نوزادانی که با وزن کمتر از 1500 گرم یا کمتر از 32 هفته به دنیا می‌آیند در معرض خطر ابتلا به رتینوپاتی پره‌ماچوریتی (retinopathy of prematurity)، یک وضعیت چشمی بالقوه برای نابینایی، قرار دارند، و بنابراین ارزیابی معمول چشم‌پزشکی انجام می‌شود. این فرایند یک منبع شناخته‌شده درد و ناراحتی برای نوزادان نارس است. این مرور نشان می‌دهد که رتینوپاتی پره‌ماچوریتی یک معاینه دردناک است و استفاده از قطره‌های چشمی بی‌حس کننده موضعی بلافاصله پیش از معاینه چشم با کاهش نمره درد همراه است، که با نمرات درد معتبر ارزیابی می‌شود. انجام تحقیقات برای تعیین قطره چشمی بی‌حس کننده موضعی مطلوب و دیگر روش‌های بالقوه مهم کاهش درد، از جمله قنداق کردن، و استفاده از ساکاروز، مورد نیاز است.
تجویز موضعی پروپاراکائین 30 ثانیه پیش از ارزیابی چشمی، با کاهش نمره درد به خصوص در زمان قرار دادن اسپکولوم همراه بود. بااین‌حال، علیرغم درمان، غربالگری همچنان یک روش دردناک است و باید نقش مداخلات غیردارویی و دارویی از جمله عوامل بی‌حس کننده موضعی مختلف در کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده آتی مشخص شود.
معاینات غربالگری رتینوپاتی پره‌ماچوریتی (retinopathy of prematurity; ROP) به‌طور معمول در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان انجام می‌شود و یکی از علل شناخته‌شده ایجاد درد در نوزادان است.
تعیین تاثیر استفاده از قطره چشمی بی‌حس کننده موضعی در مقایسه با دارونما (placebo) یا عدم درمان بر درد نوزادانی که تحت غربالگری ROP قرار می‌گیرند.
از روش‌های جست‌وجوی استاندارد گروه مرور نوزادان در کاکرین استفاده کردیم، که شامل جست‌وجو در پایگاه ثبت گروه نوزادان در کاکرین و پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL، کتابخانه کاکرین ، شماره 10، 2010) بود. مطالعات مرتبط را با جست‌وجو در موارد زیر شناسایی کردیم: (1) بانک‌های اطلاعاتی کتاب‌شناختی (bibliographic) کامپیوتری: MEDLINE (1966 تا اکتبر 2010)، EMBASE (1988 تا اکتبر 2010) و Web of Science (1975 تا مارچ 2010)؛ (2) بانک اطلاعاتی کارآزمایی‌های پری‌ناتال آکسفورد. چکیده‌های PAS را از سال 2000 تا 2010 به‌صورت الکترونیکی جست‌وجو کرده و چکیده‌های ESPR را از سال 2000 تا 2009 به صورت دستی جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده، یا کارآزمایی‌های شبه-تصادفی‌سازی و کنترل‌شده، یا کارآزمایی‌های متقاطع (cross-over) تصادفی‌سازی شده واجد شرایط بودند.
از روش‌های استاندارد گروه مطالعه مروری نوزادان در کاکرین استفاده کردیم.
دو مطالعه را برای ورود شناسایی کردیم. هر دو مورد، کارآزمایی‌های متقاطع تصادفی‌سازی شده بودند که در مراکز تکی انجام شدند. هر دو مطالعه از نمره پروفایل درد در نوزاد نارس (Premature Infant Pain Profile; PIPP) به‌عنوان معیاری برای پاسخ به درد استفاده کردند. روش‌های مختلف ارزیابی نمرات PIPP از جمله نمره PIPP مطلق، نمره PIPP > 10 یا > 12 و افزایش در PIPP ≥ 4 نسبت به مقدار پایه ارائه می‌شوند. کاهش غیرقابل توجهی در نمرات درد در یک دقیقه و افزایش غیرقابل توجهی در پنج دقیقه پس از قرار دادن اسپکولوم (speculum) دیده شد. نمره PIPP > 12 در یک دقیقه منجر به کاهش معنی‌دار از نظر آماری در تعداد بیمارانی شد که دچار درد شدند (خطر نسبی (RR) معمول: 0.56؛ 95% CI؛ 0.36 تا 0.89؛ تفاوت خطر (RD) معمول: 0.23-؛ 95% CI؛ 0.39- تا 0.86-؛ تعداد افراد مورد نیاز جهت درمان تا رسیدن به یک مزیت درمان (number needed to treat for a benefit; NNTB): 4). هنگامی که درد به‌صورت افزایش در PIPP> 4 تعریف شد، از نظر آماری، کاهش معنی‌داری در تعداد مطلق بیمارانی گزارش شد که دچار درد در یک دقیقه شدند (RR معمول: 0.70؛ 95% CI؛ 0.52 تا 0.94؛ RD معمول: 0.19-؛ 95% CI؛ 0.34- تا 0.04-؛ NNTB: 5.3).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.