سرطان تخمدان ششمین سرطان شایع میان زنان بوده و اغلب در مراحل پیشرفته تشخیص داده می‌شود. انسداد روده یک ویژگی مشترک سرطان تخمدان پیشرفته یا عود کننده بوده و باعث استفراغ، درد شکم و اسهال می‌شود. بیماران مبتلا به انسداد روده عموما در وضعیت جسمانی نامناسبی قرار داشته و بقای کوتاه‌مدتی دارند. بنابراین، حفظ کیفیت زندگی (QoL) آنها با کنترل موثر نشانه بیماری، هدف اصلی مدیریت انسداد روده است.
یک مرور سیستماتیک را از مطالعات منتشر شده و منتشر نشده انجام دادیم که روش‌های جراحی و غیر جراحی مدیریت انسداد روده را در زنان مبتلا به سرطان تخمدان مقایسه کردند.
زنانی که برای انجام جراحی توصیه می‌شوند معمولا از سلامت بهتری نسبت به زنانی برخوردار هستند که این کار را انجام نمی‌دهند، بنابراین تفکیک تاثیرات جراحی و تاثیرات سلامت اولیه آنها می‌تواند دشوار باشد. بنابراین فقط به مطالعاتی نگاه کردیم که از تعدیل آماری برای تفاوت‌های موجود در سلامت زمینه‌ای میان زنانی که عمل جراحی انجام دادند یا خیر، استفاده کردند.
فقط یک مطالعه مرتبط را پیدا کردیم. مطالعه مذکور فقط شامل 47 مورد بود: 27 نفر برای رفع انسداد روده تحت عمل جراحی قرار گرفتند و به 20 نفری که جراحی نکردند دارویی به نام اوکترئوتید (Octreotide) داده شد تا میزان استفراغی را که اغلب در اثر انسداد روده ایجاد می‌شود، کنترل کند.
از میان 27 زنی که تحت عمل جراحی قرار گرفتند، شش زن به دلیل گسترش بیش از حد سرطان نتوانستند انسداد روده خود را برطرف کنند، شش زن دچار عوارض جدی جراحی شدند و سه زن نیز بر اثر این عوارض جان خود را از دست دادند. با این وجود، نویسندگان مطالعه گزارش دادند زنانی که این جراحی را انجام دادند، به‌طور متوسط، طولانی‌تر از زنان جراحی نشده، حتی پس از اینکه سلامت زمینه‌ای خود را بهتر کردند، زنده ماندند. مشخص نیست که چه مقدار از تفاوت در میزان بقا را می‌توان به تفاوت در نوع درمان و چقدر به سلامت بهتر زنان تحت عمل جراحی، نسبت داد.
متاسفانه این مطالعه کیفیت زندگی یا سطح درد آنها را ارزیابی نکرد.
این مطالعه تعداد زنانی را گزارش کرد که می‌توانستند پس از درمان (جراحی یا اوکترئوتید) دوباره شروع به غذا خوردن کنند، اما این موضوع را بررسی نکرد که تفاوت اساسی در سلامت زنان در این دو گروه وجود داشته یا خیر، بنابراین تفسیر این نتایج غیر ممکن است.
بنابراین نتوانستیم به نتایج قطعی در مورد فواید و مضرات نسبی این دو نوع درمان برسیم و قادر به شناسایی زیر گروه‌هایی از زنانی نبودیم که احتمالا از یکی از دو درمان سود می‌برند.
برای مقایسه جراحی تسکینی و مدیریت طبی انسداد روده در سرطان تخمدان، فقط شواهدی را با کیفیت پائین پیدا کردیم. بنابراین نمی‌توانیم به نتیجه‌گیری‌های قطعی در مورد فواید و مضرات نسبی این دو نوع درمان برسیم، یا زیر گروه‌هایی را از زنان شناسایی کنیم که احتمالا از یک درمان یا درمان دیگری سود می‌برند. با این حال، شواهد ضعیفی در حمایت از مدیریت جراحی برای افزایش بقا وجود دارد.
سرطان تخمدان ششمین سرطان شایع میان زنان بوده و اغلب در مراحل پیشرفته تشخیص داده می‌شود. انسداد روده یک ویژگی مشترک سرطان تخمدان پیشرفته یا عود کننده است. بیماران مبتلا به انسداد روده عموما دچار وضعیت جسمانی نامناسب با امید به زندگی محدود هستند. بنابراین، حفظ کیفیت زندگی (QoL) آنها با کنترل موثر نشانه بیماری، هدف اصلی مدیریت انسداد روده است.
مقایسه اثربخشی و بی‌خطری (safety) جراحی تسکینی (palliative surgery) (جراحی انجام شده برای کنترل سرطان، کاهش نشانه‌ها و بهبود کیفیت زندگی برای کسانی که سرطان آنها به‌طور کامل قابل برداشتن نیست) و مدیریت طبی برای انسداد روده در زنان مبتلا به سرطان تخمدان.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه سرطان‌های زنان در کاکرین، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)، شماره 1، سال 2009؛ MEDLINE و EMBASE را تا فوریه 2009 جست‌وجو کردیم. هم‌چنین پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌های بالینی، چکیده مقالات نشست‌های علمی، فهرست منابع مطالعات وارد شده را جست‌وجو کرده و با متخصصان در این زمینه تماس گرفتیم.
مطالعاتی که جراحی تسکینی و مداخلات طبی را در زنان بزرگسال مبتلا به سرطان تخمدان مقایسه کردند که انسداد کامل یا نسبی روده داشتند. کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) و غیر-RCTهایی واجد شرایط بودند که از تعدیل آماری چند متغیره برای ترکیب موارد پایه استفاده کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم به این موضوع پرداختند که مطالعات بالقوه مرتبط با معیارهای ورود مطابقت داشتند یا خیر، داده‌ها را خلاصه کرده و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کردند. یک مطالعه غیر تصادفی‌سازی شده شناسایی شد بنابراین هیچ متاآنالیزی انجام نشد.
روش‌های جست‌وجو 183 منبع منحصربه‌فرد را شناسایی کرد که 22 مورد از آنها به عنوان واجد شرایط بالقوه بر اساس عنوان و چکیده شناسایی شدند. فقط یک مطالعه معیارهای ورود را داشته و در این مرور وارد شد. مطالعه مذکور، داده‌های گذشته‌نگر را برای 47 زن آنالیز کرد که جراحی تسکینی (27 نفر) یا مدیریت طبی را با اوکترئوتید (Octreotide) (20 نفر) دریافت کرده، و بقای کلی (overall survival; OS) و مورتالیتی و موربیدیتی پیش از انجام جراحی را گزارش کرد. زنان دچار وضعیت عملکرد ضعیف از جراحی حذف شدند. اگرچه شش زن (22%) که تحت عمل جراحی قرار گرفتند، دچار عوارض جدی جراحی شده و سه نفر (11%) به دلیل عوارض جان خود را از دست دادند، آنالیز چند متغیره پس از تعدیل برای عوامل مهم پیش‌آگهی نشان داد زنانی که تحت عمل جراحی قرار گرفتند، بقای بیشتری (0.001 < p) نسبت به زنانی داشتند که اوکترئوتید دریافت کردند. با این حال، بزرگی این تاثیر گزارش نشد. کیفیت زندگی (QoL) گزارش نشده و عوارض جانبی به‌طور ناقص ثبت شدند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.