در حال حاضر ایمیل یک روش ارتباطی محبوب است اما در بخش ارائه مراقبت‌های سلامت چندان رایج نیست. ما خواستیم بدانیم که استفاده از ایمیل توسط متخصصان مراقبت سلامت برای برقراری ارتباط با یکدیگر، چگونه ممکن است بر بیماران، متخصصان مراقبت سلامت و خدمات سلامت تاثیر بگذارد. همچنین علاقه‌مند بودیم بدانیم که ایمیل چگونه ممکن است در سیستم‌های سلامت قرار گیرد.
در این مرور، فقط یک مطالعه را پیدا کردیم که بر تاثیرات متخصصان مراقبت سلامت استفاده‌کننده از ایمیل برای برقراری ارتباط با یکدیگر، متمرکز بود. این مطالعه شامل 327 بیمار و 159 ارائه‌دهنده مراقبت‌های سلامت بود، و یک یادآوری ایمیل را برای پزشکان با مراقبت‌های معمول مقایسه کرد. این مطالعه نشان داد متخصصان مراقبت سلامت که یک یادآوری ایمیل دریافت کردند، نسبت به افرادی که آن را دریافت نکردند، با احتمال بیشتری درمان پوکی استخوان توصیه‌شده را توسط دستورالعمل بالینی به بیماران ارائه دادند، و این کار ممکن است مراقبت از بیمار را بهبود بخشد یا خیر. ما نتوانستیم به درستی تاثیر آن را بر رفتار یا عملکرد بیمار ارزیابی کنیم زیرا نتایج متفاوت بودند. این مطالعه نحوه تاثیر ایمیل را بر نحوه ارائه خدمات سلامت، یا اینکه ایمیل می‌تواند باعث آسیب شود یا خیر را اندازه‌گیری نکرد. شواهد تا آگوست 2013 به‌روز است.
از آنجایی که شواهد کافی برای بررسی تاثیرات استفاده از متخصصان مراقبت سلامت استفاده‌کننده از ایمیل برای برقراری ارتباط با یکدیگر وجود ندارد، انجام تحقیقاتی با کیفیت بالا برای ارزیابی استفاده از ایمیل برای این منظور مورد نیاز است. تحقیقات آینده باید هزینه‌های استفاده از ایمیل را بررسی کرده و تغییرات مداوم تکنولوژی را در نظر بگیرند.
فقط یک مطالعه برای گنجاندن شناسایی شد، که آن هم شواهد کافی را برای هدایت عملکرد بالینی در رابطه با استفاده از ایمیل برای ایجاد ارتباطات بالینی میان متخصصان مراقبت سلامت ارائه نمی‌دهد. تحقیقات آینده باید با روش‌هایی با کیفیت بالا انجام شوند که از جدیدترین پیشرفت‌ها در فناوری اطلاعات، با در نظر گرفتن پیچیدگی ایمیل به عنوان یک مداخله، استفاده کنند.
ایمیل یکی از پرکاربردترین روش‌های ارتباطی است، اما استفاده از آن در خدمات مراقبت سلامت هنوز غیرمعمول است. در مواردی که ارتباطات از طریق ایمیل در مراقبت‌های سلامت مورد استفاده قرار گرفته، اهداف آن شامل ارتباط بالینی میان متخصصان مراقبت سلامت بوده، اما تاثیرات استفاده از ایمیل در این راه به خوبی شناخته نشده است. مطالعه مروری سال 2012 را پیرامون استفاده از ایمیل برای برقراری ارتباط بالینی دو طرفه میان متخصصان مراقبت سلامت به‌روز کردیم.
ارزیابی تاثیرات ایمیل برای ارتباطات بالینی میان متخصصان مراقبت سلامت بر پیامدهای حرفه‌ای مراقبت سلامت، پیامدهای بیمار، عملکرد خدمات سلامت، و کارایی خدمات و قابلیت پذیرش آن، در مقایسه با دیگر اشکال انتقال اطلاعات بالینی.
موارد زیر را جست‌جو کردیم: پایگاه ثبت تخصصی گروه مروری مصرف‌کنندگان و ارتباطات در کاکرین، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL، کتابخانه کاکرین، شماره 9، 2013)، MEDLINE (OvidSP) (1946 تا آگوست 2013)، EMBASE (OvidSP) (1974 تا آگوست 2013)، PsycINFO (1967 تا آگوست 2013)، CINAHL (EbscoHOST) (1982 تا آگوست 2013)، و ERIC (CSA) (1965 تا ژانویه 2010). منابع علمی خاکستری را جست‌وجو کردیم: مخازن پایان‌نامه‌ها/تزها، پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌ها و Google Scholar (جست‌وجو در نوامبر 2013). از روش‌های جست‌وجوی بیشتر استفاده کردیم: بررسی فهرست منابع و تماس با نویسندگان.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده، کارآزمایی‌های شبه-تصادفی‌سازی شده، مطالعات کنترل‌شده قبل و بعد (controlled before and after studies; CBAs)، و مطالعات سری‌های زمانی منقطع که مداخلاتی را بررسی کردند که در آنها متخصصان مراقبت سلامت از ایمیل برای برقراری ارتباط اطلاعات بالینی در قالب‌های زیر استفاده کردند: 1) ایمیل محافظت نشده (unsecured email)، 2) ایمیل محافظت شده (secure email)، یا 3) پیام‌رسانی تحت وب (web messaging). تمام متخصصان مراقبت سلامت، بیماران و مراقبان در تمام شرایط در نظر گرفته شدند.
دو نویسنده به‌طور جداگانه به ارزیابی مطالعات برای ورود و استخراج داده‌ها و بررسی خطر سوگیری (bias) در مطالعات وارد شده پرداختند. برای دریافت اطلاعات بیشتر با نویسندگان مطالعه تماس گرفته و همه معیارها را طبق گزارش مطالعه گزارش کرده‌ایم.
نسخه قبلی این مرور شامل یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده با حضور 327 بیمار و 159 ارائه‌کننده مراقبت‌های سلامت در ابتدای مطالعه بود. مطالعه مذکور، ارسال یک ایمیل را به پزشکان حاوی اطلاعات مربوط به خطر استئوپوروز خاص بیمار و دستورالعمل‌های بالینی ارزیابی و درمان در مقابل مراقبت معمول (نفرستادن ایمیل) مقایسه کرد. این مطالعه خطر بالای سوگیری برای پنهانسازی تخصیص (allocation concealment) و کورسازی (blinding) داشت. ارسال ایمیل یادآوری، اقدامات حرفه‌ای سلامت را به‌طور قابل توجهی تغییر داد، و در مقایسه با مراقبت‌های معمول، متخصصان بیشتر احتمال داشت درمان استئوپوروز را طبق توصیه‌های دستورالعمل بالینی (اندازه‌گیری تراکم استخوان یا داروهای پوکی استخوان، یا هر دو) ارائه دهند. شواهدی مبنی بر تاثیر آن بر رفتار یا عملکرد بیمار قطعی نبود. یک اندازه‌گیری نشان داد که پیام الکترونیکی یادآوری پزشکی بر رفتار بیمار تاثیر مثبت داشت (بیماران کلسیم بیشتری مصرف کردند)، و دو مورد تفاوتی را بین دو گروه پیدا نکردند. این مطالعه پیامدها یا آسیب‌های ناشی از خدمات سلامت را ارزیابی نکرد.
هیچ مطالعه جدیدی در این به‌روزرسانی شناسایی نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.