بیماران زیادی از سیر (garlic) به دلیل تاثیرات آن بر کاهش فشار خون استفاده می‌کنند. در این آنالیز، شواهد موجود کنونی را برای تعیین تاثیر مصرف سیر بر حوادث قلبی‌عروقی و مرگ‌ومیر در بیماران مبتلا به فشار خون بالا بررسی کردیم. بر اساس داده‌های دو کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده که مصرف سیر را با دارونما (placebo) در بیماران مبتلا به فشار خون بالا مقایسه کردند، به نظر می‌رسد که مصرف سیر در مقایسه با دارونما ممکن است باعث کاهش فشار خون شود، اما شواهد موجود کنونی برای تعیین اینکه مصرف سیر در مقابل دارونما مزیت درمانی از نظر کاهش خطر وقوع بیماری‌های قلبی‌عروقی و مرگ‌ومیر داشته باشد، کافی نیست. اطلاعات مربوط به بی‌خطری (safety) مصرف سیر، به عنوان یک عامل درمانی، در این جمعیت نیز وجود ندارد. انجام کارآزمایی‌های بیشتر (و به اندازه کافی بزرگ) برای مقایسه چندین دوز از سیر در مقابل دارونما برای تشخیص تفاوت‌های احتمالی در مرگ‌ومیر، عوارض جانبی جدی و عوارض قلبی‌عروقی، مورد نیاز است.
برای تعیین اینکه مصرف سیر در مقابل دارونما یک مزیت درمانی از نظر کاهش خطر مرگ‌ومیر و عوارض قلبی‌عروقی در بیماران مبتلا به هیپرتانسیون داشته باشد، شواهد کافی وجود ندارد. همچنین برای تعیین تفاوت در خروج بیماران از مطالعه ناشی از عوارض جانبی میان بیماران تحت درمان با سیر یا دارونما، شواهد کافی وجود ندارد.
بر اساس نتایج 2 کارآزمایی با حضور 87 بیمار مبتلا به فشار خون بالا، به نظر می‌رسد که مصرف سیر، میانگین فشار خون سیستولیک و دیاستولیک را در وضعیت خوابیده به پشت، به ترتیب، تا حدود 10-12 میلی‌متر جیوه و 6-9 میلی‌متر جیوه، بیش از اثر دارونما، کاهش می‌دهد، اما فواصل اطمینان برای این برآورد اثرگذاری (effect estimate) دقیق نیستند و این تفاوت در کاهش فشار خون، در محدوده تغییرات شناخته شده در اندازه‌گیری فشار خون قرار می‌گیرد. این مساله تعیین تاثیر واقعی مصرف سیر را بر کاهش فشار خون دشوار می‌کند.
بیماران زیادی از سیر (garlic) به دلیل تاثیرات آن بر کاهش فشار خون استفاده می‌کنند. یک متاآنالیز منتشرشده در سال 2008 به این نتیجه رسید که مصرف سیر باعث کاهش فشار خون در بیماران مبتلا به فشار خون بالا و با فشار خون طبیعی می‌شود. بنابراین، مرور شواهد موجود کنونی مهم است تا مشخص شود که مصرف سیر ممکن است نقش مفیدی در کاهش حوادث قلبی‌عروقی و میزان مرگ‌ومیر در بیماران مبتلا به فشار خون بالا داشته باشد یا خیر.
تعیین اینکه مصرف سیر به عنوان تک درمانی (monotherapy) در مقایسه با دارونما (placebo) در بیماران مبتلا به فشار خون بالا، خطر ابتلا به عوارض و مرگ‌ومیر قلبی‌عروقی را کاهش می‌دهد یا خیر.
یک جست‌وجوی سیستماتیک برای یافتن کارآزمایی‌ها در پایگاه ثبت تخصصی گروه هیپرتانسیون در کاکرین، CENTRAL؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ AGRICOLA؛ AMED و CINAHL تا نوامبر 2011 انجام شد. جست‌وجوی دستی در فهرست منابع مطالعات مروری شناسایی‌شده انجام شد. همچنین برای شناسایی کارآزمایی‌هایی که در جست‌وجوی الکترونیکی پیدا نشدند، با کارشناسان این حوزه تماس گرفته شد. Clinicaltrials.gov برای یافتن کارآزمایی‌های در حال انجام جست‌وجو شد.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده با دارونما از هر نوع ترکیب یا محصولی از سیر در مقابل دارونما برای درمان هیپرتانسیون وارد شدند.
دو محقق به‌طور مستقل از هم دادهها را استخراج کرده و کیفیت کارآزمایی را با کمک ابزار خطر سوگیری (bias) بررسی کردند. سنتز دادهها و آنالیز با استفاده از RevMan 5 انجام شدند.
جست‌وجوی انجام شده، دو کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده را برای ورود شناسایی کرد. یک کارآزمایی شامل 47 بیمار مبتلا به فشار خون بالا نشان داد که مصرف سیر در مقایسه با دارونما میانگین فشار خون سیستولیک را در وضعیت به پشت خوابیده تا 12 میلی‌متر جیوه (95% CI؛ 0.56 تا 23.44 میلی‌متر جیوه، 0.04=p) و میانگین فشار خون دیاستولیک را در وضعیت خوابیده به پشت تا 9 میلی‌متر جیوه (95% CI؛ 2.49 تا 15.51، p=0.007) کاهش داد. نویسندگان بیان می‌کنند که سیر «عاری از عوارض جانبی» است و هیچ عارضه جانبی جدی گزارش نشد. تعداد 3 مورد وجود داشت که «بوی مختصر سیر از آنها به مشام می‌رسید.»
کارآزمایی دوم قابل متاآنالیز نبود زیرا تعداد افراد تصادفی‌سازی شده را برای هر گروه درمانی گزارش نکرد. آنها گزارش کردند که مصرف 200 میلی‌گرم پودر سیر که سه بار در روز داده می‌شود، همراه با درمان پایه هیدروکلروتیازید-تریامترن (hydrochlorothiazide-triamterene)، در مقایسه با دارونما، باعث کاهش میانگین فشار خون سیستولیک تا 10-11 میلی‌متر جیوه و فشار خون دیاستولیک تا 6-8 میلی‌متر جیوه شد.
هیچ یک از کارآزمایی‌ها پیامدهای بالینی را گزارش نکردند و اطلاعات کافی در مورد عوارض جانبی ارایه نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.