محققان کاکرین دقت تست‌های تشخیصی سریع تجاری و پروتایپ‌های آنها (شامل تست‌های TUBEX؛ Typhidot؛ Typhidot-M؛ Test-it Typhoid، و دیگر تست‌ها) را برای تشخیص تب تیفوئید و پاراتیفوئید (روده‌ای) در افراد ساکن در کشورهایی ارزیابی کردند که تعداد تخمین زده شده افراد مبتلا به این بیماری در هر زمان در آنجا بیش از 10 مورد در هر 100,000 نفر جمعیت است. اگر این تست‌ها دقیق باشند، می‌توانند جایگزین تست‌های تشخیصی توصیه‌شده فعلی سازمان جهانی بهداشت (WHO) شوند: کشت (رشد باکتری‌هایی که باعث عفونت خون یا مغز استخوان بیمار می‌شوند).
پیشینه
تب تیفوئید و تب پاراتیفوئید به ترتیب توسط باکتری‌های سالمونلا تیفی و سالمونلا پاراتیفی A ایجاد می‌شوند. اصطلاح «تب روده‌ای» برای توصیف هر دو عفونت استفاده می‌شود. تشخیص تب روده‌ای ممکن است دشوار باشد زیرا علائم و نشانه‌های آن مشابه دیگر بیماری‌های عفونی است که باعث تب می‌شوند، مانند مالاریا.
تست توصیه شده برای تائید اینکه یک فرد مبتلا به تب روده‌ای است یا خیر، رشد سالمونلا از خون او است. حداقل 48 ساعت طول می‌کشد تا نتیجه آماده شود، بنابراین نمی‌توانند به کارکنان بخش مراقبت‌‌های سلامت کمک کنند تا در همان روزی که کشت خون انجام می‌شود، تشخیص را مسجل کنند. کشت خون ممکن است نتیجه منفی داشته باشد حتی اگر فرد مبتلا به تب روده‌ای باشد. انجام این تست همچنین به یک آزمایشگاه و کارکنان آموزش‌دیده نیاز دارد، که اغلب در جوامعی که تب روده‌ای شایع است، در دسترس قرار ندارند.
تست‌های تشخیص سریع (rapid diagnostic tests; RDTs) به گونه‌ای طراحی شده‌اند که استفاده از آنها آسان بوده، و بدون نیاز به آزمایش کشت خون، نتیجه‌ای سریع را ارائه دهند. هزینه RDT تب روده‌ای به‌طور قابل توجهی کمتر از کشت خون است، و انجام آن به آموزش کمتری نیاز دارد.
ویژگی‌های مطالعه
محققان کاکرین شواهد موجود را تا 4 مارچ 2016 مورد بررسی قرار داده و 37 مورد را وارد کردند. اغلب مطالعات شرکت‌کنندگان را از جنوب آسیا وارد کردند. اکثر شرکت‌کنندگان بزرگسالان بودند، و 22 مطالعه شامل کودکان. تمام RDTهای ارزیابی شده فقط سالمونلا تیفی (تب تیفوئید) را شناسایی کردند.
کیفیت شواهد
محققان کاکرین کیفیت داده‌ها را برای هر مطالعه با استفاده از چک‌لیست استاندارد شده‌ای تحت عنوان QUADAS-2 ارزیابی کردند. تعداد مطالعاتی با کیفیت بالا که انواع مختلف RDT را در بیماران مشابه مقایسه کرده باشند، اندک بود. دو-سوم از مطالعات وارد شده، RDTها را در زمینه بیمارانی که معمولا برای این بیماری تست شدند، ارزیابی نکردند. بسیاری از مطالعات از یک طراحی خاص مطالعه (مطالعه مورد شاهدی) استفاده کردند که خطر تخمین بیش از حد دقت RDT را به همراه داشت. در مطالعاتی که Typhidot RDT را ارزیابی کردند، زمانی که آزمایش نمی‌تواند دوره فعلی عفونت را از دوره بیماری قبلی تشخیص دهد، اغلب مشخص نبود چه تعداد از نتایج تست بی‌نتیجه بودند. به‌طور کلی، سطح قطعیت شواهد در مطالعاتی که RDTهای تب روده‌ای را ارزیابی کردند، پائین بود.
نتایج کلیدی
حساسیت نشان دهنده درصدی از بیماران با نتیجه مثبت تست است که به درستی بیمار تشخیص داده شده‌اند. ویژگی نشان دهنده درصدی از بیماران است که به درستی فاقد بیماری شناسایی شده‌اند. تست TUBEX میانگین حساسیت 78% و ویژگی 87% را نشان داد. مطالعات Typhidot، گروه‌بندی شده با هم شامل Typhidot؛Typhidot-M؛ و TyphiRapid-Tr02، میانگین حساسیت 84% و ویژگی 79% را نشان دادند. هنگامی که مطالعات Typhidot با گزارشی واضح از نتایج نامشخص در نظر گرفته می‌شوند، میانگین حساسیت و ویژگی Typhidot به ترتیب 78% و 77% بود. تست Test-It Typhoid و پروتایپ‌ها (KIT) میانگین حساسیت 69% و ویژگی 90% را نشان دادند.
