سوال مطالعه مروری
این مرور برای ارزیابی تاثیر درمان‌های مختلف در درمان دندان‌های جلویی دائمی که آسیب دیده و سپس به استخوان (دندان‌های جلویی انکیلوز شده) جوش خورده‌اند، انجام شد.
پیشینه
گاهی اوقات ممکن است پس از وارد آمدن یک صدمه به دندان، آن دندان به استخوان فک چسبندگی پیدا کند، مانند زمانی که دندانی ضربه خورده و به استخوان فک فشرده می‌شود. به این چسبندگی «انکیلوز (ankylosis)» گفته می‌شود. معمولا ریشه‌های دندان چسبیده شده (انکیلوزه) توسط بدن جذب شده و توسط استخوان مجاور جایگزین می‌شوند. در برخی افراد این مساله می‌تواند باعث فرورفتن دندان‌های فیوز شده بشود. این دندان‌ها با رشد طبیعی استخوان‌های فک رشد نمی‌کنند، بنابراین اگر آسیب در دوران کودکی رخ دهد، می‌توانند به تدریج جابه‌جا شوند. هنوز مشخص نیست که چه درمانی برای این دندان‌های فیوز شده بهتر است، به همین دلیل تصمیم گرفتیم تا این مطالعه مروری را انجام دهیم.
ویژگی‌های مطالعه
نویسندگان گروه سلامت دهان در کاکرین براساس مطالعات موجود، این مطالعه مروری را انجام داده و شواهد را تا تاریخ 3 اکتبر 2015 گردآوری کردند. هیچ مطالعه‌ای پیدا نشد که معیارهای لازم را برای ورود به مرور داشته باشد.
نتایج کلیدی و کیفیت شواهد
در این مطالعه مشخص شد که در حال حاضر هیچ شواهد سطح بالایی برای مقایسه اثربخشی روش‌های درمانی مختلف برای دندان قدامی فیوز شده وجود ندارد. انجام تحقیقات بیشتری مورد نیاز است تا شواهدی برای درمان‌های مختلف و اثربخشی و بی‌خطری (safety) نسبی آنها ارائه شود.
ما نتوانستیم هیچ گزارشی را از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده در مورد اثربخشی گزینه‌های مختلف درمانی برای دندان‌های جلویی دائمی انکیلوز شده شناسایی کنیم. فقدان شواهدی با سطح بالای کیفیت برای تعیین چگونگی مدیریت این مشکل سلامت، بر لزوم انجام کارآزمایی‌هایی با طراحی خوب مطابق با بیانیه CONSORT (www.consort-statement.org/) در رابطه با این موضوع تاکید می‌کند.
دندان‌هایی که به آنها تروما وارد می‌شود ممکن است در اثر فرآیندی که انکیلوز دندانی (dental ankylosis) خوانده می‌شود، به استخوان اطرافشان چسبندگی پیدا کنند. دندان‌های دائمی جلو که انکیلوز شده‌اند، نمی‌توانند به هنگام رشد صورت جوانه بزنند و ممکن است در جای مناسبی قرار نگیرند، در نتیجه منجر به مشکلات عملکردی و زیبایی می‌شوند. انکیلوز دندانی با جذب ریشه نیز همراه است، که حتی می‌تواند به از دست رفتن آن دندان بی‌انجامد. مداخلات مختلفی برای مدیریت دندان‌های جلویی دائمی انکیلوز شده مطرح شده، اما هنوز مشخص نیست کدامیک موثرتر است.
ارزیابی اثربخشی هر مداخله‌ای که می‌تواند برای درمان دندان‌های جلویی دائمی انکیلوز شده استفاده شود.
بانک‌های اطلاعاتی الکترونیکی زیر جست‌وجو شدند: پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه سلامت دهان کاکرین (تا 3 آگوست 2015)، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL) (کتابخانه کاکرین، 2015، شماره 7)، MEDLINE از طریق OVID (1946 تا 3 آگوست 2015)، EMBASE از طریق OVID (1980 تا 3 آگوست 2015) و LILACS از طریق BIREME (1982 تا 3 آگوست 2015). پایگاه ثبت کارآزمایی‌های موسسات ملی سلامت ایالات متحده (http://clinicaltrials.gov) و پلت‌فرم بین‌المللی ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت را نیز جست‌وجو کردیم. هنگام جست‌وجو در بانک‌های اطلاعاتی الکترونیکی، هیچ محدودیتی برای زبان یا تاریخ انتشار مقاله وجود نداشت.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای (randomised controlled trials; RCTs) را وارد کردیم که به مقایسه هرگونه مداخلات درمانی برای دندان‌های جلویی دائمی انکیلوز شده و جابه‌جا شده در هر سنی پرداختند. درمان‌ها با یکدیگر یا با دارونما (placebo) یا با عدم-درمان مقایسه شدند.
دو نویسنده مطالعات را به‌طور مستقل از هم غربالگری کردند. متن کامل مقالات برای کارآزمایی‌های بالقوه مرتبط به دست آمد. هرچند هیچ مطالعه‌ای وارد نشد، نویسندگان برنامه‌ریزی کرده بودند که به صورت مستقل از هم اطلاعات را استخراج کرده و مطابق با کتابچه راهنمای کاکرین برای مرورهای سیستماتیک مداخلات آنالیز کنند.
هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای شناسایی نشد که معیارهای ورود را داشته باشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.