزارین برای مقایسه موقعیتهای مختلف قرارگیری.
دو نویسنده مرور واجد شرایط بودن و کیفیت کارآزمایی را ارزیابی کرده و دادهها را استخراج کردند.
ما 22 مطالعه را با مجموع 857 زن شناسایی کردیم. ما 11 مطالعه را وارد و 11 مطالعه را خارج کردیم. کارآزماییهای واردشده از کیفیت متغیر با حجم نمونه کوچک برخوردار بودند. بیشتر مقایسهها، دادههایی از فقط یک کارآزمایی داشتند. این یک مشکل بوده و قابلیت کاربرد نتایج را محدود میکند.
بروز آمبولی هوا تحت تاثیر وضعیت سر به سمت بالا در مقایسه با موقعیت افقی قرار نگرفت (میانگین خطر نسبی (RR): 0.85؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.28 تا 2.57؛ Tau² = 0.50؛ I² = 74%).
ما هیچ تغییری را در بروز اپیزودهای هیپوتنسیو هنگام مقایسه شیب جانبی چپ (left lateral tilt) (RR: 0.11؛ 95% CI؛ 0.01 تا 1.94)، شیب جانبی راست (right lateral tilt) (RR: 1.25؛ 95% CI؛ 0.39 تا 3.99)، گوه کمری لگنی راست (right lumbar pelvic wedge) (RR: 0.85؛ CI؛ 0.53 تا 1.37) و شیب سر به پائین (head down tilt) (RR: 1.07؛ 95% CI؛ 0.81 تا 1.42) با موقعیتهای افقی پیدا نکردیم. ما هیچ تغییری را در اپیزودهای هیپوتنسیو هنگام مقایسه شیب جانبی کامل (full lateral tilt) با شیب 15 درجه پیدا نکردیم (RR: 1.20؛ 95% CI؛ 0.80 تا 1.79). اپیزودهای هیپوتنسیو با جابهجا کنندههای دستی کاهش یافته (RR: 0.11؛ 95% CI؛ 0.03 تا 0.45)، و با گوه کمری راست در مقایسه با گوه لگنی راست (RR: 1.64؛ 95% CI؛ 1.07 تا 2.53) و با شیب جانبی راست در مقایسه با شیب جانبی چپ (RR: 3.30؛ 95% CI؛ 1.20 تا 9.08) افزایش یافتند.
موقع مقایسه شیب جانبی چپ (MD: 2.70؛ 95% CI؛ 1.47- تا 6.87) یا شیب سر به پائین (MD: -3.00؛ 95% CI؛ 8.38- تا 2.38) با موقعیتهای افقی یا شیب کامل جانبی با شیب 15 درجه (MD: -5.00؛ 95% CI؛ 11.45- تا 1.45)، نوع موقعیت بر فشار خون سیستولیک تاثیری نداشت. جابهجا کنندههای دستی، کاهش افت میانگین فشار خون سیستولیک را در مقایسه با شیب جانبی چپ نشان دادند (MD: -8.80؛ 95% CI؛ 13.08- تا 4.52-).
موقع مقایسه شیب جانبی چپ در مقایسه با موقعیتهای افقی، نوع موقعیت بر فشار خون دیاستولیک تاثیری نداشت (MD: -1.90؛ 95% CI؛ 5.28- تا 1.48). میانگین فشار دیاستولیک در وضعیت شیب سر به پائین (MD: -7.00؛ 95% CI؛ 12.05- تا 1.95-) در مقایسه با موقعیتهای افقی کمتر بود.
هنگام مقایسه موقعیتهای مختلف، هیچ تغییری با اهمیت آماری در میزان نبض مادر، آپگار پنج دقیقه، pH خون مادر یا pH خون بند ناف مشاهده نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.