بر اساس این نتایج، در 1000 بیمار مبتلا به تب که 30% (300 بیمار) تب روده‌ای دارند، می‌توان انتظار داشت تست‌های Typhidot که نتایج نامشخصی را گزارش کرده یا در جایی که تست‌ها نتایج نامشخصی را ایجاد نمی‌کنند، به‌طور متوسط، تشخیص را در 66 بیمار مبتلا به تب روده‌ای از دست می‌دهند(نتیجه منفی کاذب)، TUBEX تعداد 66 مورد را از دست داده، و تست‌های Test-It Typhoid و پروتایپ‌ها (KIT) 93 بیمار را از دست خواهند داد. در 700 فرد بدون تب روده‌ای، تعداد افرادی که به اشتباه مبتلا به تب روده‌ای تشخیص داده می‌شوند (نتیجه مثبت کاذب)، به‌طور متوسط 161 نفر با تست‌های Typhidot؛ 91 نفر با TUBEX، و 70 نفر با تست‌های Test-It Typhoid و پروتوتایپ (KIT) خواهند بود. این تفاوت‌ها در تعداد نتایج منفی کاذب و مثبت کاذب در بیماران از تست‌های مختلف از نظر آماری مهم نیستند. RDTهای ارزیابی شده برای جایگزینی کشت خون به عنوان یک تست تشخیصی تب روده‌ای به اندازه کافی دقیق نیستند.
در 37 مطالعه که دقت تشخیصی RDTها را در تب روده‌ای ارزیابی کردند، تعداد کمی از مطالعات در معرض خطر پائین سوگیری قرار داشتند. سه تست اصلی RDT و انواع آنها دقت تشخیصی متوسطی داشتند. هیچ شواهدی دال بر وجود تفاوت بین میانگین حساسیت و ویژگی سه تست اصلی RDT وجود نداشت. انجام ارزیابی‌های قوی‌تر از RDTهای جایگزین برای تب روده‌ای مورد نیاز است.
تمایز هر دو عفونت تیفوئید (سالمونلا (Salmonella) تیفی (Typhi)) و پاراتیفوئید (سالمونلا پاراتیفی A؛ (Paratyphi A)) از دیگر علل تب در مناطق آندمیک یک چالش تشخیصی به حساب می‌آید. اگرچه امروزه تست‌های تشخیصی سریع (rapid diagnostic tests; RDTs) تجاری قابل انجام در بالین بیمار در تب روده‌ای به عنوان جایگزینی برای تست مرجع استاندارد کشت خون یا مغز استخوان، یا Widal Test پُر-کاربرد در دسترس قرار دارند، دقت تشخیصی آنها نامشخص است. اگر این تست‌ها دقیق باشند، به‌طور بالقوه می‌توانند جایگزین کشت خون به عنوان تست تشخیصی اصلی تب روده‌ای شوند که توسط سازمان جهانی بهداشت (WHO) توصیه شده است.
ارزیابی دقت تشخیصی تست‌های تشخیصی سریع (RDTs) تجاری و پروتایپ‌ها در تشخیص عفونت سالمونلا تیفی یا پاراتیفی A در افراد علامت‌دار ساکن در مناطق آندمیک.
در پایگاه ثبت تخصصی گروه بیماری‌های عفونی در کاکرین (CIDG)؛ MEDLINE؛ Embase؛ Science Citation Index؛ IndMED؛ African Index Medicus؛ LILACS؛ ClinicalTrials.gov؛ و پلت‌فرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی (ICTRP) سازمان جهانی بهداشت (WHO) تا 4 مارچ 2016، جست‌وجو کردیم. گزارش‌های WHO، و مقالات کنفرانس‌های بین‌المللی را پیرامون عفونت سالمونلا به صورت دستی جست‌وجو کردیم. همچنین برای شناسایی مطالعات با تولیدکنندگان تست تماس گرفتیم.
مطالعات دقت تشخیصی RDTهای تب روده‌ای را در بیماران مبتلا به تب یا دارای نشانه‌های مطرح کننده تب روده‌ای ساکن در مناطق آندمیک وارد کردیم. استاندارد مرجع مورد استفاده را به عنوان Grade 1 (نتیجه کشت خون و کشت مغز استخوان) یا Grade 2 (نتیجه کشت خون و واکنش زنجیره‌ای پلیمراز خون، یا از کشت خون به‌تنهایی) طبقه‌بندی کردیم.
