پیامهای کلیدی
مرور تجویز داروها در بزرگسالان بستری احتمالا میزان بستری مجدد را در بیمارستان کاهش میدهد، اما ممکن است تاثیری اندک تا عدم تاثیر بر مورتالیتی داشته باشد.
مرور تجویز دارو چیست؟
مرور تجویز دارو مداخلهای ساختار یافته است که توسط متخصصان مراقبت سلامت به منظور بهینهسازی داروی هر بیمار و بهبود پیامدهای سلامت انجام میشود.
ما به دنبال چه یافتهای بودیم؟
مرور تجویز دارو، سلامت بیماران بزرگسال بستری را در بیمارستان بهبود میبخشد یا خیر.
ما چه کاری را انجام دادیم؟
به جستوجوی کارآزماییهایی پرداختیم که مرور تجویز دارو را در مقایسه با مراقبتهای معمول بررسی کرده یا کارآزماییهایی که دو یا چند نوع مرور تجویز دارو را در بزرگسالان بستری در بیمارستان بررسی کردند. نتایج این کارآزماییها را مقایسه و خلاصه کرده و اعتماد خود را نسبت به شواهد رتبهبندی کردیم.
ما به چه نتایجی رسیدیم؟
به این نتیجه رسیدیم که مرور تجویز دارو در بیماران بزرگسال بستری احتمالا پذیرش مجدد آنها را در بیمارستان کاهش میدهد و ممکن است تعداد تماس را با بخش اورژانس نیز کم کند. با این حال، مرور تجویز دارو ممکن است تاثیری اندک تا عدم تاثیر بر مورتالیتی داشته باشد، مشخص نیست که این نوع مرور بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت تاثیری میگذارد یا خیر.
محدودیتهای شواهد چه هستند؟
تقریبا همه کارآزماییها شامل بیماران مسن بودند که تعداد زیادی دارو مصرف میکردند، بنابراین ممکن است نتوانیم نتایج را به دیگر انواع بیماران تعمیم دهیم.
این شواهد تا چه زمانی بهروز است؟
بانکهای اطلاعاتی الکترونیکی و دیگر منابع را برای یافتن کارآزماییهایی که تا ژانویه 2022 منتشر شدند، جستوجو کردیم.
مرور تجویز داروها در بیماران بزرگسال بستری احتمالا میزان پذیرش مجدد را در بیمارستان کاهش داده و ممکن است تعداد تماس را با بخش اورژانس کم کند. شواهد نشان میدهد که این نوع مرور ممکن است تاثیری اندک تا عدم تاثیر بر مورتالیتی داشته باشد، در حالی که تاثیر آن بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بسیار نامطمئن است. تقریبا همه کارآزماییها شامل بیماران مسن چند دارویی (polypharmacy) بودند که تعمیمپذیری نتایج را فراتر از این جمعیت محدود میکند.
مرور دارو درمانی را میتوان به عنوان یک ارزیابی ساختار یافته از داروهای بیمار تعریف کرد که توسط متخصصان مراقبت سلامت و با هدف بهینهسازی مصرف دارو و بهبود پیامدهای سلامت انجام میشود. بهینهسازی درمان دارویی با کمک مرور تجویز داروها ممکن است برای بیماران بستری در بیمارستان مزیت داشته باشد.
تاثیرات مداخلات مرور تجویز دارو را در بیماران بزرگسال بستری در بیمارستان در مقایسه با مراقبتهای استاندارد یا دیگر انواع مرور تجویز دارو بر مورتالیتی به هر علتی، بستری مجدد در بیمارستان، تماسها با بخش اورژانس و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بررسی کردیم.
در این نسخه بهروز شده از مرور کاکرین، کارآزماییهای جدید منتشر شده و منتشر نشده را با استفاده از بانکهای اطلاعاتی الکترونیکی زیر از 1 ژانویه 2014 تا 17 ژانویه 2022 بدون اعمال محدودیت در زبان مقاله جستوجو کردیم: پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEDLINE؛ Embase؛ Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature (CINAHL)؛ ClinicalTrials.gov و پلتفرم بینالمللی پایگاه ثبت کارآزماییهای بالینی (ICTRP) سازمان جهانی بهداشت. برای شناسایی کارآزماییهای بیشتر، فهرست منابع کارآزماییهای وارد شده و دیگر مقالات نویسندگان اصلی کارآزمایی را جستوجو کرده و با کارشناسان تماس گرفتیم.
کارآزماییهای تصادفیسازی شده را از مرور تجویز داروها وارد کردیم که توسط متخصصان مراقبت سلامت روی بیماران بزرگسال بستری در بیمارستان ارائه شدند. کارآزماییهایی را از مرور حذف کردیم که شامل بیماران سرپایی و کودکان بودند.
دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم کارآزماییها را انتخاب کرده، دادهها را استخراج و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کردند. برای شفافسازی دادهها و دادههای منتشر نشده مرتبط، با نویسندگان کارآزمایی تماس گرفتیم. خطرات نسبی (RRs) را برای دادههای دو حالتی (dichotomous) و تفاوتهای میانگین (MDs) یا تفاوتهای میانگین استاندارد شده (SMDs) را برای دادههای پیوسته (continuous data)، (با 95% فواصل اطمینان (CIs)) محاسبه کردیم. از رویکرد درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (Grading of Recommendations Assessment, Development and Evaluation; GRADE) برای بررسی قطعیت کلی شواهد استفاده کردیم.
در این نسخه بهروز شده از مرور، در مجموع 25 کارآزمایی (15,076 شرکتکننده) را وارد کردیم که از میان آنها، 15 کارآزمایی (11,501 شرکتکننده) جدید بودند. دوره پیگیری از 1 تا 20 ماه متغیر بود. ما دریافتیم که مرور تجویز داروها در بزرگسالان بستری در بیمارستان ممکن است تاثیری اندک تا عدم تاثیر بر مورتالیتی داشته باشد (RR: 0.96؛ 95% CI؛ 0.87 تا 1.05؛ 18 کارآزمایی، 10,108 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت پائین)؛ احتمالا میزان پذیرش مجدد را در بیمارستان کاهش میدهد (RR: 0.93؛ 95% CI؛ 0.89 تا 0.98؛ 17 کارآزمایی، 9561 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت متوسط)؛ ممکن است تعداد تماس را با بخش اورژانس کاهش دهد (RR: 0.84؛ 95% CI؛ 0.68 تا 1.03؛ 8 کارآزمایی، 3527 شرکتکننده، شواهد با قطعیت پائین) و تاثیرات بسیار نامطمئنی بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بگذارد (SMD: 0.10؛ 95% CI؛ 0.10- تا 0.30؛ 4 کارآزمایی، 392 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.