ما 21 کارآزمایی را با 1420 شرکت‌کننده وارد کردیم، که از این تعداد، 14 کارآزمایی جدید بودند. چهارده کارآزمایی یک پروبیوتیک را با دارونما یا عدم درمان، و هفت کارآزمایی یک پروبیوتیک را با لاکتولوز (lactulose) مقایسه کردند. کارآزمایی‌ها از انواع مختلف پروبیوتیک‌ها استفاده کردند؛ بیشترین گروه پروبیوتیکی که به کار رفت، عبارت بود از VSL#3 که یک نام اختصاصی برای یک گروه هشت-تایی از پروبیوتیک است. طول مدت تجویز این درمان از 10 تا 180 روز متغیر بود. هشت کارآزمایی منبع مالی خود را اعلام کردند، که از این تعداد شش کارآزمایی منبع مالی مستقلی داشتند و منبع مالی دو کارآزمایی صنعت بود. 13 کارآزمایی باقی‌ مانده منبع مالی خود را فاش نکردند. از 21 کارآزمایی، 19 کارآزمایی خطر سوگیری (bias) بالایی داشتند.

در مقایسه پروبیوتیک‌ها با دارونما یا عدم درمان، هیچ تاثیری را از مداخله بر مورتالیتی به هر علتی پیدا نکردیم (7 کارآزمایی؛ 404 شرکت‌کننده؛ RR: 0.58؛ 95% CI؛ 0.23 تا 1.44؛ شواهد با کیفیت پائین). برای شرکت‌کنندگانی که با پروبیوتیک درمان شدند، میزان عدم بهبودی (بر اساس رفع ناکامل نشانه‌ها اندازه‌گیری شد) پائین‌تر بود (10 کارآزمایی؛ 574 شرکت‌کننده؛ RR: 0.67؛ 95% CI؛ 0.56 تا 0.79؛ شواهد با کیفیت متوسط). با در نظر گرفتن پیشرفت انسفالوپاتی کبدی آشکار، بروز عوارض جانبی برای شرکت‌کنندگانی که با پروبیوتیک درمان شدند، نسبت به عدم مداخله، پائین‌تر بود (10 کارآزمایی؛ 585 شرکت‌کننده؛ RR: 0.29؛ 95% CI؛ 0.16 تا 0.51؛ شواهد با کیفیت پائین)، اما اثرات آن بر میزان بستری در بیمارستان و تغییر/یا ترک درمان مشخص نبود (بستری در بیمارستان: 3 کارآزمایی، 163 شرکت‌کننده؛ RR: 0.67؛ 95% CI؛ 0.11 تا 4.00؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین؛ تغییر/یا ترک درمان: 9 کارآزمایی، 551 شرکت‌کننده؛ RR: 0.70؛ 95% CI؛ 0.46 تا 1.07؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). پروبیوتیک‌ها ممکن است کیفیت زندگی را در مقایسه با عدم درمان اندکی بهتر کنند (3 کارآزمایی؛ 115 شرکت‌کننده؛ نتایج متاآنالیز نشدند؛ شواهد با کیفیت پائین). غلظت پلاسمایی آمونیاک برای شرکت‌کنندگانی که با پروبیوتیک‌ها درمان شدند، پائین‌تر گزارش شد (10 کارآزمایی؛ 705 شرکت‌کننده؛ MD؛ 8.29- میکرومول/لیتر؛ 95% CI؛ 13.17- تا 3.41-؛ شواهد با کیفیت پائین). در هیچ یک از کارآزمایی‌ها، هیچ گزارشی از سپتی‌سمی مرتبط با پروبیوتیک وجود نداشت.

در مقایسه پروبیوتیک‌ها با لاکتولوز، اثرات آنها بر مورتالیتی به هر علتی (2 کارآزمایی؛ 200 شرکت‌کننده؛ RR: 5.00؛ 95% CI؛ 0.25 تا 102.00؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)؛ عدم بهبودی (7 کارآزمایی؛ 430 شرکت‌کننده، RR: 1.01؛ 95% CI؛ 0.85 تا 1.21؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)؛ عوارض جانبی با در نظر گرفتن پیشرفت انسفالوپاتی کبدی آشکار (6 کارآزمایی؛ 420 شرکت‌کننده؛ RR: 1.17؛ 95% CI؛ 0.63 تا 2.17؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)؛ بستری در بیمارستان (1 کارآزمایی؛ 80 شرکت‌کننده؛ RR: 0.33؛ 95% CI؛ 0.04 تا 3.07؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)؛ عدم تحملی که باعث قطع مصرف دارو شود (3 کارآزمایی؛ 220 شرکت‌کننده؛ RR: 0.35؛ 95% CI؛ 0.08 تا 1.43؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)؛ تغییر/یا ترک درمان (7 کارآزمایی؛ 490 شرکت‌کننده؛ RR: 1.27؛ 95% CI؛ 0.88 تا 1.82؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)؛ کیفیت زندگی (نتایج متاآنالیز نشدند؛ 1 کارآزمایی؛ 69 شرکت‌کننده)؛ و غلظت پلاسمایی آمونیاک به‌طور کلی (6 کارآزمایی؛ 325 شرکت‌کننده؛ MD؛ μmol/L -2.93؛ 95% CI؛ 9.36- تا 3.50؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) قطعی نبودند. در هیچ یک از کارآزمایی‌ها، هیچ گزارشی از سپتی‌سمی مرتبط با پروبیوتیک وجود نداشت.