حداقل دو نویسنده مرور به‌طور جداگانه داده‌های نتیجه تست را استخراج کردند. از یک فرم اصلاح شده استخراج QUADAS-2 برای ارزیابی کیفیت روش‌شناسی استفاده کردیم. زمانی که مطالعات کافی برای تست وجود داشت و ناهمگونی معقول بود، متاآنالیز را انجام دادیم.
سی-هفت مطالعه با مجموع 5080 شرکت‌کننده (از 50 تا 1732) معیارهای ورود را به این مرور داشتند. نرخ شیوع تب روده‌ای در جمعیت‌های مورد مطالعه از 1% تا 75% (میانه (median) شیوع 24%، دامنه بین-چارکی (IQR)؛ 11% تا 46%) متغیر بود. مطالعات وارد شده 16 RDT مختلف را ارزیابی کرده، و 16 مطالعه دو یا چند RDT مختلف را مقایسه کردند. فقط سه مطالعه از استاندارد مرجع Grade 1 استفاده کرده، و فقط 11 مطالعه بیماران تب‌دار انتخاب نشده را وارد کردند. بیشتر مطالعات وارد شده از آسیا، و پنج مطالعه از جنوب صحرای آفریقا بودند. تمام RDTها فقط برای تشخیص عفونت S. Typhi طراحی شدند.
اکثر مطالعات سه RDT و انواع آنها را ارزیابی کردند: TUBEX در 14 مطالعه؛ Typhidot (Typhidot؛ Typhidot-M؛ و TyphiRapid-Tr02) در 22 مطالعه؛ و روش تست جریان جانبی ایمونوکروماتوگرافی Test-It Typhoid، و پروتایپ‌های اولیه آن (dipstick؛ latex agglutination) که توسط Royal Tropical Institute, Amsterdam (KIT) در نه مطالعه ایجاد شدند. متاآنالیزها، متوسط حساسیت را معادل 78% (95% فاصله اطمینان (CI)؛ 71% تا 85%) و ویژگی را برابر با 87% (95% CI؛ 82% تا 91%) برای TUBEX؛ و میانگین حساسیت را معادل 69% (95% CI؛ 59% تا 78%) و ویژگی را برابر با 90% (95% CI؛ 78% تا 93%) برای تمام تست‌های Test-It Typhoid و پروتایپ (KIT) نشان دادند. در تمام اشکال تست Typhidot، میانگین حساسیت 84% (95% CI؛ 73% تا 91%) و میانگین ویژگی 79% (95% CI؛ 70% تا 87%) گزارش شد. هنگامی که آنالیز را بر اساس 13 مطالعه تست Typhidot انجام دادیم که نتایج تست را نامشخص گزارش کردند یا قالب آزمایش به معنای عدم وجود نتایج نامشخص است، میانگین حساسیت 78% (95% CI؛ 65% تا 87%) و ویژگی 77% (95% CI؛ 66% تا 86%) بود. هیچ تفاوتی را در حساسیت یا ویژگی بین تست‌های TUBEX؛ Typhidot؛ و Test-it Typhoid بر اساس مقایسه 13 مطالعه Typhidot که در آنها نتایج نامشخص گزارش شدند یا قابلیت کاربرد نداشتند، شناسایی نکردیم. اگر TUBEX و Test-it Typhoid با تمام مطالعات Typhidot مقایسه شوند، حساسیت Typhidot بیشتر از Test-it Typhoid بود (15% (95% CI؛ 2% تا 28%)، اما دیگر مقایسه‌ها تفاوتی را در سطح 95% CIs نشان ندادند.
در یک کوهورت فرضی از 1000 بیمار مبتلا به تب که 30% (300 بیمار) تب روده‌ای دارند، به‌طور متوسط تست‌های Typhidot که نتایج نامشخصی را گزارش کرده یا در جایی که تست‌ها نتایج نامشخصی را ایجاد نمی‌کنند، تشخیص را در 66 بیمار مبتلا به تب روده‌ای از دست می‌دهند، TUBEX تعداد 66 مورد را از دست داده، و تست‌های Test-It Typhoid و پروتایپ اولیه (KIT) 93 بیمار را از دست خواهند داد. در 700 فرد بدون تب روده‌ای، تعداد افرادی که به اشتباه مبتلا به تب روده‌ای تشخیص داده می‌شوند، 161 نفر با تست‌های Typhidot؛ 91 نفر با TUBEX، و 70 نفر با تست‌های Test-It Typhoid و پروتوتایپ (KIT) خواهند بود. CIها پیرامون این تخمین‌ها گسترده بودند، بدون هیچ تفاوتی در نتایج مثبت کاذب نشان داده شده بین تست‌ها.
کیفیت داده‌ها برای هر مطالعه با استفاده از چک‌لیست استاندارد شده‌ای تحت عنوان QUADAS-2 مورد ارزیابی قرار گرفت. به‌طور کلی، سطح قطعیت شواهد در مطالعاتی که RDTهای تب روده‌ای را ارزیابی کردند، پائین بود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.