نقش ممانتین در مدیریت بالینی دمانس در افراد مبتلا به سندرم داون

تصور بر این است که ممانتین عملکرد شناختی بیمار را بهبود بخشیده و روند AD را در طول زمان کاهش می‌دهد. گزارش شده که تاثیرات ممانتین بر AD در افراد مبتلا به AD متوسط تا شدید در جمعیت عمومی مفید است، با این حال، افراد مبتلا به DS گرایش به ابتلا به AD در سن بسیار پائین‌تری نسبت به جمعیت عمومی دارند و همچنین از نظر اندازه، متابولیسم و ضربان قلب از نظر جسمانی متفاوت هستند و بنابراین ممکن است نیازهای متفاوتی داشته باشند. نتایج حاصل از یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده برای درمان دمانس در DS هنوز در دسترس نیستند (انتظار می‌رود در سال 2009 منتشر شوند).

این مرور، جایگزین یک مرور جدید شد تحت عنوان « مداخلات دارویی در درمان زوال شناختی افراد مبتلا به سندرم داون»در CDSR سال 2015.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

از آنجا که هیچ کارآزمایی‌ وارد شده‌ای وجود ندارد، نمی‌توان در مورد تجویز ممانتین برای AD در DS توصیه‌ای کرد. انجام مطالعاتی با طراحی خوب و با قدرت کافی، مورد نیاز هستند.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

دمانس آلزایمر (Alzheimer's dementia; AD)، شایع‌ترین شکل دمانس در افراد مبتلا به سندرم داون (Down Syndrome; DS) به شمار می‌آید. امروزه مشخص شده که افزایش در سطح ال-گلوتامات (L-glutamate)، به پاتوژنز ایسکمی‌های مغزی و دمانس آلزایمر کمک می‌کند. ممانتین (memantine) به عنوان یک آنتاگونیست گیرنده‌های نوع ان-متیل-دی-آسپارتات (N-methyl-D-aspartate; NMDA) عمل می‌کند، که تصور می‌شود به کاهش فعالیت غیر-عادی نوروترانسمیتر گلوتامات می‌انجامد. این دارو با یک گرایش اندک به گیرنده NMDA متصل شده و بنابراین نباید مانع یادگیری و شکل‌گیری حافظه شود. ممانتین می‌تواند عملکرد شناختی را بهبود بخشیده و روند AD را در طول زمان در جمعیت عمومی کاهش دهد، و همین، موضوع این مرور را تشکیل می‌دهد. توجه به این نکته مهم است که افراد مبتلا به DS، تمایل به تظاهر AD را در سنین بسیار پائین‌تری نسبت به جمعیت عمومی داشته و تفاوت‌های ظریفی را نیز در فیزیولوژی (به عنوان مثال، میزان متابولیسم و ضربان قلب) نشان می‌دهند و ممکن است نیازهای متفاوتی با جمعیت عمومی داشته باشند. این مرور، جایگزین مرور جدیدی شد با عنوان « مداخلات دارویی در درمان زوال شناختی در افراد مبتلا به سندرم داون» در بانک اطلاعاتی مرورهای سیستماتیک کاکرین (CDSR) در سال 2015.

اهداف: 

تعیین اثربخشی و بی‌خطری (safety) ممانتین در افراد مبتلا به DS که به سمت AD رفتند.

روش‌های جست‌وجو: 

CENTRAL؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ CINAHL؛ PsycINFO؛ BIOSIS؛ SCI؛ SSCI و NRR تا اکتبر 2008 جست‌وجو شدند. با تولیدکنندگان ممانتین، همچنین متخصصان در این زمینه تماس گرفتیم، تا درباره گزارش‌های کارآزمایی‌های منتشر نشده یا در حال انجام سوال کنیم.

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) با حضور شرکت‏‌کنندگان مبتلا به DS و AD، که در آنها درمان با ممانتین با یک گروه دارونما (placebo) مقایسه شد.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

هیچ مطالعه‌ای شناسایی نشد که معیارهای ورود را به این مرور داشته باشد.

نتایج اصلی: 

هیچ مطالعه‌ای به دست نیامد که معیارهای ورود را به این مرور داشته باشد، با این حال یک مطالعه کنترل شده و تصادفی‌سازی شده در حال انجام در انگلیس وجود دارد و انتظار می‌رود داده‌های آن در سال 2009 منتشر شوند.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information