بسیاری از بیمارانی که در بیمارستان بستری میشوند، دچار کمخونی هستند، اما فقط تعداد کمی از آنها ترانسفیوژن خون دریافت میکنند. دو مورد از نشانههای اصلی کمخونی، خستگی و تنگی نفس هستند. هدف این مرور، بررسی این موضوع بود که دریافت ترانسفیوژن خون یک درمان مفید برای بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته و کمخونی بود یا خیر. فقط 12 مطالعه مرتبط را شناسایی کردیم، اما همه از کیفیت پائینی برخوردار بودند. آنها نشان دادند که خستگی و تنگی نفس بلافاصله پس از ترانسفیوژن بهبود یافت، اما این تاثیر مثبت پس از یک دوره دو هفتهای دیده نشد. از میان افرادی که ترانسفیوژن دریافت کردند، 31% تا 70% یک مزیت گذرا را نشان دادند که حدود دو هفته طول کشید.
برای تعیین اثربخشی ترانسفیوژن خون در پایان عمر، و به ویژه، برای تعیین اینکه کدام بیماران بیشتر احتمال دارد به درمان پاسخ دهند، و مدت زمان هر پاسخ، به انجام مطالعات با کیفیت بالاتر نیاز است. مضرات بالقوه ترانسفیوژن خون در پایان عمر (که با مورتالیتی 14-روز بالا مشخص میشود) باید از ترانسفیوژن نامناسب در بیمارانی که به دلیل سرطان پیشرفته فوت میکنند، متمایز شود.
کمخونی (anaemia) در 68% تا 77% بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته رخ میدهد، با این حال، فقط تعداد کمی از بیمارانی که در بیمارستان بستری میشوند، ترانسفیوژن خون دریافت میکنند. مشخص نیست فایده ترانسفیوژن خون در سرطان پیشرفته چیست، چه بیماری به احتمال زیاد به آن پاسخ درمانی میدهد و همچنین برای چه مدت باید انجام شود. از این رو یک مرور سیستماتیک را برای ارزیابی استفاده از ترانسفیوژن خون در سرطان پیشرفته انجام دادیم.
ترکیب شواهد بالینی موجود و خلاصه کردن شکافهای دانش در مورد ترانسفیوژن خون برای درمان کمخونی در بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته.
ما MEDLINE؛ EMBASE؛ CINAHL؛ Web of Science؛ ZETOC و CENTRAL را در نوامبر 2011 جستوجو کردیم. علاوه بر این، فهرست منابع همه مطالعات و گزارشهای مرتبط را بررسی و ردیابی کردیم. با محققانی که به انجام تحقیقات در این زمینه شناخته شده هستند، تماس گرفته شد تا دادههای منتشر نشده یا منابع علمی خاکستری شناسایی شوند.
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs)، مطالعات قبل و بعد (before and after studies) و مطالعات سریهای زمانی منقطع شده (interrupted time series; ITS) در بزرگسالان و کودکان، که به ارائه گزارش از پیامد ترانسفیوژن خون در سرطان پیشرفته پرداختند.
دو نویسنده مرور (NP و AH) مستقلا دادهها را استخراج کرده و به کیفیت مطالعات نمره دادند. دادههای کافی برای انجام آنالیز وجود نداشت.
هیچ RCTای یافت نشد. تعداد 12 مطالعه قبل و بعد را شناسایی کردیم که شامل 653 شرکتکننده بوده و نرخ پاسخ ذهنی (subjective response rate) معادل 31% تا 70% را نشان دادند. پنج مطالعه بهطور خاص پاسخ به درمان را با استفاده از طیفی از مقیاسهای خستگی ارزیابی کردند که نشاندهنده پاسخ زودهنگام پس از ترانسفیوژن بود، و تا روز 14 شروع به کاهش یافت. نتایج مشابهی برای تنگی نفس یافت شد. بقای کلی (overall survival; OS) بین دو و 293 روز متغیر بود، اما نسبت قابلتوجهی از شرکتکنندگان (23% تا 35%) در عرض دو هفته پس از ترانسفیوژن، جان خود را از دست دادند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.