HPV-تریاژ با HC2 می‌تواند برای تریاژ زنان مبتلا به ASCUS توصیه شود، زیرا دقت بالاتری نسبت به تکرار سیتولوژی دارد (حساسیت به میزان قابل توجهی بالاتر، و ویژگی مشابه).
هنگام انجام تریاژ زنان مبتلا به LSIL، یک تست HC2 نسبت به تکرار سیتولوژی، حساسیت به مراتب بالاتری را نشان می‌دهد، اما ویژگی آن به‌طور قابل توجهی پائین‌تر است. بنابراین، توصیه‌های کاربردی برای مدیریت زنان مبتلا به LSIL باید با در نظر گرفتن شرایط منطقه‌ای تعدیل شوند.
سلول‌های سنگفرشی آتیپیک با اهمیت نامشخص (atypical squamous cells of undetermined significance; ASCUS) و ضایعات داخل اپی‌تلیالی سنگفرشی با درجه پائین (low-grade squamous intra-epithelial lesion; LSIL)، ضایعات خفیف اپی‌تلیوم دهانه رحم محسوب می‌شوند، که توسط بررسی سیتولوژیکی سلول‌های جمع‌آوری شده از سطح دهانه رحم یک زن قابل شناسایی هستند.
زنان مبتلا به ASCUS و LSIL معمولا مبتلا به (پیش-) سرطان دهانه رحم نیستند، اما بخش قابل توجهی از آنان دارای نئوپلازی داخل اپی‌تلیالی دهانه رحم با درجه بالا (cervical intra-epithelial neoplasia; CIN، درجه 2 یا 3) بوده و بنابراین، در معرض افزایش خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم قرار دارند. بنابراین، برای شناسایی بیمارانی که نیاز به مدیریت درمانی بیشتری دارند، انجام دقیق تریاژ زنان مبتلا به ASCUS یا LSIL ضروری است.
این مرور، دو روش تریاژ زنان مبتلا به ASCUS یا LSIL را ارزیابی می‌کند: تکرار تست سیتولوژیکی، و تست DNA برای انواع پرخطر ویروس پاپیلومای انسانی (human papillomavirus; hrHPV) - عامل اصلی ایجاد سرطان دهانه رحم.
هدف اصلی
مقایسه دقت تست hrHPV با سنجش Hybrid Capture 2 (HC2) در برابر تکرار سیتولوژی برای شناسایی نئوپلازی داخل اپی‌تلیال دهانه رحم با درجه 2 یا بدتر (+CIN2) یا درجه 3 یا بدتر (+CIN3) زمینه‌ای در زنان مبتلا به ASCUS یا LSIL. در سنجش HC2، نتیجه مثبت مطابق دستورالعمل سازنده تعریف شد. در تکرار سیتولوژی، از نقاط برش (cut-off) مختلف برای تعریف مثبت بودن استفاده شد: سلول‌های سنگفرشی آتیپیک با اهمیت نامشخص یا بدتر (+ASCUS)، ضایعات داخل اپی‌تلیالی سنگفرشی با درجه پائین یا بدتر (+LSIL) یا ضایعات داخل اپی‌تلیالی سنگفرشی با درجه بالا یا بدتر (+HSIL).
هدف ثانویه
ارزیابی دقت سنجش HC2 برای شناسایی +CIN2 یا +CIN3 در زنان مبتلا به ASCUS یا LSIL در یک گروه بزرگ‌تر از گزارش‌های مطالعاتی که تست hrHPV و استاندارد مرجع (کولوسکوپی و بیوپسی) را اعمال کردند، صرف‌نظر از این که تکرار سیتولوژی انجام شد یا خیر.
جست‌وجوی جامعی را در منابع علمی انجام دادیم که شامل پایگاه ثبت مطالعات دقت تست تشخیصی کاکرین؛ پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL) ( کتابخانه کاکرین)؛ MEDLINE (از طریق PubMed)، و EMBASE (آخرین جست‌وجو در 6 ژانویه 2011 صورت گرفت)، بودند. نشریات انتخاب شده که احتمال می‌رفت حاوی مقالات مرتبط باشند، از سال 1992 تا 2010 (دسامبر) به صورت دستی جست‌وجو شدند. همچنین CERVIX، بانک اطلاعاتی کتاب‌شناختی واحد اپیدمیولوژی سرطان در انستیتوی تخصصی سلامت عمومی (بروکسل، بلژیک) را جست‌وجو کردیم که حاوی بیش از 20,000 منبع در مورد سرطان سرویکس است.
جست‌وجوهای اخیر، تا دسامبر 2012، گزارش‌هایی را در مورد دقت تریاژ ASCUS یا LSIL با سایر سنجش‌های HPV DNA، یا سنجش‌های HPV RNA و سایر نشانگرهای مولکولی هدف قرار دادند. این جست‌وجوها برای مرورهای جدید کاکرین همچنین برای به‌روزرسانی‌های اخیر این مرور استفاده خواهند شد.
مطالعات واجد شرایط برای ورود در این مرور باید شامل موارد زیر می‌بودند: زنان با یک نتیجه سیتولوژی سرویکس ASCUS یا LSIL، که تحت هر دو تست HC2 و تکرار سیتولوژی، یا تست HC2 به‌تنهایی قرار گرفته باشند، و متعاقب آن، شناسایی استاندارد مرجع را با کولپوسکوپی و بیوپسی‌های تحت هدایت کولپوسکوپی برای شناسایی هیستولوژیک دریافت کردند.
نویسندگان مرور مستقلا داده‌ها را از مطالعات منتخب استخراج کرده، و داده‌های بیشتر را از نویسندگان گزارش کسب کردند.
دو گروه از متاآنالیزها انجام شدند: گروه I تریاژ زنان مبتلا به ASCUS را لحاظ کرد، گروه II زنان مبتلا به LSIL را در نظر گرفت.
مدل دو-متغیره (bivariate model) (METADAS-macro in SAS) برای ارزیابی دقت مطلق تست‌های تریاژ در هر دو گروه همچنین بررسی تفاوت‌ها در دقت میان تست‌های تریاژ مورد استفاده قرار گرفت.
حساسیت (sensitivity) تجمعی HC2 به‌طور قابل توجهی بالاتر از تکرار سیتولوژی در نقطه برش +ASCUS برای شناسایی +CIN2 در هر دو تریاژ ASCUS و LSIL بود (حساسیت نسبی، به ترتیب: 1.27 (95% CI؛ 1.16 تا 1.39؛ P value < 0.0001) و 1.23 (95% CI؛ 1.06 تا 1.4؛ P value 0.007)). در تریاژ ASCUS، ویژگی (specificity) تجمعی روش‌های تریاژ تفاوت قابل توجهی با یکدیگر نداشتند (ویژگی نسبی: 0.99؛ 95% CI؛ 0.97 تا 1.03؛ P value 0.98). با این حال، ویژگی HC2 به‌طور اساسی و قابل توجهی، پائین‌تر از تکرار سیتولوژی در تریاژ LSIL بود (ویژگی نسبی: 0.66؛ 95% CI؛ 0.58 تا 0.75؛ P value < 0.0001).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.