این یک نسخه به‌روز شده از مرور اصیل کاکرین است که در شماره 4، سال 2010 منتشر شد (Kirthi 2010)؛ هیچ مطالعه جدیدی یافت نشد. تک-دوز خوراکی آسپرین 1000 میلی‌گرمی طی دو ساعت، در تقریبا 1 نفر از هر 4 نفر (24%) دریافت‌کننده آسپرین، درد را از وضعیت متوسط یا شدید به هیچ کاهش داد، این میزان در دریافت‌کنندگان دارونما، حدود 1 نفر از هر 10 نفر (11%) است. تا دو ساعت پس از مصرف آسپرین، در تقریبا 1 نفر از هر 2 دریافت‌کننده آن، کاهش درد از وضعیت متوسط یا شدید به وضعیت بدتر نبودن از درد خفیف رسید (52%)، این میزان در دریافت‌کنندگان دارونما، 1 نفر از هر 3 نفر (32%) بود. از میان کسانی که سردردشان طی دو ساعت به‌طور موثری تسکین یافت، در تعداد بیشتری از آنها این تسکین درد با آسپرین در مقایسه با دارونما بیش از 24 ساعت ادامه داشت. افزودن 10 میلی‌گرم داروی ضد-تهوع متوکلوپرامید در مقایسه با مصرف آسپرین به‌تنهایی، باعث بهبودی قابل‌توجه تهوع و استفراغ شد، اما تفاوت اندکی را در مورد درد ایجاد کرد.
سوماتریپتان 100 میلی‌گرمی خوراکی در ایجاد پاسخ بدون درد طی دو ساعت، بهتر از آسپرین به همراه متوکلوپرامید بود، اما در غیر این صورت، هیچ تفاوت عمده‌ای میان آسپرین با یا بدون متوکلوپرامید و سوماتریپتان 50 میلی‌گرمی یا 100 میلی‌گرمی وجود نداشت. عوارض جانبی با مصرف کوتاه-مدت دارو، عمدتا خفیف و گذرا بودند، که با آسپرین کمی بیشتر از دارونما و اغلب با سوماتریپتان 100 میلی‌گرمی نسبت به آسپرین رخ داد.
از زمان آخرین نسخه این مرور، هیچ مطالعه جدیدی را نیافتیم. آسپرین 1000 میلی‌گرمی، مشابه سوماتریپتان 50 میلی‌گرمی یا 100 میلی‌گرمی، درمان موثری برای سردردهای حاد میگرنی است. افزودن 10 میلی‌گرم متوکلوپرامید، باعث بهبود حالت تهوع و استفراغ می‌شود. عوارض جانبی عمدتا خفیف و گذرا بودند، و با آسپرین کمی بیشتر از دارونما، اما کمتر از سوماتریپتان 100 میلی‌گرمی، رخ دادند.
این یک نسخه به‌روز شده از مرور اصیل کاکرین است که در شماره 4، سال 2010 منتشر شد (Kirthi 2010). میگرن یک وضعیت شایع و ناتوان‌کننده بوده و باری (burden) برای فرد، خدمات سلامت و جامعه به شمار می‌آید. بسیاری از مبتلایان تصمیم می‌گیرند به دنبال کمک تخصصی پزشکی نباشند یا نمی‌توانند این کار را انجام دهند و به آنالژزیک‌های غیر-نسخه‌ای (over-the-counter) اعتماد می‌کنند. درمان هم‌زمان با یک داروی ضد-تهوع باید به کاهش حالت تهوع و استفراغ که معمولا با سردردهای میگرنی همراه است، کمک کند.
تعیین اثربخشی و تحمل‌پذیری آسپرین، به‌تنهایی یا در ترکیب با یک داروی ضد-تهوع، در مقایسه با دارونما (placebo) و دیگر مداخلات فعال در درمان سردردهای حاد میگرنی در بزرگسالان.
پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ بانک اطلاعاتی بهبود درد آکسفورد (Oxford Pain Relief Database)؛ ClinicalTrials.gov و فهرست منابع را برای مطالعات از 10 مارچ 2010 برای مرور اصیل و از 31 ژانویه 2013 برای بهروزرسانی، جست‌وجو کردیم.
مطالعات تصادفی‌سازی شده، دوسو-کور، کنترل شده با دارونما (placebo) یا درمان فعال، یا هر دو، را وارد کردیم که استفاده از آسپرین را برای درمان یک اپیزود از سردرد میگرنی، با حداقل 10 شرکت‌کننده به ازای هر بازوی درمان، بررسی کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم، ارزیابی کیفیت کارآزمایی و استخراج داده‌ها را انجام دادند. تعداد شرکت‌کنندگانی که به هر کدام از پیامدها دست یافتند، برای محاسبه نسبت خطر (relative risk) و تعداد افراد مورد نیاز برای درمان (numbers needed to treat; NNT) یا آسیب (numbers needed to harm; NNH) در مقایسه با دارونما یا درمان فعال دیگر، مورد استفاده قرار گرفت.
هیچ مطالعه جدیدی برای این بهروزرسانی یافت نشد. سیزده مطالعه (4222 شرکت‌کننده)، آسپرین 900 میلی‌گرمی یا 1000 میلی‌گرمی را به‌تنهایی یا در ترکیب با متوکلوپرامید 10 میلی‌گرمی، با دارونما یا دیگر گروههای مقایسه فعال، عمدتا سوماتریپتان 50 میلی‌گرمی یا 100 میلی‌گرمی مقایسه کردند. برای همه پیامدهای اثربخشی، همه درمان‌های فعال برتر از دارونما بودند، به ترتیب، با NNTهای 8.1، 4.9 و 6.6 برای عدم-تجربه درد طی 2 ساعت، تسکین سردرد طی 2-ساعت، و تسکین سردرد طی 24-ساعت با آسپرین به‌تنهایی در برابر دارونما، و 8.8، 3.3 و 6.2 با آسپرین به علاوه متوکلوپرامید در برابر دارونما. سوماتریپتان 50 میلی‌گرمی تفاوتی با آسپرین تنها در ایجاد بی‌دردی و تسکین سردرد طی 2-ساعت نداشت، در حالی که سوماتریپتان 100 میلی‌گرمی بهتر از ترکیب آسپرین به همراه متوکلوپرامید برای ایجاد بی‌دردی طی 2-ساعت بود، اما نه برای تسکین سردرد؛ هیچ داده‌ای برای تسکین سردرد طی 24-ساعت وجود نداشت.
عوارض جانبی، عمدتا خفیف و گذرا بودند و با آسپرین کمی بیشتر از دارونما رخ دادند.
افزودن متوکلوپرامید در مقایسه با آسپرین تنها، تهوع (P < 0.00006) و استفراغ (0.002 = P) را به‌طور قابل‌توجهی کاهش داد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.